Του δρος Αντωνίου Χατζοπούλου
Άρχοντος Ιερομνήμονος της Μ.τ.Χ.Ε.
Tον αείμνηστο π. Γεώργιο Τσέτση, τον Μ. Πρωτοπρεσβύτερο του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, εκ του Πικριδίου (Hasköy) της Πόλεως είχα την τιμή και την ευλογία να τον γνωρίσω κατά τα φοιτητικά μου χρόνια στη Γενεύη, όπου είχα μεταβεί για εκμάθηση των γαλλικών. Η αρχοντική μορφή του και η ευγένειά του ὀντως με είχαν εντυπωσιάσει. Ανήρ σώφρων και νουνεχής, υποδειγματικός κληρικός, καλλιεργημένος, διανοούμενος, καλλίφωνος, λογιώτατος. Εν ολίγοις, μία ευγενική πεπαιδευμένη κωνσταντινουπολίτικη φυσιογνωμία, σπάνια πλέον στις μέρες μας. Και το κυριότερο: αφοσιωμένος διαχρονικά στη Μ. Εκκλησία και στον μέγα Προκαθήμενό της Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο.
Ο πατήρ Γεώργιος ήτο βαθύς γνώστης της εκκλησιαστικής Ιστορίας και της ιστορίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου, είχε δε μία σφαιρική, ολιστική και σε βάθος γνώση όλων ανεξαιρέτως των θεμάτων και των ιστορικών πρωτοβουλιών του Πατριαρχείου μας. Έδιδε λόγον παντί τω αιτούντι, μετέφερε νοερώς τους πάντας διά λόγου και διά της εντέχνου γραφίδος του στην Πόλη και στο Φανάρι και μας εδίδασκε την μία και μοναδική οικουμενική αλήθεια του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου. Υπηρέτησε εν τη Εσπερία ευόρκως και με αφοσίωση τον Θρόνο, παροιμοιώδης δε ήτο η οξύνοια του ανδρός και η θεολογική του προσέγγιση σε όλα ανεξαιρέτως τα θέματα της Εκκλησίας. Ο μακαριστός παπά Γιώργης καθ’ όλην την διάρκεια της ζωής του, ως όαση υγειούς σκέψεως, εζωγράφησε πραγματικότητες και βιώματα, κατέγραφε με μαεστρία την φαναριώτικη ιστορία και την τάξη των Ακολουθιών, όπως τα είχε ζήσει παιδιόθεν ο ίδιος και συνέβαλε έτσι στην κατανόηση πολλών αγνώστων στο ευρύ κοινό εκκλησιαστικών και μη πτυχών της σύγχρονης Ιστορίας της κοινής μας γενέτειρας. Καυτηρίαζε τις ανορθόδοξες και αντορθόδοξες συμπεριφορές, τις παρεμβάσεις στα του τυπικού της Εκκλησίας και ταυτόχονα ήτο υπέρ της λειτουργικής επιμόρφωσης των πιστών και της λειτουργικής αναγεννήσεως. Ήτο δε κριτικός και επικριτικός κατά των κινησάντων αχαρίστως την πτέρναν κατά του ευεργέτου, ήτοι κατά της Μεγάλης Εκκλησίας. Ο μακαριστός π. Γεώργιος απαντούσε τεκμηριωμένα στους κακοβούλους και επ’ ουδενί εδέχετο τας ύβρεις και τις συκοφαντίες κατά του Πατριαρχείου.
Εξέφραζε συχνά την χαρά του για την πολυθρησκευτική, πολυεθνή και πολυπολιτισμική Πόλη, που άλλωστε είναι και η έκφραση της Οικουμενικής διάστασης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κάτι το οποίο πολλοί δυστυχώς δεν κατανοούν. Μιλούσε για την διακονία του Φαναρίου και ήτο φορέας του οικουμενικού πολιτισμού, του πολίτικου πολιτισμού και του κοσμοπολιτισμού και προ πάντων ήτο πιστός και συνεπής κληρικός της Μ. Εκκλησίας.
Ευρωπαϊστής ών δεν περιορίζετο ο π. Γεώργιος μόνο στην Πόλη, το δε έργο του είναι πολύπλευρο όπως ακριβώς και πολύπλευρη προσωπικότητά του. Συχνά έγραφε και ομιλούσε για την θέση του Πατριαρχείου μας μέσα στην Ευρώπη, εξέφραζε πάντα την αναγκαιότητα της προσαρμογής της Ορθοδοξίας στα νέα δεδομένα της κοσμικής Ευρώπης, αλλά και μέσα στον κόσμο, τόνιζε δε την σπουδαία συμβολή της Ι. Θεολογικής Σχολής Χάλκης στην οικουμενική κίνηση και στην προσέγγιση Ανατολής και Δύσης. Η Χάλκη κατά τον μακαριστό σοφό κληρικό ήταν το θεολογικό εκείνο εργαστήριο στο οποίο όχι μόνον εκπονήθηκαν τα περί οικουμενικής κινήσεως περιώνυμα κείμενα της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και μορφώθηκαν γενεές ολόκληρες κληρικών και λαϊκών θεολόγων με τις αρχές του Πατριαρχείου μας.
Για δε την Ορθοδοξία σε ένα από τα τελευταία κείμενά του έγραψε: «Η Ορθοδοξία κινδυνεύει από εμάς τους ίδιους…οι Χριστιανοί που υποτίθεται ότι είναι το άλας της γής, εμφανίζονται σκανδαλωδώς κατακερματισμένοι και ανταγωνιστικοί και ενώ αποτελούν την μειονότητα του πληθυσμού της υφηλίου αγνοούν εαυτούς και αλλήλους».
Ο π. Γεώργιος εξεπλήρωσε χθες το κοινόν χρέος και ευρίσκεται εν ταις αγκάλαις του ελεήμονος Θεού. Είη η μνήμη αυτού αιωνία.
Φανάρι 4 Ιουνίου 2024
Φωτογραφίες εκ του Αρχείου του μακαριστού π. Γεωργίου, μαθητής στην Ι. Θεολογική Σχολή της Χάλκης
