Την Παρασκευή, 19 Ιανουαρίου, ημέρα που η Εκκλησία μας τίμησε τη μνήμη του Οσίου Μακαρίου του Μεγάλου, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος εόρτασε τα σεπτά ονομαστήριά του, περιστοιχούμενος από τους βοηθούς Επισκόπους, τον ιερό Κλήρο και τον φιλόχριστο Λαό της τοπικής Εκκλησίας.
Αναλυτικότερα, στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Σύδνεϋ, όπου την παραμονή της εορτής ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος χοροστάτησε στον Μ. Εσπερινό και ομίλησε καταλλήλως για τον βίο και τις αρετές του Προστάτη του, Αγίου Μακαρίου, την κυριώνυμο ημέρα, το πρωί, τελέστηκε λαμπρό Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξαρχοντος του εορτάζοντος Αρχιεπισκόπου και συλλειτουργούντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σεβαστείας κ. Σεραφείμ και των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Μιλητουπόλεως κ. Ιακώβου, Κυανέων κ. Ελπιδίου, Σινώπης κ. Σιλουανού, Σωζοπόλεως κ. Κυριακού, Μαγνησίας κ. Χριστοδούλου, Κερασούντος κ. Ευμενίου και Χαριουπόλεως κ. Βαρθολομαίου. Παρέστησαν για να συμπροσευχηθούν με τον Ποιμενάρχη τους και να του ευχηθούν για την ονομαστική του εορτή, πολλοί κληρικοί, μοναχοί και μοναχές, πρόεδροι και μέλη των Ενοριών – Κοινοτήτων, μέλη του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου, διευθυντές σχολείων και αντιπροσωπείες μαθητών, καθηγητές και σπουδαστές της Θεολογικής Σχολής του Αποστόλου Ανδρέου, καθώς και πλήθος πιστών όλων των ηλικιών, μεταξύ των οποίων και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στο Σύδνεϋ, κ. Ιωάννης Μαλλικούρτης.
Εκ μέρους των βοηθών Επισκόπων, εκφώνησε συγκινητική ομιλία ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μαγνησίας κ. Χριστόδουλος, ο οποίος, αφού ανέλυσε την ευαγγελική περικοπή της ημέρας, την περιγράφουσα την παραβολή των κακών γεωργών, στη συνέχεια απευθύνθηκε με λόγους υιικής αγάπης, σεβασμού και ευγνωμοσύνης προς τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Μακάριο. Όπως τόνισε μεταξύ άλλων: «Στο πρόσωπό σας ατενίζουμε τον καλό γεωργό που δεν αναπαύεται στην ιδέα ότι είναι κληρονόμος παλαιών προνομίων, αλλά συνδέει τα προνόμια αυτά με την παραγωγή καρπών. Συνδέει τα προνόμια αυτά με την ανάληψη του ζυγού του Χριστού που δεν επιτρέπει εφησυχασμό και αυταρέσκεια». «Στο πρόσωπό σας ατενίζουμε τον καλό γεωργό που ενίσχυσε το δέντρο της Ορθοδοξίας στην Αυστραλία, με συστατικά ευδόκιμα», υπογράμμισε σε άλλο σημείο ο Θεοφιλέστατος και εξήγησε ότι τα συστατικά αυτά είναι: «Η αδιαπραγμάτευτη εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού, η αγγελοδίδακτος συνειδησιακή προτεραιότητα του “στώμεν καλώς”, ο ενστερνισμός της θουκυδίδιας παραίνεσης ότι “οι καιροί ου μενετοί”, η στόχευση στην ανακαίνιση του έσωθεν ανθρώπου, η διαρκής προσήλωση προς τα μη βλεπόμενα, κατά τον Παύλειο λόγο: “Μὴ σκοπούντων ἡμῶν τὰ βλεπόμενα, ἀλλὰ τὰ μὴ βλεπόμενα. τὰ γὰρ βλεπόμενα πρόσκαιρα, τὰ δὲ μὴ βλεπόμενα αἰώνια”».
Εξάλλου, ο Επίσκοπος Μαγνησίας αναφέρθηκε μετ’ ευγνωμοσύνης και στον Πρώτο της Ορθοδοξίας, τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, ο οποίος, όπως επισήμανε: «Σας απέστειλε να καλλιεργήσετε τον αμπελώνα της Ορθοδοξίας στην πέμπτη ήπειρο και σας έδωσε πολύτιμο εφόδιο το παράδειγμά του· Παράδειγμα άοκνης εργατικότητας· Παράδειγμα αταλάντευτης προάσπισης των τιμαλφών της Ορθοδοξίας· Παράδειγμα δημιουργικής πρόσληψης και ανακαίνισης των προκλήσεων των καιρών μας. Σας ενεχείρησε το ανέσπερο φως της Ορθοδοξίας από τον φάρο της Ορθοδοξίας στο Φανάρι, για να το μεταλαμπαδεύσετε στις ορθόδοξες φρυκτωρίες τις διάσπαρτες ανά την Αυστραλία προς διάλυση της αχλής των καιρών μας». Ολοκληρώνοντας την προσφώνησή του, ο Θεοφιλέστατος κ. Χριστόδουλος προσέφερε στον Αρχιεπίσκοπο, ως δώρο εκ μέρους των παρισταμένων Επισκόπων, δύο αρχιερατικά εγκόλπια, φέροντα τις εικόνες των Αγίων Μακαρίου του Μεγάλου και Παϊσίου του Αγιορείτου.
Αντιφωνώντας ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος, ευχαρίστησε άπαντες για την τιμητική παρουσία τους και ειδικώς τον Επίσκοπο Μαγνησίας για τη θερμή και εγκάρδια προσφώνησή του. «Σας ευχαριστώ για όλα τα καλά τα οποία είπατε», σημείωσε έμπλεος συγκινήσεως, προσθέτοντας όμως ότι «δε θεωρώ πως ανταποκρίνονται στην ελαχιστότητά μου και στην ταπεινή μου διακονία». «Όμως τα ακούω προσευχητικά και παρακλητικά», συμπλήρωσε, «και σας υπόσχομαι ότι θα προσπαθήσω να τα βάλω στη ζωή μου. Παρότι δεν είμαι όλα αυτά τα οποία είπατε, θα προσπαθήσω να γίνω, για να σας αναπαύσω όλους και να προχωρήσει η Εκκλησία μας. Διότι, στην Εκκλησία χρωστάμε τα πάντα, ενώ η Εκκλησία δε μας οφείλει τίποτα».
Στην κατακλείδα της σύντομης ομιλίας του, ο Σεβασμιώτατος επέλεξε να αναφερθεί, με λόγους από καρδιάς, στον Πνευματικό Πατέρα και Γέροντά του, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο. «Είναι το πρόσωπο αυτό, από το οποίο έμαθα ό,τι δεν έχω μάθει από κανέναν άνθρωπο και διδάχτηκα ό,τι δε έχω διδαχθεί σε κανένα πανεπιστήμιο και σε καμία σχολή και έλαβα μαθήματα ζωής που δεν έχω λάβει από κανένα άλλο άνθρωπο στον κόσμο», υπογράμμισε. «Διότι ο Παναγιώτατος Πατριάρχης μας είναι μια μοναδική και ξεχωριστή φυσιογνωμία», συνέχισε, «ένα πρόσωπο χαρισματικό, που ο Θεός δεν στέλνει συνεχώς σε αυτόν τον κόσμο, αλλά το κάνει όταν θέλει πολύ να δείξει το έλεος και τη μακροθυμία του. Και παίρνω φως όντως από τον Παναγιώτατο και από την ακοίμητη κανδήλα του ιερού Φαναρίου. Και αυτό το φως προσπαθώ, με τις ελάχιστες δυνάμεις μου, να το μεταλαμπαδεύσω σε όλους σας».
Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, παρατέθηκε δεξίωση στην αίθουσα της Θεολογικής Σχολής, όπου ο Αρχιεπίσκοπος δέχθηκε προσωπικές ευχές από τους Αρχιερείς, τον Κλήρο και τον Λαό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας.
