13.3 C
Athens
Κυριακή, 17 Νοεμβρίου, 2024

Για να μην επικρατήσει το “ρωσικό δόγμα” του πολέμου και της επηρμένης οφρύος

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου

Στις 7 Φεβρουαρίου 2024 δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο της Εκκλησίας της Ρωσίας μία «εφ’ όλης της ύλης» συνέντευξη του «ασκούντος χρέη πατριαρχικού εξάρχου της Αφρικής», επισκόπου Ζαράισκ Κωνσταντίνου.

Στη  συνέντευξη αυτή, την πρώτη  μετά τον διορισμό του, ο ρώσος «Πατριαρχικός Έξαρχος» δηλώνει απερίφραστα και αναλυτικά ότι προχωράει δυναμικά η ρωσική εισβολή στην δικαιοδοσία του Δευτερόθρονου Πατριαρχείου της Ορθοδοξίας, του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής.

Ο Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος Β’ φαίνεται πως ενημερώθηκε για την συνέντευξη του νεαρού «Εξάρχου» και προέβη σε μία αποτελεσματική, όσο και κανονική, κίνηση. Κατά την συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, στις 16 Φεβρουαρίου 2024, σύμφωνα με το σχετικό ανακοινωθέν, «μετά από διαλογική συζήτηση η Ιερά Σύνοδος προχώρησε στην καθαίρεση από του υψηλού υπουργήματος της Αρχιερωσύνης του ασκούντος χρέη «Πατριαρχικού εν Αφρική Εξάρχου», πρώην Επισκόπου Ζαράϊσκι Κωνσταντίνου, ο οποίος εγκατασταθείς αυτοβούλως από καιρό στο Κάϊρο της Αιγύπτου, εντός της έδρας της Ι. Αρχιεπισκοπή Αλεξανδρείας, διέπραξε σειρά Κανονικών παραπτωμάτων (εισπήδηση σε δικαιοδοσία παλαιφάτου Θρόνου, διανομή αντιμηνσίων, εξαγορά διά χρημάτων γηγενών κληρικών ακόμη και καθηρημένων, φατρία, εθνοφυλετισμό κ.α.), ενώ κατεδίκασε και πάλι τις καινοφανείς εκκλησιολογικοπολιτικές «θεωρίες» περί διαποιμάνσεως του Ρωσικού κόσμου ανά την υφήλιο επί τη βάσει της εθνικότητος. Σημειώνεται, ότι την 22α Νοεμβρίου 2022, η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας καθήρεσε και τον πρώτο «Πατριαρχικό εν Αφρική Έξαρχο»  του Πατριαρχείου Μόσχας  από το υψηλό υπούργημα της αρχιερωσύνης, τέως Μητροπολίτη Κλιν, νυν Μοναχό Λεωνίδα Γκορμπατσώφ».

Η Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας αντέδρασε ακαριαία στην τοποθέτηση νέου «Εξάρχου», δηλώνοντας με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο πάση τη κτίσει ότι τα σχέδια του «Ρωσικού κόσμου» δεν μπορούν και δεν πρέπει να γίνουν αποδεκτά στην Ορθοδοξία.

Στην καθαίρεση του πρώτου «Εξάρχου», του πρ. Κλιν Λεωνίδα, ο οποίος τώρα είναι υπό καθαίρεση και από την Εκκλησία της Ρωσίας, ήταν – δυστυχώς – εύγλωττη η σιωπή των περισσότερων Ορθοδόξων Προκαθημένων. Δεν πήραν θέση δημοσίως και δεν στήριξαν όπως θα έπρεπε τις αποφάσεις του Αλεξανδρινού Θρόνου. Αυτό όμως δεν πτόησε τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρο να προχωρήσει άμεσα και στην καθαίρεση του νέου «Εξάρχου», καταδικάζοντας έτσι την αντικανονική εισπήδηση και εισβολή της Εκκλησίας της Ρωσίας στην Αφρική.

Η στάση του Αλεξανδρινού Προκαθημένου είναι όντως ανδρεία και θέτει προ των ευθυνών τους όλους τους Ορθοδόξους Προκαθημένους που προκρίνουν την ουδετερότητα και την σιωπή. Μια ουδετερότητα και μια σιωπή που δεν δικαιολογείται με τίποτα. Γιατί αν στο Ουκρανικό ζήτημα επικαλούνται κάποιοι το – λελυμένο από κανονικής απόψεως – θέμα των χειροτονιών των κληρικών της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας, στο σκάνδαλο που λέγεται Ρωσική «Εξαρχία» Αφρικής πώς θα δικαιολογήσουν την αποστασιοποίησή τους;

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας έχει ήδη ενημερώσει με σχετικές επιστολές τους Προκαθημένους των Ορθοδόξων Εκκλησιών, τόσο για την καθαίρεση του πρ. Ζαράισκ Κωνσταντίνου, όσο και για τις πρωτοφανείς θεωρίες του Πατριαρχείου Μόσχας περί «ρωσικού κόσμου», διατυπώνοντας, παράλληλα, και την πικρία του για την σιωπή των αδελφών του Προκαθημένων.

Οι Ορθόδοξοι Προκαθήμενοι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η «πολιτική» της Εκκλησίας της Ρωσίας είναι χρεωκοπημένη – πέρα από αντικανονική και αντιεκκλησιαστική – αφού η ίδια δικάζει τον μέχρι χθες «εκλεκτό» της «Έξαρχο», πρ. Κλιν Λεωνίδα.

Επίσης, οι χώρες όπου έχει ακόμα δικαιοδοσία η Ρωσική Εκκλησία, όπως η Λιθουανία, καταφεύγουν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο ως «απελευθερωτή» από την ρωσική δυναστεία. Όπως, επίσης, και οι κληρικοί του Πατριαρχείου Μόσχας που καθαιρούνται επειδή μίλησαν για ειρήνη και όχι για «νίκη» των Ρώσων στον πόλεμο της Ουκρανίας, καταφεύγουν και αυτοί, δια της εκκλήτου προσφυγής, στον Οικουμενικό Πατριάρχη.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποκαθιστά – κατόπιν αιτήσεώς τους – τους καθηρημένους από την Μόσχα ρώσους κληρικούς και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας καθαιρεί τους Μοσχοβίτες κληρικούς που εκτελούν με ίππειον θράσος το σχέδιο της ανίερης εισβολής στην δικαιοδοσία του.

Είμαστε, προφανώς, προ μιας νέας πραγματικότητας που δεν αφήνει περιθώρια αδιαφορίας και ουδετερότητας στους Ορθοδόξους Προκαθημένους. Τουλάχιστον σε όσους δεν είναι απροκάλυπτα προσδεδεμένοι στο άρμα της «Αγίας Ρωσίας».

Το θέμα πλέον δεν είναι μόνο το Ουκρανικό. Είναι και το Αφρικανικό. Αφορά στην προσβολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Τα δύο αυτά πρεσβυγενή Πατριαρχεία αναδεικνύονται πραγματικά άτλαντες της Ορθοδοξίας στις μέρες μας, για να μην επικρατήσει το «ρωσικό δόγμα» του πολέμου και της επηρμένης οφρύος.

Ας λάβουν υπ’ όψιν τους οι ουδετεροπροκαθήμενοι ότι η Εκκλησία της Ρωσίας έχει μπει – λόγω του «δόγματός» της – σε αυτοαπομόνωση, από την οποία δύσκολα θα εξέλθει, καθώς έχει προσχωρήσει στον «αγιορωσικό» αυτισμό της, περιμένοντας την σωτηρία της από τον κάθε Πούτιν, και σίγουρα όχι από τον Χριστό.

Σχετικά άρθρα

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ