ΒΟΣΤΩΝΗ. Με επιτυχία γιορτάσθηκε η Εθνική Επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 στη Βοστώνη με τη συμμετοχή της πλήθουσας Ομογένειας και με επικεφαλής τους δύο κορυφαίους ηγετικούς θεσμούς, του Γενικού Προξενείου της Ελλάδος στη Βοστώνη και της Ιεράς Μητροπόλεως Βοστώνης.
Η εκδήλωση έγινε το απόγευμα της Κυριακής 27 Οκτωβρίου στην αίθουσα τελετών του γενικού προξενείου Βοστώνης, το οποίο πλημμύρισε κυριολεκτικά από ομογενείς όλων των γενεών και ηλικιών από τη Βοστώνη και τη Νέα Αγγλία γενικότερα. Ρίγη συγκίνησης σκόρπιζαν οι πασίχαρες φωνές των μαθητών και μαθητριών των Ελληνικών Σχολείων των κοινοτήτων που ύμνησαν με δόξα και τιμή την Ελλάδα, στη δική της γλώσσα, την Ελληνική.
Έψαλλαν τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδας, τραγούδησαν επίκαιρα τραγούδια, απάγγειλαν ποιήματα. Τα παιδιά καταχειροκροτήθηκαν για την Ελληνομάθεια τους, το ύφος και την εκφορά του λόγου τους.
Την εκδήλωση άνοιξε ο διοργανωτής της, γενικός πρόξενος Συμεών Τέγος, ευχαριστώντας τον Μητροπολίτη Βοστώνης Μεθόδιο για την αγαστή συνεργασία, τις κοινότητες, τους δασκάλους και δασκάλες των Ελληνικών Σχολείων, τους ιερείς, τους μαθητές και μαθήτριες και τους ομογενείς οι οποίοι είχαν γεμίσει το γενικό προξενείο. Ο κ. Τέγος έδωσε το στίγμα της αιώνιας γενναίας και ηρωικής Ελλάδας, η οποία ενωμένη μεγαλουργεί και δεν ολιγωρεί μπροστά σε καμία απειλή και επιβουλή.
Ο Μητροπολίτης Μεθόδιος ανέπεμψε την εναρκτήρια προσευχή και απηύθυνε χαιρετισμό στον οποίον ανάμεσα στα άλλα, είπε πως, «το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940 είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα της ενότητας και αποφασιστικότητας των Ελλήνων. Είναι σταθμός με βαθύ νόημα γιατί συμβολίζει αιώνια την πάλη του δικαίου με το άδικο, την πάλη για την αρετή και τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Σε άλλο σημείο ο Μητροπολίτης Μεθόδιος τόνισε πως «η 28η Οκτωβρίου θα παραμείνει πάντα μία ζωντανή δύναμη και ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του Ελληνικού Εθνους. Η 28η Οκτωβρίου του 1940 είναι μία επέτειος, ένας θρύλος, μία μνήμη και ένα χρέος».
Χαιρετισμό απηύθυνε σε αμφότερες τις γλώσσες Ελληνιστί και Αγγλιστί ο Πρόεδρος του Ελληνικού Κολεγίου και της Θεολογικής Σχολής Δημήτρης Καττός.
Επίσης χαιρετισμό απηύθυνε η Αναστασία Μωραγιάννη, πρόεδρος του Συνδέσμου Δασκάλων των Ελληνικών Σχολείων.
Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Δρ. Πέτρος Βαμβακάς, Καθηγητής – Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σχέσεων στο Emmanuel College στη Βοστώνη και Διευθυντής στο Ινστιτούτο Μελετών Ανατολικής Μεσογείου (Director of Institute of Eastern Mediterranean Studies), ο οποίος ανάμεσα στα άλλα είπε και τα εξής: «Το έπος του 40 έχει μια διαχρονικότητα που συνδέει τον Ελληνισμό από τους πανάρχαιους χρόνους μέχρι σήμερα. Πολλές φορές ξεχνάμε την σημασία η δεν κατανοούμε πλήρως πόσο σημαντική είναι αυτή η στιγμή για τον Ελληνισμό στο πέρασμα των αιώνων. Όσο απομακρυνόμαστε χρονικά από την 28η Οκτωβρίου γίνεται και πιο αναγκαίο να τοποθετήσουμε τα γεγονότα εκείνης της περιόδου σε ένα πλαίσιο, έτσι ώστε να μπορέσουμε αποκομίσουμε τα κατάλληλα συμπεράσματα.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ “Ε.Κ.”/ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΛΜΟΥΚΟΣ
Η μικρή και ταλαιπωρημένη Ελλάδα του 1940, ήταν μια χώρα που στο πρόσφατο παρελθόν της, μόλις 17 χρόνια από την Συνθήκη της Λοζάνης, έπρεπε να διαχειριστεί τα αποτελέσματα της Μικρασιάτικης καταστροφής, μετά από μια δεκαετία αιματηρών πολέμων, την ενσωμάτωση εκατομμύριων εκτοπισμένων και εξαθλιωμένων προσφύγων, την ένταξη νέων περιοχών, και όλα αυτά μέσα στα πλαίσια του εθνικού διχασμού, της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά και του αναθεωρητισμού και επεκτατισμού γειτόνων, όπως της Ιταλίας. Ήταν πλέον ορατό τον Οκτώβριο του 1940 ότι η παγκόσμια σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη, έστω και εάν το εύρος της δεν ήταν ακόμη κατανοητό. Από το καλοκαίρι του 1940, η γρήγορη υποταγή της Γαλλίας στις ορέξεις της Γερμανίας, η ύπουλη βύθιση του Έλλη στην Τήνο ήταν ενδείξεις ότι η στιγμή για την ευάλωτη Ελλάδα δεν θα αργούσε. Γι’ αυτό όταν τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου που ο Μεταξάς έλαβε το τελεσίγραφο από τον Ιταλό πρέσβη, απάντησε με το διπλωματικό. Alors C’est la guerre, το οποίο ενστικτωδώς μετατράπηκε σε ένα παλλαϊκό ΟΧΙ. Λέω ενστικτωδώς διότι όλες οι περιγραφές οι εικόνες από εκείνη την ημέρα μαρτυρούν ένα λαό ο οποίος γιορτάζει. Άντρες και γυναίκες όλων των ηλικιών, έλαβαν το Ιταλικό τελεσίγραφο σαν ένα κάλεσμα σε γιορτή».
Σε άλλο σημείο ανέφερε πως «μήνες μετά από την παράδοση της Γαλλίας στους Γερμανούς αμαχητί, και 14 μήνες πριν το Pearl Harbor, αυτός ο ταλαιπωρημένος διαιρεμένος λαός ντύθηκε και στολίστηκε και πήγε στις παγωμένες βουνοκορφές της Πίνδου για να παρευρεθεί στην γιορτή για την ελευθερία. 11,911 αξιωματικοί και φαντάροι πλήρωσαν το τίμημα, πάνω από 7,000 από τους οποίους δεν έχουν ακόμα και σήμερα ταφεί με τις τιμές που τους ανήκουν. Μέχρι τα τέλη του Δεκεμβρίου του 1940 οι Ιταλοί εισβολείς είχαν κιόλας υποχωρήσει στην Αλβανία, και τα Ελληνικά χωριά της Βορείου Ηπείρου καλωσόρισαν τους Έλληνες φαντάρους, έσπρωχναν τον εχθρό φωνάζοντας «αέρα» με μισολιωμένες ματωμένες χλαίνες, με κρυοπαγήματα αλλά και την αυτοθυσία των ηρωίδων γυναικών της Πίνδου να τους περιθάλπουν και να τους ανεφοδιάζουν.
Η επέλαση των Ελλήνων ήταν τέτοια, που παρόλο τις κακουχίες που υπέφεραν και την υλική τους ανετοιμότητα, προκάλεσε τον Μουσολίνι, σαν μοντέρνο Ξέρξη να παρευρεθεί στην Ιταλική εαρινή επίθεση, για να παρακολουθήσει «την εύκολη επέλαση των Ιταλικών» στρατευμάτων στο πέρασμα της Κλεισούρας. Μετά από 10 ημέρες ανελέητου βομβαρδισμού το Ύψωμα 731 δεν έπεσε και οι Ιταλοί υποχρεώθηκαν όπως ο Ξέρξης στην Σαλαμίνα 2420 χρόνια πριν να υποχωρήσουν. Η αποτυχία της Εαρινής επίθεσης υποχρέωσε τον Χίτλερ και τους Γερμανούς στην εισβολή της 6ης Μαΐου 1941 και την βάρβαρη κατοχή που ακολούθησε, αλλά όχι πριν την ηρωική αντίσταση και την ατίθαση αντίσταση της Κρήτης τον Μάη του 1941 και την συνεχή ατίθαση στάση των Ελλήνων καθ’ όλη την διάρκεια της κατοχής».
Σε άλλο σημείο ανέφερε πως «η 28η Οκτωβρίου σηματοδοτεί και την αρχή μιας πολύ επίπονης δεκαετίας για τον Ελληνισμό. Η Ελλάδα χάνει 10% του πληθυσμού της, στην Πίνδο, στην γερμανική εισβολή, στην βάρβαρη κατοχή, στην αντίσταση αλλά και στην κατάρα του αδελφοκτόνου εμφυλίου, τα σημάδια του οποίου έφτασαν μέχρι τις μέρες μας. Φέτος γιορτάζουμε τα 50 χρόνια της 3ης Ελληνικής Δημοκρατίας, ένα επίτευγμα για όλους τους Έλληνες, ελπίζοντας ότι τα κακώς πραγμένα είναι στο παρελθόν.
Σήμερα η Ανατολική Μεσόγειος, φαντάζει και πάλι ως το επίκεντρο συγκρούσεων και αναθεωρητισμού, και η Ελλάδα σαν μια μικρή χώρα στα γεωπολιτικά παιχνίδια γιγάντων. Ελπίζοντας και προσδοκώντας ότι η ιστορία δεν θα επαναληφθεί, ο Ελληνισμός διδαγμένος από το έπος 40 εάν χρειαστεί θα υπερασπισθεί τις αξίες της ανεξαρτησίας, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας».
Ο γενικός πρόξενος Συμεών Τέγος στο τέλος της εκδήλωσης δήλωση στον «Εθνικό Κήρυκα τα εξής: «Ήταν μεγάλη τιμή να υποδεχθούμε σήμερα στο Γενικό Προξενείο εκατοντάδες ομογενείς μας από όλη τη Νέα Αγγλία προκειμένου να γιορτάσουμε σε πνεύμα ομοψυχίας την Εθνική Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940. Με συγκίνηση είχαμε τη χαρά να ακούσουμε μαθήτριες και μαθητές από Ελληνικά σχολεία της περιοχής να απαγγέλουν ποιήματα και να τραγουδούν με περηφάνια τον Εθνικό μας ύμνο, μαζί με τον Μητροπολίτη μας κ. Μεθόδιο. Τους ευχαριστούμε όλους από καρδιάς για ένα πραγματικά ξεχωριστό εορτασμό της σημαντικής αυτής ημέρας».
Ακολούθησε δεξίωση για όλους.
