Δημήτρης Δεμιρτζής
(Στην Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο,
με την ευκαιρία του εορτασμού της επετείου των ονομαστηρίων Του)
Ἒντεινε καί κατευοδοῦ καί πατριάρχευε (Ψαλμ. 44,5)
Είσαι της Θείας Πρόνοιας τ’ ατίμητο το δώρο.
Η παρουσία Σου δεν χωράει στο χρόνο και στο χώρο.
Κραυγή ’σαι εναγώνια της Φύσης π’ αργοσβήνει,
το κώνειο των άστοργων παιδιών της καθώς πίνει.
Χαράζει μέσα Σου η αυγή, ροδόχρωμη, κάθε βράδυ,
όταν η πλάση λούζεται μ’ ένα πηχτό σκοτάδι.
Και, όταν κύματα-βουνά σηκώνει τ’ αγριοκέρι,
σ’ ένα λιμάνι Σ’ οδηγεί της πίστης Σου τ’ αστέρι.
Αγάπης, είναι, άσυλο ολόθερμο η καρδιά Σου,
Που ’ναι ανοιχτή η θύρα της πάντα για τα παιδιά Σου.
Εκεί που η αλήθεια κρύβεται πίσω από ένα ψέμα,
όπου η γη ποτίζεται με χείμαρρους από αίμα,
εκεί που σβήνουν των παιδιών τα μάτια, την κακία
που δεν προλάβανε να δουν και τη σκληρή αδικία,
χτυπά η καρδιά Σου στο ρυθμό του πόνου της Οικουμένης,
μα πάντα μεσ’ στα πάθη της ανάσταση προσμένεις.
Η Ίμβρος και η Εκκλησιά, δυο μάνες Σε γεννήσαν
και με λουλούδια αμάραντα το δρόμο Σου στολίσαν˙
το δρόμο, που το σήμερα και τ’ αύριο αγκαλιάζει
και στην ανθρώπινη έρημο ίχνη λαμπρά χαράζει.
Θεσσαλονίκη, 11/6/2024
