+Αρχιμανδρίτης Πατρίκιος Καλεώδης – O Χαρισματικός Κληρικός
Η εκδημία εις Κύριον του Αρχιμανδρίτου π. Πατρικίου Καλεώδη, κινεί το χέρι μου να γράψω το σύντομο αυτό σημείωμα εις μνημόσυνον του αειμνήστου τον οποίον είχα την ευλογία να γνωρίσω και να συναναστραφώ περισσότερο από 60 έτη στην Ενορία του Αγ. Νικολάου Χαλανδρίου.
Ο πνευματικός αυτός δεσμός άρχισε όταν ακόμη ήταν λαϊκός φοιτητής της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και εγώ ιερόπαις στον Ναό του Αγ. Νικολάου και συνεχίστηκε μέχρι της κοιμήσεως του.
Ο εκλιπών ήταν ένας απλός καλογερόπαπας, ιεροπρεπής και σεμνός λειτουργός, χωρίς υπερβολές και εξάρσεις, άριστος εξομολόγος, άριστα κατηρτισμένος θεολόγος, αφιερωμένος ψυχή τε και σώματί στην Εκκλησία και ιδιαιτέρως στην Ενορία του.
Αν και γνώρισε «πολλές δόξες» ως διάκονος και αργότερα Ιερεύς των Βασιλικών Ανακτόρων, αλλά και σε καίριες επιτελικές θέσεις της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, πότε δεν υπερηφανεύθηκε δι’ αυτά, αλλά παρέμεινε ο φιλακόλουθος Εφημέριος του Ναού, ο «από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός» διακονών την Εκκλησία.
Παρών πάντοτε σε όλες τις ακολουθίες ακόμη και τις καθημερινές όπου έψαλε με την στεντορεία φωνή του και καθοδηγούσε όλους μας ώστε όλα να γίνονται «κατά τάξιν και ευσχημόνως», αφού ήταν λάτρης της Εκκλησιαστικής ευταξίας.
Ήταν ευγενής, ήρεμος, προσηνής, συμπονετικός, ευσυγκίνητος και έτοιμος να ακούσει με στοργή τους Ενορίτες του.
Ως Χαλανδραίος πρέπει να ομολογήσω ότι ό αείμνηστος π. Πατρίκιος ήταν ένας εμβληματικός κληρικός και ένα σύμβολο για το Χαλάνδρι και η εκδημία του θα αφήσει δυσαναπλήρωτο κενό στην Ενορία, αλλά και γενικότερα στην κοινωνία του Χαλανδρίου.
Προσωπικά οφείλω πολλά στον μακαριστό για τις παρεμβάσεις, τις παρατηρήσεις, τις συμβουλές και την καθοδήγησή του από την αρχή της διακονίας μου όταν χειροτονήθηκα διάκονος στον Ναό αυτό το 1975 έως και σήμερα.
Προσεύχομαι Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του μετά των Αγίων.
Αιωνία σου η μνήμη πολυσέβαστε Γέροντα.
Ο Σεβαστείας Σεραφείμ
Ο Σεβαστείας Σεραφείμ για τον μακαριστό π. Πατρίκιο Καλεώδη
