Ἀντιφώνησις τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου κατὰ τὴν ἐν τῷ Ἀρχαίῳ Θεάτρῳ Νικοπόλεως Μουσικὴν πρὸς τιμὴν Αὐτοῦ Ἐκδήλωσιν (Νικόπολις, 27 Ἰουνίου 2024)
Φιλόμουσος ὁμήγυρις,
Σᾶς εὐχαριστοῦμε διὰ τοὺς πρόφρονας λόγους σας, τὰ ὡραία δῶρα σας καὶ τὴν πρὸς τὸ πρόσωπον ἡμῶν ἐξιδιασμένην τιμήν, ἀποβαίνουσαν, ὡς μετὰ βεβαιότητος πιστεύομεν καὶ ἀδιαλείπτως ὑπογραμμίζομεν, εἰς τὴν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν, τὴν στοργικὴν τροφὸν τοῦ Γένους μας.
Ἐκλεκτοὶ παρόντες,
Ἐκ τῆς Πόλεως Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, τῆς Βασιλευούσης τοῦ Βοσπόρου, καὶ ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Κέντρου τῆς φιλτάτης Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας ἤλθαμε στὴν ρωμαϊκὴ πρωτεύουσα τῆς «Ἀπείρου χώρας», τὴν εἰδυλλιακὴ «Ἀκτίαν Νικόπολιν», τὴν Ἀποστολική σας Ἐκκλησία, μὲ τὴν μακρὰ παράδοση καὶ ἱστορία, καὶ στὴν εὐλογημένη καὶ μαγευτικὴ Πρέβεζα, τῶν καλλιτεχνῶν, τῶν ἐμπόρων καὶ τῶν περιηγητῶν.
Σὲ αὐτὸν τὸν τόπο, συνοδευόμενος ἀπὸ τοὺς μαθητάς του, διέμεινε τὸν χειμῶνα τοῦ 65 – 66 μ.Χ. ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος, τὸν ὁποῖον σὲ δύο ἡμέρες θὰ ἑορτάσωμε. Ἀπ’ ἐδῶ, ἀπὸ τὸ μεγάλο αὐτοκρατορικὸ θέατρο τῆς ἀρχαίας μεγαλούπολης, ἀτενίζουμε ἕνα ἐκ τῶν σημαντικωτέρων ὑδροβιοτόπων τῆς Ἑλλάδος, τὸν Ἀμβρακικὸ κόλπο, στεκόμενοι σὲ μικρὰν ἀπόσταση ἀπὸ τὸ Ἰόνιον πέλαγος. Κλείνοντας τὰ μάτια, ἠμποροῦμε ἀκόμη νὰ ἀκούσωμε τὸν ἀπόηχο ἀπὸ τὴν κλαγγὴ τῶν ὅπλων τῶν δυστυχῶν μαχητῶν τοῦ ρωμαϊκοῦ ἐμφυλίου τοῦ 31 π.Χ., μεταξὺ Μάρκου Ἀντωνίου καὶ Ὀκταβιανοῦ Αὐγούστου, τῶν ἐπιγόνων τοῦ μεγάλου Ἰουλίου Καίσαρος.
Πίσω μας στέκουν ἀκόμη τὰ θεμέλια τῶν λίκνων τῆς σπουδαίας καὶ ἀληθινῆς μας Πίστεως, οἱ μεγαλειώδεις Πρωτοχριστιανικὲς Βασιλικὲς τοῦ Ἁλκύσσωνος καὶ τοῦ Δομετίου, ἀνάμεσα σὲ ἄλλες, προφυλαγμένες ὅλες πίσω ἀπὸ τὰ ἐντυπωσιακὰ μακρὰ τείχη τῆς πόλεως τοῦ αὐτοκράτορος Αὐγούστου. Ὁ Πατριάρχης τοῦ Γένους ὁλοκαρδίως στηρίζει τὸ δίκαιον αἴτημα τῆς Ὑπουργοῦ Πολιτισμοῦ, κυρίας Μενδώνη, τῶν ἀρχόντων τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοικήσεως καὶ τῶν ἐπιστημόνων τῆς Ἀρχαιολογικῆς Ὑπηρεσίας, πρὸς ἔνταξη τοῦ τόσον σπουδαίου αὐτοῦ ἀρχαιολογικοῦ χώρου στὸν κατάλογο μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιᾶς τῆς UNESCO.
Ἡ ἀγάπη τοῦ Δημάρχου σας καὶ ὅλων σας μᾶς συγκέντρωσε σὲ αὐτὸν τὸν τόσο μεγάλης ἱστορικῆς καὶ ἀρχαιολογικῆς σημασίας χῶρο, ὅπου πάντοτε θεραπεύονταν οἱ τέχνες καὶ τὰ γράμματα, ὥστε νὰ γιορτάσωμε μὲ μουσικὴ τὴν ἐπίσκεψή μας στὸν ἀποστολοβάδιστο τόπο σας. Χαρήκαμε τὴν ἀπόδοση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ μέλους ἀπὸ τὸν χορὸ τῶν ἱεροψαλτῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, Chorus Nicopolitanus. Συγκινηθήκαμε ἀπὸ τὶς ἐκτελέσεις τῆς Παραδοσιακῆς Χορῳδίας τοῦ Δήμου Πρεβέζης. Καμαρώσαμε τὴν Παιδικὴ Χορῳδία, «Ἁρμονία», καὶ ταξιδεύσαμε στὸ ὄνειρο μὲ τὴν Χορῳδία Ἐντέχνου Τραγουδιοῦ, «Ἠχοχρώματα».
Σᾶς εὐχαριστοῦμε ἀπὸ καρδιᾶς γιὰ τὴν τιμή, τὸν σεβασμό, τὴν ἀγάπη σας. Ἐπιθυμοῦμε νὰ σᾶς διαβεβαιώσωμε ὅτι οἱ ὑπέροχες στιγμὲς ποὺ περνοῦμε κοντά σας, ἡμεῖς προσωπικῶς καὶ ἡ τιμία συνοδεία μας, θὰ μᾶς συνοδεύουν σαγηνευτικῶς καθ’ ὅλο τὸ ὑπόλοιπο διάστημα, ὅταν, ἐπιστρέφοντες εἰς τὴν ἕδραν μας, εἰς τὰ Πατριαρχεῖα, στὶς ὄχθες τοῦ Κερατίου, θὰ σκύψωμε καὶ πάλι στὸ ἱερὸ καθῆκον τῆς διακονίας τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ οἰκουμενικοῦ τῆς ρόλου, εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τῆς εἰρήνης καὶ τῆς καταλλαγῆς, τῆς ἑνότητος τῶν Ἐκκλησιῶν, τῆς Ὀρθόδοξης μαρτυρίας στὸν κόσμο, ἀλλὰ καὶ τῆς ἐνίσχυσης τῆς παρουσίας τοῦ Γένους μας στὶς ἱστορικές του κοιτίδες, παρὰ τοὺς κατὰ καιροὺς πειρασμούς, τὶς δυσκολίες, τὶς κακοτοπιές. Συνεχίζουμε ἀγωνιζόμενοι, μαρτυροῦντες Χριστὸν σταυρωθέντα καὶ ἀναστάντα. Καὶ εἴμαστε βέβαιοι ὅτι συχνὰ τὰ ὀνόματά μας ἀναφέρονται στὶς προσευχές σας. Ὁ νοῦς σας τρέχει κοντά μας, στὰ σεβάσματα τοῦ Γένους, στὰ Ἁγιάσματα τῆς Πόλης, στὸν ἀειδίνητο Βόσπορο, στὰ ἀκρογιάλια τοῦ Μαρμαρᾶ, στὰ Πριγκηπόννησα, ἀλλὰ καὶ στὴν μαρτυρικὴ καὶ ἀναγεννώμενη Ἴμβρο μας καὶ στὴν Τένεδο, τὰ αἰγαιοπελαγίτικα νησιά μας. Οἱ καρδιές σας πάλλονται στὰ στήθη σας, κάθε φορὰ ποὺ ἡ σκέψη ἔρχεται ἀδελφικὰ κοντά μας καὶ ποὺ τὰ χείλη ψιθυρίζουν εὐχές, ὕμνους ἢ τραγούδια τοῦ Γένους, σἂν αὐτὰ ποὺ ἀπολαύσαμε ἀπόψε, σἂν σὲ «ὄνειρο θερινῆς νυκτός».
Μὲ τὶς σκέψεις αὐτές, εὐχαριστοῦμε καὶ πάλι τὸν κύριο Δήμαρχο γιὰ τὴν ἄψογη διοργάνωση τῆς ἀποψινῆς μουσικῆς πανδαισίας. Εὐχαριστοῦμε καὶ συγχαίρουμε ὅλους τοὺς συντελεστάς, μουσικούς, χορῳδοὺς καὶ τεχνικούς, καὶ ὅλους τοὺς ἐκλεκτοὺς παρόντες, καὶ ἀπονέμουμε εἰς πάντας ὁλοκαρδίως τὴν πατρικὴν ἡμῶν εὐχὴν καὶ τὴν Πατριαρχικὴν εὐλογίαν καὶ εὐαρέσκειαν, δι’ ὅσα ὄμορφα καὶ ἀγνὰ μᾶς προσφέρατε ἀπόψε.
Καλὸ βράδυ εἰς ἅπαντας!
Ἀντιφώνησις τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου κατά τήν ὀνοματοθεσίαν πλατείας «Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου Α’ (Πρέβεζα, 27 Ἰουνίου 2024)
Ἐντιμότατε κύριε Δήμαρχε,
Ἐντιμότατα μέλη τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου,
Ἐκλεκτοί παρόντες,
Συνεχίζονται αἱ τιμητικαί ἐκδηλώσεις πρός τήν ἡμῶν Μετριότητα, καί ὁμολογοῦμεν ὅτι θά ἐδυσκολευώμεθα νά τάς ἀποδεχθῶμεν, ἐάν δέν ἐγνωρίζαμεν ὅτι αὐταί, ἐν τῷ προσώπῳ ἡμῶν, ἀπευθύνονται πρός τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχείον, τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπό-λεως, τήν ὁποίαν, ἄνωθεν εὐδοκίᾳ, διακονοῦμεν ἤδη 63 ἔτη ὡς κληρικός, ἐξ αὐτῶν τά 33 ὡς Πατριάρχης.
Συνεχίζομεν νά φυλάσσωμεν εἰς τήν Πόλιν τῶν Πόλεων, τήν «Χριστούπολιν, Θεοτοκούπολιν καί Ἁγιούπολιν», κατά τόν ἀείμνηστον Ἡγούμενον τῆς Ἱερᾶς Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Παναγίας Τατάρνης Ἀρχιμανδρίτην Δοσίθεον Κανέλλον, τά ὅσια καί τά ἱερά τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Γένους. Δέν παύομεν νά ἀγωνιζώμεθα διά τήν εὐστάθειαν τῆς Ὀρθοδοξίας, διά τήν προώθησιν τῶν διαχριστιανικῶν διαλόγων, τήν διαθρησκειακήν συνεργασίαν, τήν προστασίαν τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, τήν πνευματικήν στήριξιν τῶν ἀνά τήν οἰκουμένην τέκνων τῆς Μητρός Ἐκκλησίας. Εἰς τό κέντρον τῆς μερίμνης μας εὑρίσκεται καί ἡ διάσωσις τῶν χριστιανικῶν μας μνημείων καί τῆς πολιτισμικῆς μας σφραγίδος εἰς τήν Μικράν Ἀσίαν, τόν Πόντον καί τήν Ἀνατολικήν Θρᾴκην.
Αὐτόν τόν ἱστορικόν καί μακραίωνα θεσμόν θά ὑπενθυμίζῃ εἰς τόν λαόν τῆς Πρεβέζης καί εἰς τούς ἐπισκέπτας ἡ Πλατεῖα. Ἕνα πανίερον θεσμόν δεκαεπτά καί πλέον αἰώνων, ὁ ὁποῖος, ὅπως ἔγραφεν ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Περγάμου καί Ἀκαδημαϊκός Ἰωάννης (Ζηζιούλας), «ἀπέδειξε ὅτι μπορεῖ νά μετουσιώνει τό παρελθόν σέ παρόν, τό παρόν σέ μέλλον, τό χθές καί τό σήμερα σέ αὔριο», ἄφησε «ἀνεξίτηλη τή σφραγῖδα του στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας», καί «ἐξακολουθεῖ νά ἀποτελεῖ ἐλπίδα γιά τό παρόν καί τό μέλλον τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου». Θά παραπέμπῃ ἡ Πλατεῖα εἰς τάς περιπετείας τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας, εἰς τήν συμβολήν της εἰς τήν πνευματικήν καί πολιτισμικήν ἐπιβίωσιν καί τήν διαμόρ-φωσιν τῆς ταυτότητος τοῦ Γένους.
Ἡ Πλατεῖα, μέ τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ γόνου τῆς Σηλυβρίας Ἁγίου Νεκταρίου, μέ τούς ἄλλους Ναούς καί τά ἱερά σεβάσματα τῆς πόλεώς σας, θά εἶναι σύμβολον τῆς πνευματικῆς παρακαταθήκης τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς φωτεινότητος καί τῆς πανανθρωπίνης ἐμβελείας τῶν ἀξιῶν της, τοῦ λυτρωτικοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως, τό ὁποῖον ἀνοίγει εἰς τόν ἄνθρωπον τήν πύλην τοῦ οὐρανοῦ καί τόν καλεῖ νά ἐνστερνισθῇ τά ἀληθῆ, τά σεμνά, τά δίκαια καί τά εὔφημα, μέ ἀναφοράν πάντοτε εἰς τόν ἀρχηγόν καί τελειωτήν τῆς πίστεως ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν.
Ἐντιμότατε κύριε Δήμαρχε,
Μέ αὐτά τά αἰσθήματα καί τάς σκέψεις, ἐκφράζομεν ἅπαξ ἔτι τάς ἐγκαρδίους εὐχαριστίας τῆς ἡμῶν Μετριότητος πρός ὑμᾶς καί τό Δημοτικόν Συμβούλιον διά τήν προσγενομένην πρός τό πρόσωπόν μας τιμήν καί μεταφέρομεν πρός ὑμᾶς καί τούς περί ὑμᾶς καί πρός πάντας τούς Δημότας Πρεβέζης τήν εὐλογίαν τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, δεόμενοι τοῦ Δοτῆρος παντός ἀγαθοῦ νά σᾶς κρατύνῃ εἰς τό πολυεύθυνον ἔργον σας καί νά σᾶς χαρίζῃ ὅλα τά καλά!
Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν!
Ἀντιφώνησις τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου κατά τήν Δοξολογίαν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Πρεβέζης (27 Ἰουνίου 2024)
Τιμιώτατε Μητροπολῖτα Ἰωαννίνων κύριε Μάξιμε, Ἐκπρόσωπε τῆς Αὐτοῦ Μακαριότητος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου,
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Νικοπόλεως καί Πρεβέζης κύριε Χρυσόστομε,
Τιμιώτατοι ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς,
Ἐντιμότατε Βουλευτά κύριε Κυριάκη, Ἐκπρόσωπε τῆς Ἐντίμου Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως,
Ἐξοχώτατε κύριε Περιφερειάρχα,
Ἐντιμότατε κύριε Δήμαρχε,
Ἐντιμότατοι ἐκπρόσωποι τῶν Ἀρχῶν,
Εὐλαβέστατοι κληρικοί καί ὁσιώτατοι μονασταί,
Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες Ὀφφικιάλιοι,
Τέκνα ἐν Κυρίῳ εὐλογημένα,
Εὐλογητός ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν, ὁ ἀξιώσας ἡμᾶς νά εὑρισκώμεθα ἐν τῷ μέσῳ ὑμῶν, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Θεοστέπτων Βασιλέων καί Ἰσαποστόλων Κωνσταν-τίνου καί Ἑλένης, εἰκοσαπενταετίαν ὅλην μετά τήν πρώτην ἐπίσκεψίν μας εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Νικοπόλεως καί Πρεβέζης. Τότε μᾶς ὑπεδέχθη ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Μελέτιος, μετά τοῦ ὁποίου μᾶς συνέδεαν ἰσχυροί πνευματικοί δεσμοί. Μέ τήν πνευματικότητα, τήν λογιοσύνην του, τό κατηχητικόν ἔργον καί τά συγγράμματά του, τήν συμβολήν του εἰς τήν σύγχρονον μαρτυρίαν τῆς Ὀρθοδοξίας καί εἰς τούς θεολογικούς διαλόγους, ὁ ἀείμνηστος ἀδελφός ἔγραψε τό ὄνομά του χρυσοῖς γράμμασιν εἰς τήν σύγχρονον ἱστορίαν τῆς Ἐκκλησίας. Εἴη ἡ μνήμη αὐτοῦ αἰωνία καί ἄληστος!
Καί τά νῦν, στρεφόμεθα πρός ὑμᾶς, τόν Ἱερώτατον καί ἀγαπητόν Ποιμενάρχην τῆς θεοτηρήτου Ἐπαρχίας ταύτης κύριον Χρυσόστομον, τόν ἄξιον διάδοχον καί συνεχιστήν τοῦ πνευματικοῦ ἔργου τοῦ ἀειμνήστου Προκατόχου σας. Εὐχαριστοῦμεν διά τήν ὡραίαν προσφώνησιν, διά τούς καρδιακούς λόγους, διά τήν πρόφρονα ὑποδοχήν καί διά τόν σεβασμόν σας πρός τήν Μητέρα Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν. Εὐχαριστοῦμεν ἐπίσης διά τήν ἀπονομήν εἰς τήν ἡμετέραν Μετριότητα τοῦ Παρασήμου-Σταυροῦ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τῆς ἀνωτάτης τιμητικῆς διακρίσεως τῆς καθ᾿ ὑμᾶς Μητροπόλεως. Ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν εἶναι ὁ μέγιστος θεολόγος τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ὡς πηγῆς καί ὁρίζοντος τῆς «ἀληθευούσης ἐν ἀγάπῃ» ἐλευθερίας.
Διακονεῖτε εὐόρκως καί θυσιαστικῶς, ἅγιε Ἀδελφέ, μίαν παράδοσιν πίστεως, ἀγάπης καί ἐλπίδος, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἀνεξάντλητον πηγήν ζωτικῶν ἀληθειῶν διά τόν ἄνθρωπον καί τόν κόσμον. Ἡ πιστότης εἰς τήν παράδοσιν αὐτήν δέν ἔχει οὐδεμίαν σχέσιν μέ ἄγονον συντηρητισμόν, ὁ ὁποῖος, ἐν τέλει, «νεκρώνει τήν παράδοσιν». Ὀρθῶς ἔχει γραφῆ, ὅτι ὁ συντηρητισμός εἶναι «ἀντιπαραδοσιακός». Ἡ γνησία παρα-δοσιακότης ἀκούει τήν φωνήν τῶν Πατέρων, ταὐτοχρόνως δέ ἀφουγκράζεται τήν φωνήν τῶν συγχρόνων της, διαλέγεται καί ἀναδεικνύει τήν ἐπικαιρότητα τῶν χριστιανικῶν ἀληθειῶν καί τό ὑπαρξιακόν των περιεχόμενον. Τόσον ἡ ἄγονος προσκόλλησις εἰς τό παρελθόν, ὅσον καί ἡ ἄκριτος ταύτισις μέ τό ἑκάστοτε παρόν, δέν ἀποτελοῦν θεολογικῶς ὀρθήν κατανόησιν τοῦ «οὐκ ἐκ τοῦ κόσμου» χαρακτῆρος τῆς πίστεώς μας. Ἡ Ἐκκλησία γνωρίζει ὅτι ἡ χριστιανική καλή μαρτυρία εἶναι ἀδύνατον νά δοθῇ ἀπό ἀνθρώπους ἀδιαφόρους διά τόν συνάνθρωπον καί τόν κόσμον, οὔτε βεβαίως ἀπό πιστούς μέ κοσμικόν φρόνημα, τό ὁποῖον ἐξουθενώνει τάς δημιουργικάς των δυνάμεις.
Δημιουργεῖται εἰς τάς ἡμέρας μας τεχνηέντως ἡ ἐντύπωσις ὅτι ἡ πρότασις ἐλευθερίας καί τά πρότυπα πού ἐκπροσωπεῖ καί προβάλλει ἡ Ἐκκλησία ἐγκλωβίζουν τήν ζωήν εἰς παρωχημένα σχήματα. Ἡ ἀλήθεια εἶναι τελείως διαφορετική, καί ἡ ἐπίκαιρος ἐπιβεβαίωσις διά τοῦ λόγου τό ἀληθές εἶναι τρία θεοδίδακτα κείμενα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ἡ ὁποία ἐπραγματοποιήθη τόν Ἰούνιον 2016 εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἀκαδημίαν Κρήτης -σήμερον ἀκριβῶς συμπληροῦνται 8 ἔτη ἀπό τῆς λήξεως τῶν ἐργασιῶν της-: α) Ἡ ἀποστολή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τόν σύγχρονον κόσμον, β) Ἐγκύκλιος καί γ) Μήνυμα τῆς Συνόδου πρός τόν Ὀρθόδοξον λαόν καί κάθε ἄνθρωπον καλῆς θελήσεως. Εἰς τά κείμενα αὐτά ἀποκαλύπτεται ἡ ἀνοικτοσύνη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ἡ εὐαισθησία της διά τάς περιπετείας τῆς ἀνθρωπίνης ἐλευθερίας.
Δέν κηρύσσει ἡ Ἐκκλησία Θεόν κρυπτόμενον εἰς τήν ἀπόλυτον ὑπερβατικότητά του, ἀλλά Θεόν Λόγον σαρκωθέντα δι᾿ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ τόπος καί ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖον ὁ Θεός κατεργάζεται τήν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κόσμου. Εἶναι ὁ χῶρος τῆς «κοινῆς σωτηρίας», τῆς «κοινῆς ὑπακοῆς», τῆς «κοινῆς ἐλευθερίας», τοῦ «κοινοῦ ἤθους», πρόγευσις καί ἐλπίς τῆς «κοινῆς ἀναστάσεως» καί τῆς «κοινῆς βασιλείας». Τό μέγα μυστήριον εἰς τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, τό πραγματικῶς «νέον καί καινόν», εἶναι τό «κοινόν». Δέν εἴμεθα ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ «ἄθροισμα ἀτόμων», ἀλλά «κοινωνία προσώπων», «κοινωνία σχέσεων», «κοινωνία θεώσεως».
Περαίνοντες τόν λόγον, δοξολογοῦμεν τόν πανοικτίρ-μονα Κύριον, τόν εὐλογήσαντα τήν ἐπίσκεψιν τῆς ἡμῶν Μετριότητος εἰς τἠν Ἱεράν Μητρόπολιν Νικοπόλεως καί Πρεβέζης καί τήν συνάντησιν μετά πάντων ὑμῶν πρόσωπον πρός πρόσωπον. Ἰδιαιτέραν εὐχαριστίαν ἀπευθύνομεν πρός τόν Ἐξοχώτατον κύριον Περιφερειάρχην διά τήν εὐγενῆ προσφώνησιν καί τήν ἀγάπην του. Δεόμεθα τοῦ Θεοῦ τῶν θαυμασίων, ὅπως εὐλογῇ καί κρατύνῃ ὑμᾶς, Ἱερώτατε ἀδελφέ, τόν Ποιμενάρχην τῆς θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας, τόν εὐαγῆ κλῆρον, τούς Ἐντιμοτάτους Ἄρχοντας καί τόν ἐνταῦθα φιλόθεον λαόν. Ὁ Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν!
Ἀντιφώνησις τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου κατά τήν ἐπίσημον ὑποδοχήν εἰς τόν αὔλειον χῶρον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Πρεβέζης (27 Ἰουνίου 2024)
Ἐντιμότατε κύριε Δήμαρχε,
Εὐδοκίᾳ καί χάριτι τοῦ Θεοῦ τῆς ἀγάπης, ἐξ Οὗ πᾶσα δόσις ἀγαθή καί πᾶν δώρημα τέλειον, εὑρισκόμεθα, μετά τῆς τιμίας Συνοδείας μας, εἰς τήν πόλιν σας, τήν ἱστορικήν καί εὐλογημένην Πρέβεζαν.
Σᾶς εὐχαριστοῦμεν διά τούς τιμητικούς διά τό ταπεινόν ἡμῶν πρόσωπον λόγους σας καί διά τά εὐγενῆ σας αἰσθήματα. Χαιρετίζομεν ἐγκαρδίως ὅλους τούς παρόντας, τούς Ἐντιμοτάτους Ἄρχοντας τοῦ τόπου, τόν χριστώνυμον λαόν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νικοπόλεως καί Πρεβέζης καί τούς φερέλπιδας ἐκπροσώπους τῆς νέας γενεᾶς. Εὐχόμεθα εἰς ὅλους ὑγείαν ἀκλινῆ, ὁμόνοιαν, προκοπήν καί ὅλα τά καλά τοῦ Θεοῦ.
Τιμῶμεν, Ἐντιμότατε κύριε Δήμαρχε, ὅσους φέρουν τάς ὑψηλάς εὐθύνας διά τά κοινά, τούς ἀγωνιζομένους διά τό δημόσιον καλόν, διά τήν ὀργάνωσιν καί διαχείρισιν τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων, διά τήν κοινωνικήν συνοχήν καί τήν πρόοδον. Ὑπενθυμίζομεν ὅτι ἡ προαγωγή ὅλων αὐτῶν συμβαδίζει μέ τήν καλλιέργειαν καί τόν σεβασμόν τῶν πνευματικῶν ἀξιῶν. Τό Γένος μας εἶναι κληρονόμος μιᾶς μοναδικῆς μεγάλης πνευματικῆς καί πολιτισμικῆς κληρονομιᾶς, πού καθώρισε τήν μακράν καί περιπετειώδη πορείαν του, ὁρίζει δέ καί σήμερον τήν ἰδιοπροσωπίαν μας καί ἀποτελεῖ ὁδοδείκτην καί ἐχέγγυον διά τό μέλλον.
Φορεύς καί ὑπερασπιστής αὐτῆς τῆς τιμαλφεστάτης παραδόσεως ὑπῆρξε καί παραμένει ἡ Ἐκκλησία, μέσα εἰς τήν ὁποίαν, ὅπως ἔχει λεχθῆ, διασώζονται καί ὁλοκληρώνονται τά τιμαλφέστατα ἰδεώδη τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ. «Ἡ Ἑλληνικότητα βυζαντινίζει», σημειώνει ἡ Ἐλλογιμωτάτη κυρία Ἑλένη Γλύκατζη – Ἀρβελέρ.
Ἡ Μετριότης μας σᾶς προτρέπει νά μή λησμονῆτε τόν ρόλον τῆς Ἐκκλησίας εἰς τήν περιπετειώδη πορείαν τοῦ Γένους, εἰς τήν διαμόρφωσιν τῆς ταυτότητός του, εἰς τήν παιδείαν καί τήν πολιτισμικήν ἀνάπτυξίν του, τόν καθοριστικόν ρόλον της εἰς καιρούς κλήδονος. Ποτέ ἡ Ἐκκλησία μας δέν ἀγνόησε τήν ἱστορίαν καί τήν κοινωνίαν. Συνέβαλλεν εἰς τήν ὄξυνσιν τοῦ αἰσθητηρίου τῶν πιστῶν διά τά σημεῖα τῶν καιρῶν, διά τάς ἑκάστοτε μεγάλας προκλήσεις, ἀλλά καί διά τάς θετικάς προοπτικάς κάθε ἐποχῆς. Ἡγίαζε τήν ζωήν διά τῶν μυστηρίων της, διά τῶν ἑορτῶν της, ἔδιδε παρηγορίαν εἰς τάς θλίψεις καί ἐνίσχυε τούς πιστούς εἰς τήν ἀντιμετώπισιν τῶν ὁριακῶν καταστάσεων τῆς ζωῆς. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι δεμένη μέ τήν ψυχήν μας, μέ τήν γλῶσσαν καί τήν μουσικήν, τά ἤθη καί τά ἔθιμά μας, τήν κοινωνικήν ζωήν, μέ ὁλόκληρον τόν πολιτισμόν μας. Τά σύμβολά της εἶναι «οἰκεῖα καί ἀναντικατάστατα» εἰς τήν συνείδησίν μας.
Μέ αὐτάς τάς σκέψεις, καί μέ πολλήν χαράν καί συγκίνησιν διά τό γεγονός ὅτι εὑρισκόμεθα καί πάλιν εἰς τήν ὡραίαν Πρέβεζαν, Ἐπίτιμος Δημότης τῆς ὁποίας εἴμεθα ἀπό τοῦ ἔτους 1999, ἐκφράζομεν πρός ὑμᾶς, ἀγαπητέ κύριε Δήμαρχε, πρός τήν κυρίαν Πρόεδρον καί τά Ἐντιμότατα μέλη τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου καί πρός ὅλους τούς Δημότας, ἐξ ὀνόματος καί τῆς Συνοδείας μας, ἅπαξ ἔτι εἰλικρινεῖς εὐχαριστίας διά τήν ὑποδοχήν καί διά τήν ἀγάπην σας καί ἐπικαλούμεθα ἐπί πάντας τήν χάριν καί τό ἔλεος τοῦ πανδώρου Θεοῦ.
Καλῶς εὑρέθημεν!
