Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας στον εορτασμό της εκατονταετηρίδας της Ενορίας Αγίου Γεωργίου Port Pirie
Το Σάββατο, 20 Ιουλίου, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος επισκέφθηκε την περιφερειακή πόλη Port Pirie της Νοτίου Αυστραλίας, περί τα 220 χιλιόμετρα βορείως της Αδελαΐδος, στην οποία το 1924 ιδρύθηκε η πρώτη ελληνορθόδοξη Ενορία-Κοινότητα της Πολιτείας. Ο λόγος για την Ενορία-Κοινότητα του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, η οποία αποτέλεσε και εξακολουθεί να αποτελεί «πρεσβευτή» της ορθόδοξης πίστης και πνευματικής κληρονομιάς στην πολυπολιτισμική τοπική κοινωνία του Port Pirie.
Για τον εορτασμό της εκατονταετηρίδας της Ενορίας – Κοινότητας, το βράδυ του Σαββάτου διοργανώθηκε επίσημο Δείπνο, το οποίο τίμησε με την παρουσία του και ευλόγησε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος. Παρόντες στο εορταστικό δείπνο ήταν, επίσης, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αδελαΐδος κ. Σιλουανός, κληρικοί της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, μεταξύ των οποίων οι πατέρες Αχίλλειος Καραμανίδης, Παναγιώτης Φωτάκης και Σταύρος Ψαρομμάτης, οι οποίοι έχουν υπηρετήσει στην εορτάζουσα Ενορία, ο Ομοσπονδιακός Βουλευτής κ. Rowan Ramsey, ο Πολιτειακός Βουλευτής κ. Geoff Brock και ο Δήμαρχος του Port Pirie κ. Leon Stephens.
Τα ευφρόσυνα συναισθήματα της βραδιάς ανεμείχθησαν παροδικά με αισθήματα βαθιάς συγκινήσεως, καθότι ο Αρχιεπίσκοπος, κατά τον χαιρετισμό που απηύθυνε, έκανε εκτενή αναφορά τόσο στους πρωτοπόρους της ιδρύσεως της Ενορίας-Κοινότητας, όσο και στους συνεχιστές του έργου τους τις επόμενες δεκαετίες. Υπενθύμισε καταρχάς ότι στα μέσα της δεκαετίας του 1920, στο Port Pirie ζούσαν περίπου 500 Έλληνες μετανάστες, οι οποίοι στην πλειονότητά τους εργάζονταν στο περίφημο μεταλλουργείο της πόλης, ένα από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως. «Με απλότητα, αλλά με βαθιά πίστη στον Θεό, με αποφασιστικότητα και με σκληρή δουλειά, με θυσιαστικό πνεύμα και εκκλησιαστικό ήθος, αγωνίστηκαν για την ίδρυση της ευλογημένης Ενορίας και Κοινότητας του Αγίου Γεωργίου», σημείωσε. «Ήταν μια προσπάθεια που ο Θεός την ευλόγησε πλουσιοπάροχα», επισήμανε, «διότι ήταν έκφραση του πόθου τους να παραμείνουν κοντά όχι μόνο στις ελληνικές παραδόσεις και τα έθιμά τους, αλλά και στον Δημιουργό τους και την πηγή της εσωτερικής τους δύναμης».
Περιδιαβαίνοντας, έπειτα, τη νεότερη ιστορία της ελληνορθόδοξης Ενορίας – Κοινότητας του Port Pirie, μνημόνευσε μετ’ ευγνωμοσύνης τους μακαριστούς κληρικούς π. Ιωάννη Λιμογιάννη και π. Εμμανουήλ Ζαΐκη, οι οποίοι αμφότεροι διακόνησαν με αφοσίωση και αυτοθυσία, ο μεν πρώτος στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο δε δεύτερος από τα μέσα του ‘70 και για 33 ολόκληρα έτη. Επιπλέον, ευχαρίστησε τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο κ. Σιλουανό για τη μέριμνά του για την Ενορία, τον προσφάτως συνταξιοδοτηθέντα π. Αχίλλειο και τον π. Παναγιώτη, ο οποίος καλύπτει τις τρέχουσες ανάγκες της, καθώς και τον Πρόεδρό της κ. Φώτιο Σεϊνδάνη και όλους τους συνεργάτες του.
Συμπερασματικά, ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε πως η ανάπτυξη και πρόοδος της Ενορίας – Κοινότητας του Αγίου Γεωργίου επιτεύχθηκε χάρη στο πνεύμα αγάπης και ενότητος που συνέδεε διαχρονικά τα μέλη της. «Όταν είμαστε ενωμένοι, μεταξύ μας και με τον Χριστό, που είναι η κεφαλή της Εκκλησίας, βλέπουμε κυριολεκτικά να γίνονται θαύματα», επισήμανε. «Σας καλώ, λοιπόν, να κρατήσετε ζωντανό αυτόν τον δεσμό ενότητας και αγάπης, και να μείνετε κοντά στον Χριστό και την Εκκλησία», σημείωσε κλείνοντας.
Αυστραλίας Μακάριος προς νέους: «Μείνετε στο λιμάνι της Εκκλησίας, όπου δεν προκαλούνται ναυάγια»
«Μείνετε στην Εκκλησία. Γιατί “είμαι μέσα στην Εκκλησία” σημαίνει “είμαι μέσα στο λιμάνι”. Και όταν κάποιος είναι μέσα στο λιμάνι, δεν έχει ναυάγια. Γι’ αυτό, ό,τι και να συμβεί στη ζωή σας, μείνετε κοντά στην Εκκλησία. Και κάντε ωραίες χριστιανικές οικογένειες, γιατί αυτό έχει ανάγκη η κοινωνία και αυτό θέλουμε από εσάς». Αυτή ήταν μία από τις πατρικές παραινέσεις που απηύθυνε, με πολλή στοργή και αγάπη, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος προς τους νέους και τις νέες της Ιεράς Επισκοπής Αδελαΐδος.
Ο Σεβασμιώτατος είχε την ευκαιρία να επικοινωνήσει με την Ορθόδοξη Νεολαία της Νοτίου Αυστραλίας κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου της, το οποίο πραγματοποιήθηκε το Σάββατο, 20 Ιουλίου, στην «πόλη των εκκλησιών» και συγκεκριμένα στις εγκαταστάσεις του Ι.Ν. Προφήτου Ηλιού Norwood. Παρέστησαν, επίσης, ο νεοεκλεγείς Επίσκοπος Αδελαΐδος, Θεοφιλέστατος κ. Σιλουανός, και ο ιερός Κλήρος που διακονεί στη Νότιο Αυστραλία.
Το Συνέδριο Νεολαίας διεξήχθη με περισσότερες από διακόσιες συμμετοχές και προσέφερε βήμα για ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις και πνευματικά ωφέλιμες συζητήσεις μεταξύ των νέων. Ορισμένα εναύσματα για περαιτέρω γόνιμη συζήτηση, παρείχε με την κεντρική ομιλία του ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος, ο οποίος εισαγωγικά υπογράμμισε: «Η Εκκλησία δεν είναι ένας τόπος όπου απλά μαθαίνουμε για τον Θεό. Η Εκκλησία δεν είναι ένας τόπος όπου πιστεύουμε σε ορισμένες ιδέες ή φιλοσοφίες. Η Εκκλησία είναι ο τόπος όπου αναπτύσσουμε μια προσωπική σχέση με αυτό το συγκεκριμένο Πρόσωπο, τον Ιησού Χριστό, ο οποίος είναι το πρότυπό μας, είναι πραγματικός για εμάς και τον αγαπάμε. Τον γνωρίζουμε και βιώνουμε την ύπαρξή Του μέσα από τα Άχραντα Μυστήρια και γενικά μέσα από τη ζωή της Εκκλησίας. Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το εμπεδώσουμε, διότι αν σκεφτούμε την Εκκλησία ως οτιδήποτε άλλο, δεν θα μπορέσουμε να αντέξουμε τις δυσκολίες στη ζωή μας ή να αντιμετωπίσουμε τις πολλές προκλήσεις που θα παρουσιαστούν στον δρόμο μας».
Σε άλλο σημείο, ο Σεβασμιώτατος προέτρεψε τους νέους να καλλιεργήσουν μια προσωπική και αδιάλειπτη σχέση με τον Χριστό, διαβεβαιώνοντας ότι τότε θα αναπαύονται από τη ζωντανή παρουσία Του στη ζωή τους. «Να βάλουμε τον Χριστό σε ό,τι κάνουμε», υπογράμμισε και συνέχισε: «Όχι μόνο όταν λέμε μερικές προσευχές στην αρχή ή στο τέλος της ημέρας, ή μία φορά την εβδομάδα όταν πηγαίνουμε στην Εκκλησία την Κυριακή το πρωί. Αλλά κάθε μέρα, σε ό,τι κάνουμε, σε κάθε κατάσταση που βιώνουμε, στις επιτυχίες και τις αποτυχίες μας, στις καλές και στις όχι τόσο καλές στιγμές. Θυμηθείτε τον Χριστό! Βάλτε τον Χριστό στην καρδιά και το μυαλό σας. Κάντε Τον προτεραιότητά σας».
Αφού ολοκλήρωσε την ομιλία του, ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος απηύθυνε μια τελευταία παράκληση προς τους νέους: Να συνεχίσουν να επικοινωνούν μεταξύ τους μετά το πέρας του Συνεδρίου, αλλά όχι μόνο από το διαδίκτυο και από τα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως, παρά δια ζώσης και -προτιμότερο όλων των άλλων- δια της προσευχής. Τους υποσχέθηκε, κλείνοντας, ότι ο ίδιος θα συνεχίσει να προσεύχεται για εκείνους και το ίδιο ζήτησε από μέρους τους.
Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας για τα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο
Μισός αιώνας είναι άραγε αρκετός για να σβηστούν οι φρικτές μνήμες μιας ανείπωτης τραγωδίας και να επουλωθούν οι βαθιές πληγές που άφησε πίσω της; Μισός αιώνας είναι άραγε αρκετός για να ξεθωριάσει το ευγενές όραμα περί της αποκαταστάσεως της αδικίας και της οικοδόμησης ενός ειρηνικού μέλλοντος;
Για τη μαρτυρική νήσο της Κύπρου, οι απαντήσεις σε αμφότερα τα ερωτήματα πρέπει να είναι κατηγορηματικά αρνητικές.
Δίχως ψευδαισθήσεις, καθώς κατανοούμε πως ο χρόνος είναι αμείλικτος αντίπαλός μας, επιμένουμε να διατηρούμε ζωντανή την ιστορική μνήμη και να τη μεταλαμπαδεύουμε στις νεότερες γενιές. Επιμένουμε να τιμούμε τους ήρωές μας, τα παλικάρια που έπεσαν μαχόμενα υπέρ βωμών και εστιών τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1974. Επιμένουμε να θυμόμαστε τον ξεριζωμό δεκάδων χιλιάδων αδελφών μας και το δράμα δίχως τελειωμό των συγγενών των εκατοντάδων αγνοουμένων. Επιμένουμε, όσο κι αν μας πονάει, να ψηλαφίζουμε με θάρρος τη βαθιά χαρακιά που σχίζει το κορμί της μεγαλονήσου εδώ και μισόν αιώνα.
Όμως συνάμα, με το βλέμμα προς το μέλλον, επιμένουμε να οραματιζόμαστε μία λύση δίκαιη, λειτουργική και βιώσιμη· λύση η οποία θα συμβαδίζει με το Διεθνές Δίκαιο, θα επισφραγίζει την επανένωση της διχοτομημένης νήσου και θα διασφαλίζει συνθήκες ειρήνης, συμφιλιώσεως και ευημερίας προς όφελος του συνόλου του Κυπριακού λαού.
Η Ιερά Αρχιεπισκοπή μας συντάσσεται σταθερά και θα εξακολουθήσει να συντάσσεται με κάθε ειλικρινή προσπάθεια προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση, αφουγκραζόμενη και συμμεριζόμενη τις αγωνίες και τους πόθους των δεκάδων χιλιάδων ομογενών μας, οι οποίοι έλκουν την καταγωγή τους εκ της μεγαλονήσου. Με πίστη στον Θεό, θα παραμείνουμε πολέμιοι της λήθης, της αδικίας και της διαιρέσεως και σθεναροί υπέρμαχοι του οράματος για ένα μέλλον με δικαιοσύνη, ενότητα και ειρήνη.
Ο χρόνος, το γνωρίζουμε, είναι αμείλικτος αντίπαλός μας. Όμως θα επιμείνουμε με ζήλο και αποφασιστικότητα, δίχως ν’ απωλέσουμε στιγμή την ελπίδα και την πίστη μας στον Θεό!
