Κωνσταντίνος Β. Τερψίδης, Εκπαιδευτικός
«Ἐξερχόμενοι δὲ εὗρον ἄνθρωπον Κυρηναῖον ὀνόματι Σίμωνα· τοῦτον ἠγγάρευσαν ἵνα ἄρῃ τὸν σταυρὸν αὐτοῦ». (Ματθ κζ-32)
Πανσεβάσμιε Ταπεινέ Κυρηναίε του Πανσέπτου Φαναρίου,
«Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός διά νὰ ἀνέβει τά Πάθη τά σεπτά Του καί μακάριος ὁ δοῦλος, ὅν εὑρήσει γρηγοροῦντα· ἀνάξιος δέ πάλιν, ὅν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα». Ο Πανάγαθος Θεός «εὑρήκε γρηγοροῦντα», επέλεξε εσάς να είστε ο μακάριος πανάξιος, κάθε άλλο παρά ράθυμος αλλά ένζηλος, επίζηλος δούλος Του, ο οποίος χωρίς αγγαρεία και καταναγκασμό αλλά αείζωος, με προθυμία, ευχαρίστηση, πίστη και ταπείνωση σηκώνει αεικίνητος καθημερινά, ως ο Κυρηναίος Του, τον σταυρό, τον βαρύ κι ασήκωτο της Μεγάλης Εκκλησίας Του, στον δικό της Γολγοθά, τον ανύποπτο για πολλούς. Και το κάνετε καρτερικά γιατί ακάθιστος υμνείτε, ευγνώμων δοξάζετε, ακραδάντως πιστεύετε και τιμάτε την ύπαρξη του ενδόξου Μαρτυρίου Του και γιατί ανέκπτωτα εφαρμόζετε και στην Πατριαρχική Σας ζωή ό,τι και στην εδώ και έτη προσωπική Σας ζωή· ανεβαίνετε τα πάθη της δείχνοντας ακλόνητη υπομονή και υποδειγματική επιμονή η οποία δικαίως μετουσιώνεται σε ελπίδα για την Ορθοδοξία, την ανθρωπότητα αλλά και την προστασία του περιβάλλοντος. Ελπίδα για την ύπαρξη και επιβίωση του Γένους μας και η πρόσφατη διαβεβαίωσή Σας «ὅτι θά συνεχίσωμεν νά φυλάσσωμεν, τοῦ Θεοῦ συνεργοῦντος, μέ τήν χάριν τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, τά ὅσια καί τά ἱερά τοῦ Γένους εἰς τό Κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν Πόλιν τοῦ Κωνσταντίνου, εἰς τάς ἀλησμονήτους πατρίδας καί εἰς τήν οἰκουμένην ὅλην». Ελπίδα η οποία θα αναζωογονηθεί και φέτος από την Ελπίδα η οποία θα λάμψει επί του Σταυρού ως μετουσίωση του μαρτυρίου Του προς όλους όσους την πιστεύουν, την αναμένουν και την υποδέχονται.
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο.
