του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κυανέων κ. Ελπιδίου
Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας εκφράζει την βαθύτατη αγαλλίαση και ευγνωμοσύνη της προς την Αγία και Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, υπό την κανονική δικαιοδοσία και φροντίδα της οποίας έχει την τιμή και το προνόμιο να ευρίσκεται, διότι της χάρισε προσφάτως την ευλογία και έγκριση αφενός μεν του νέου Συντάγματος σχετικώς με τη διοίκηση της καθ’ ημάς Ιεράς Αρχιεπισκοπής, αφετέρου δε του θεσμού της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου.
Είμαστε όλοι μας εξαιρετικά ευγνώμονες προς τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο και τους σεβάσμιους Συνοδικούς Ιεράρχες του Οικουμενικού Θρόνου για την χορήγηση αυτής της μεγάλης ευλογίας και δωρεάς προς την τοπική μας Εκκλησία, και μάλιστα σε μία χρονική περίοδο που συμπίπτει με τους εορτασμούς της εκατονταετηρίδας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας (1924-2024).
Τον περασμένο μήνα, κατά την Κυριακή της Απόκρεω, με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου μας κ.κ. Μακαρίου, σε όλες τις ενορίες της Αρχιεπισκοπής αναπέμφθηκε, με το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ευχαριστήρια δοξολογία προς τον Τριαδικό Θεό για την εν λόγω αγαθοδωρία της Μητρός Εκκλησίας, η οποία συνεχίζει να αποτελεί φάρο ελπίδας για τον Ορθόδοξο κόσμο και ολόκληρη την Οικουμένη. Η δοξολογία αυτή συνέπεσε με τον μήνα κατά τον οποίο, πριν από 100 ακριβώς χρόνια, υπεγράφη ο Τόμος που αφορά την ίδρυση της τοπικής μας Εκκλησίας, από τον μακαριστό Οικουμενικό Πατριάρχη Γρηγόριο Ζ΄ και την περί αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Θρόνου. Μέσω της δοξολογίας κλήθηκαν οι πιστοί να αινέσουν και να ευχαριστήσουν τον Θεό περί όλων των δωρεών που έχουν επιδαψιλευτεί στην καθ’ ημάς Ιερά Αρχιεπισκοπή κατά τα περασμένα 100 χρόνια, «ὧν ἴσμεν καὶ ὧν οὐκ ἴσμεν, τῶν φανερῶν καὶ ἀφανῶν».
Η ευχαριστήρια αυτή δοξολογία μάς έδωσε την ευκαιρία να αφιερώσουμε τον απαραίτητο χρόνο και να στοχαστούμε πάνω στα εμπνευσμένα λόγια του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου κ.κ. Μακαρίου, ότι δηλαδή η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ότι για τον λόγο αυτό οφείλουμε τα πάντα στη Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως. Η θεολογία και η εκκλησιολογία μας προέρχονται από την μοναδική Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και ήταν σ’ αυτήν που συγκλήθηκαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι. Θα πρέπει, επίσης, να υπενθυμίζουμε συνεχώς στον εαυτό μας ότι το Σεπτό Κέντρο της Ορθοδοξίας γέννησε πολυάριθμες Ορθόδοξες Εκκλησίες καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας.
Καθώς εορτάζουμε την εκατονταετηρίδα της καθ’ ημάς Ιεράς Αρχιεπισκοπής, η τοπική μας Εκκλησία ξεκινά ένα καινούργιο κεφάλαιο υπό την ηγεσία και το ωμοφόριο του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου κ.κ. Μακαρίου. Πρόκειται για μία περίοδο κατά την οποία θα διοικείται πια από την Αγία Επαρχιακή Σύνοδο, στην οποία θα προεδρεύει ο Αρχιεπίσκοπος και της οποίας μέλη θα είναι όλοι οι Επίσκοποι της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, με τον τίτλο πλέον των «Χωρεπισκόπων».
Αυτή είναι μία περαιτέρω υπενθύμιση ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ο αγαπημένος μας Πατριάρχης δε σταματούν ποτέ να φροντίζουν και να δείχνουν την άνευ όρων αγάπη τους για τους πιστούς της ευλογημένης ηπείρου μας. Η καθιέρωση Επαρχιακής Συνόδου στην Αυστραλία αποτελεί μεγάλη και ιστορικής σημασίας απόφαση, η οποία θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία της τοπικής μας Εκκλησίας, μιας και θα επιτρέψει στην Ιερά Αρχιεπισκοπή:
• να διοικείται κατά τρόπο που θα ενισχύει ακόμα περισσότερο την ενότητα της Εκκλησίας, αφού ο ιερός θεσμός της συνόδου, έτσι όπως μας παραδόθηκε μέσω των Πράξεων των Αποστόλων, συνιστά την ύψιστη πνευματική αυθεντία στην Εκκλησία, ενώ πρώτιστος σκοπός του είναι να διασφαλίσει την ενότητά Της. Η συνοδική δομή είναι ζωτικής σημασίας για την δέουσα διοίκηση μιας τοπικής Εκκλησίας, όπως αυτό φαίνεται από την ύπαρξη των Πατριαρχείων και των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.
• να εκφράζει την ομόνοια και την ενότητα μέσω της ποικιλομορφίας, αντανακλώντας έτσι την κοινωνία και τη σχέση που υφίσταται ανάμεσα στα Τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Ειδικότερα, ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα δεν ενεργούν απομονωμένα ή ανεξάρτητα μεταξύ τους. Αντίθετα, υπάρχει αρμονία των Τριών Προσώπων του Τριαδικού Θεού, παρόλο που το καθένα έχει τον δικό του, διαφορετικό και μοναδικό τρόπο υπάρξεως.
• να καταστήσει ακόμα πιο ισχυρό τον δεσμό με τη Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, καθώς η Επαρχιακή Σύνοδος θα αναφέρεται άμεσα στην Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου και δεν θα εργάζεται αυτονομημένα.
• να εγκαινιάσει μία ενιαία και ισχυρή φωνή αναφορικά με σύγχρονα ζητήματα, μιας και η Σύνοδος είναι ο εκφραστής της τοπικής Εκκλησίας. Το καθεστώς της τοπικής Εκκλησίας τονώνεται πια όχι μόνο στα μάτια των πιστών, αλλά και στα μάτια των αρχών της Αυστραλίας, διότι δεν θα εκφραζόμαστε πλέον ως άτομα-μονάδες, αλλά με μία φωνή που συνίσταται στον Πρώτο και την Κεφαλή (που είναι ο Αρχιεπίσκοπός μας κ.κ. Μακάριος) και τους Χωρεπισκόπους των διαφόρων Αρχιεπισκοπικών Περιφερειών σε όλη την έκταση της Αυστραλίας. Διότι η Εκκλησία μιλάει μέσω της Συνόδου της και αυτό είναι κάτι που στηρίζεται στις Γραφές, όπως το Βιβλίο των Πράξεων (2:1-4), όπου βλέπουμε πως κατά την Κυριακή της Πεντηκοστής το Άγιο Πνεύμα κατήλθε στους Μαθητές όταν είχαν συγκεντρωθεί «ομοθυμαδόν επί το αυτό», μιας κι αυτή η προϋπόθεση παρείχε το αναγκαίο περιβάλλον έτσι ώστε το Άγιο Πνεύμα να έρθει και να σκηνώσει ανάμεσα στους Αποστόλους.
• να αποκτήσει Χωρεπισκόπους σε τούτη την αχανή γη που ονομάζεται Αυστραλία, οι οποίοι θα συναντώνται εν συνόδω και θα εργάζονται από κοινού και πιο έντονα στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων αναφορικά με ζητήματα και προκλήσεις στη ζωή της τοπικής Εκκλησίας. Ασφαλώς, αυτό σημαίνει παράλληλα μεγαλύτερη ευθύνη από την πλευρά των Χωρεπισκόπων.
• να διδάσκει στους πιστούς τη σημασία του να πορεύεται κανείς από κοινού (συν-οδός) και να ενστερνίζεται το συνοδικό σύστημα.
• να εισέλθει στην επόμενη εκατονταετηρίδα και να είναι έτοιμη για το μέλλον, κηρύττοντας το Ευαγγέλιο του Χριστού όχι μόνο στους Ορθοδόξους αυτής της ευλογημένης ηπείρου, αλλά σε όλους τους ανθρώπους καλής θελήσεως.
Εν κατακλείδι, το φιλόχριστο πλήρωμα της Αυστραλίας, από κοινού με τον Ποιμενάρχη του, τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Μακάριο, και όλους τους Χωρεπισκόπους της καθ’ ημάς Ιεράς Αρχιεπισκοπής, βιώνει επί του παρόντος μία απέραντη Πασχάλια ευφροσύνη για τη μεγάλη δωρεά που μας χορηγήθηκε από τον Παναγιώτατο και την περί Αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ευφροσύνη ανεξάντλητη, όπως ακριβώς εκφράστηκε κατά την Κυριακή της Απόκρεω, όταν «εν ενί στόματι και μία καρδία» ψάλαμε το Πολυχρόνιον του αγαπημένου μας Πατριάρχη, εκζητώντας από τον Κύριό μας να χαρίζει στον Παναγιώτατο έτη πολλά, έτσι ώστε να συνεχίζουμε να λαμβάνουμε τις πατρικές του ευλογίες και την καθοδήγησή του από το Σεπτό Κέντρο της Ορθοδοξίας.
The Orthodox Church in Australia Rejoices
By His Grace Bishop Elpidios of Kyanea
The Greek Orthodox Archdiocese of Australia expresses its profound joy and appreciation to the Great and Holy Church of Constantinople, in which it has the great honour and privilege to be under its canonical protection and oversight, for recently granting the blessing and approval of the new Constitution relating to the governance of our Holy Archdiocese and the institution of a Holy Eparchial Synod.
We are all extremely grateful to His All-Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew and the honourable Synodical Hierarchs of the Ecumenical Throne for granting this great blessing and gift upon our local Church at a time which coincides with the centenary celebrations of the Greek Orthodox Archdiocese of Australia (1924 – 2024).
With the blessing of His Eminence Archbishop Makarios of Australia, all parishes last month throughout the entire Archdiocese, on Meat-Fare Sunday and at the conclusion of the Divine Liturgy, conducted a Thanksgiving Doxology Service to the Trinitarian God for this great benefaction of the Mother Church which continues to be a beacon of hope for the Orthodox Church and the entire Oikumene. This service coincided with the exact month in which the signing of the Tome of our local Church took place exactly 100 years prior by Ecumenical Patriarch Gregory VII, of blessed memory, and the Holy and Sacred Synod of Constantinople. The Doxology Service called upon the faithful to offer up praise and thanks to God for all the benefits and blessings bestowed upon our Holy Archdiocese over the past 100 years, known and unknown, manifest and hidden.
The Thanksgiving Service gave us the opportunity to pause and reflect on the inspiring words of His Eminence Archbishop Makarios that the Orthodox Church cannot exist without the Ecumenical Patriarchate and how for this reason we owe everything to the Mother Church of Constantinople. Our Theology and Ecclesiology originates from the only Great Church of Constantinople, and it was here that the Ecumenical Synods were convened. We must constantly remind ourselves how the Sacred Centre of Orthodoxy throughout history also gave birth to numerous Orthodox Churches.
Now as we celebrate the centenary of our Holy Archdiocese, our local Church starts a new chapter, under the leadership and omophorion of His Eminence Archbishop Makarios, where it will be governed by the Holy Eparchial Synod at which the Archbishop will preside and at which all Bishops of our Holy Archdiocese will be members of and granted the title “Regional Bishops”.
This is yet another reminder that the Ecumenical Patriarchate and our beloved Patriarch never cease caring and showing their unconditional love for the faithful of this blessed continent. The establishment of a Holy Eparchial Synod in Australia is a great and historical decision that will be written with golden letters in the history of the local Church as this will allow our Holy Archdiocese to:
• Be governed in a way that further enhances Church unity; for the sacred institution of the Synod, as handed down to us through the Acts of the Apostles, is the highest spiritual authority in the Church and its prime purpose is to safeguard the unity of the Church. The Synodal Structure is vital for the proper governance of a local Church as is evident amongst the Patriarchates and autocephalous Churches of the Eastern Orthodox Church.
• Express unanimity and oneness amongst diversity thus reflecting the communion and relationship that exists between all Three Persons of the Holy Trinity where the Father, Son and Holy Spirit do not act in isolation or independently from one another. There exists harmony amongst all Three Persons of the Trinitarian God although each have their different and unique mode of existence.
• Establish an even stronger bond with the Mother Church of Constantinople as the Eparchial Synod will report directly to the Holy and Sacred Synod of the Ecumenical Patriarchate and will not work in isolation.
• Establish a united and powerful single voice relating to modern day issues as the Synod is the mouthpiece of the local Church. The status of the local Church is elevated not only in the eyes of the faithful but also in the eyes of the Australian Authorities for we no longer speak as isolated individuals but with one voice consisting of the Protos and Kephale (who in our case is Archbishop Makarios) and the Regional Bishops of the various Archdiocesan Districts throughout Australia. For the Church speaks through its Synod and this is supported by the Scriptures in the Book of Acts (2:1-4) where we see how on Pentecost Sunday the Holy Spirit descended upon the Disciples when they were all assembled, “with one accord in one place” as this provided the necessary environment for the Holy Spirit to come and dwell within the Apostles.
• Acquire Regional Bishops in this vast land called Australia and who will meet in council and work in unison by being heavily involved in the decision-making process regarding issues and challenges of the local Church. This off course also means greater responsibility on behalf of the Regional Bishops.
• Teach the faithful the importance of journeying together (Συν-οδός) and embracing the Synodal System.
• Enter its next 100 years and be ready for the future by bringing the Gospel of Christ not only to the Orthodox of this blessed continent but to all people of good will.
In conclusion, The Christ-loving plenitude in Australia, together with their Chief Shepherd, His Eminence Archbishop Makarios, and all Regional Bishops of our Holy Archdiocese, are currently experiencing great Paschal joy for the great gift bestowed upon us by His All-Holiness and the Holy and Sacred Synod of the Ecumenical Patriarchate. This joy was expressed on Meat-Fare Sunday when with one voice and one heart we chanted the Polychronion of our beloved Patriarch asking our Lord to grant His All Holiness many years, so we can continue in receiving His Paternal blessings and guidance from the Sacred Centre of Orthodoxy.
