Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Ο πολύ αγαπητός μου μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, σε ανακοινωθέν που εξέδωσε την 1η Δεκεμβρίου 2008, για το τότε λεγόμενο «σκάνδαλο Βατοπαιδίου», έγραφε μεταξύ άλλων:
«Ἡ συναυτουργία ἤ ἡ ἠθική αὐτουργία τῶν ἰθυνόντων τῆς Ἱ. Μονῆς Βατοπεδίου τοῦ Καθηγουμένου κ. Ἐφραίμ καί τῶν μελῶν τῆς Γεροντίας αὐτῆς εἰς ἀήθεις πράξεις ὑποτιμολογήσεως τῶν ἀνταλλαγέντων ἀκινήτων τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας δέον ὅπως διά τῶν ἐλεγκτικῶν μηχανισμῶν αὐτῆς ἀποδειχθῆ καί κολασθῆ διά τῶν προβλεπομένων ποινικῶν συνεπειῶν. Ἡ ἐμπλοκή τοῦ Καθηγουμένου Ἀρχιμ. κ. Ἐφραίμ καί τῶν μελῶν τῆς Γεροντίας τῆς Ἱ. Μονῆς Βατοπεδίου εἰς ἐμπορικάς δραστηριότητας διά τῆς συμμετοχῆς αὐτῶν ἐμφανῶς ἤ ἀφανῶς εἰς ἑταιρείας ὑπερακτίους ἀποτελεῖ βάναυσον προσβολήν τοῦ Μοναχικοῦ ἰδεώδους καί εὐθείαν καταστρατήγησιν τῶν περί τοῦ μοναχισμοῦ θείων καί ἱερῶν κανονικῶν προβλέψεων, αἵτινες ἐπιφυλάσσουν διά μέν τούς Κληρικούς τήν ποινήν τῆς καθαιρέσεως, διά δέ τούς Μοναχούς τήν ποινήν τοῦ ἀποσχηματισμοῦ.
Ἡ ἁγία καί ἀμώμητος ἡμῶν Πίστις ἡ διά ποταμῶν αἱμάτων πορφυρωθεῖσα, ἀποτελεῖ τόν ὕψιστον θησαυρόν τόν ὁποῖον ἔχομεν ὡς πρόσωπα καί ὡς ἔθνος καί θά εἶναι μέγα λάθος κακέκτυπες συμπεριφορές ἀναξίων διακόνων τοῦ ἁγίου σώματος αὐτῆς νά γενικεύωνται καί νά εὐτελίζουν καί νά ἀποδομοῦν εἰς τάς συνειδήσεις θεσμούς καταξιωμένους ἀπό τήν διαχρονικήν των συνεισφορά εἰς τήν διαφύλαξιν τῆς αὐθεντικότητος καί ἀκεραιότητος τοῦ ἀνθρωπίνονου προσώπου ἀλλά καί τῆς ἰδιοπροσωπίας τοῦ Γένους».
Λίγες μέρες μετά (5-12-2008) διαβάζαμε στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ:
«Λάβρος για μία ακόμη φορά κατά του ηγουμένου της Μονής Βατοπαιδίου αρχιμανδρίτη κ. Εφραίμ εμφανίστηκε χθες ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο οποίος μόλις στις αρχές της εβδομάδας ζήτησε την καθαίρεσή του. «Υπήρξε διασάλευση του μοναχικού ήθους, από μοναχούς που ενεπλάκησαν στη δίνη των κοσμικών μηχανισμών. Δεν μπορούμε να εξέλθουμε από την έρημο και να εισέλθουμε στα κοσμικά σαλόνια όπου βασιλεύουν οι πολιτικάντηδες,οι businessmen» είπε στο κήρυγμά του ο Μητροπολίτης Πειραιώς».
Σήμερα, 15 χρόνια μετά, το σκηνικό έχει αλλάξει ολότελα. Σε “ευχαριστήριο ύμνο” του προς τον Ηγούμενο Εφραίμ, ο Πειραιώς Σεραφείμ γράφει μεταξύ άλλων:
“Ευγνωμόνως, εκ προσώπου του ευαγούς Κλήρου και του φιλοχρίστου Λαου της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, εκφράζουμε θερμότατες ευχαριστίες στον Πανοσιολ. Καθηγούμενο της Ιεράς Μεγίστης Μονης Βατοπαιδίου, κ. Εφραίμ και την περί αυτόν Αδελφότητα, για τις υπεροχικές και δυναμικές ευεργεσίες τους στην επιτέλεση του Ευαγγελικού και κοινωφελούς έργου στο μεγάλο Λιμάνι.
Αυτές οι ευεργεσίες καταδεικνύουν τον φιλόχριστο και ευσυμπάθητο Καθηγούμενο Εφραίμ σαν υλικό και πνευματικό σιτοδότη μέσα στην αυχθμηρή «έρημο» των μεγαλουπόλεων, όπως είναι ο Πειραιάς. Αναλύονται δε στην συνεχή προσφορά τροφίμων για τους ενδεείς και εμπεριστάτους που από όλη την Γη φτάνουν στο μεγάλο λιμάνι, στην παροχή υποτροφιών για παιδιά πολυτέκνων και απόρων οικογενειών, στην ενίσχυση του παιδαγωγικού και κοινωφελούς έργου των Εκπαιδευτηρίων της Ιεράς Μητροπόλεως, που ως Ίδρυμα της Εκκλησίας, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρος προσφέρει ελληνορθόδοξη παιδεία στην διάδοχη γενιά.
Αλλά, το σημαντικότερο είναι η δωρεά Ιερών Εικόνων της Υπεραγίας Θεοτόκου, πολυτιμήτων σεβασμάτων καθώς και του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, που ευλογούν και αγιάζουν στην πεισιθάνατη και δαιμονική εποχή μας τις ταραγμένες συνειδήσεις και εμπνέουν δύναμη για την υπέρβαση κάθε δαιμονικού περιπαίγματος”.
Στο σχετικό κείμενο του Πειραιώς Σεραφείμ μετρήσαμε τρία Βατοπαιδινά αντίγραφα (δύο εικόνων και ένα του Σταυρού). Πόσα ακόμα, άραγε, θα ήθελε ο Πειραιώς Σεραφείμ στην Μητρόπολη του “για την υπέρβαση κάθε δαιμονικού περιπαίγματος”; Φαίνεται δεν αρκούν τα σεβάσματα της Μητροπόλεως Πειραιώς για την πνευματική θωράκιση του ποιμνίου του και ως εκ τούτου ο σεβ. Σεραφείμ προκρίνει την εισαγωγή …αντιγράφων!
Εκεί, όμως, που το ..τερματίζει ο φίλτατος άγιος Πειραιώς είναι στο φινάλε του κειμένου:
“Ταπεινώς ευχαριστούντες εν ευγνωμοσύνη πολλή τον πολιόν Καθηγούμενον και ευεργέτην της Αγίας μας Εκκλησίας, Πανοσιολ. Αρχιμ. κ. Εφραίμ, κατανοούμεν ευχερώς ότι τον συνέχει ο πόθος του θείου Αποστόλου των Εθνών, Παύλου, διά την μέριμνά του υπέρ πασών των Εκκλησιών, (Β΄ Κορ. 11,28) και δι’ αυτό αποβαίνει μιμητής του στις έσχατες ημέρες μας”.
Ο ηγούμενος Εφραίμ όχι μόνον δεν “ἀποτελεῖ βάναυσον προσβολήν τοῦ Μοναχικοῦ ἰδεώδους καί εὐθείαν καταστρατήγησιν τῶν περί τοῦ μοναχισμοῦ“, όπως έγραφε ο Πειραιώς το 2008, αλλά αποβαίνει μιμητής του Αποστόλου Παύλου “διά την μέριμνά του υπέρ πασών των Εκκλησιών”!
Προφανώς ο άγιος Πειραιώς θα θεωρεί ότι και ο Εφραίμ “ὡς ὁ Παῦλος τὴν κλῆσιν οὐκ ἐξ ἀνθρώπων δεξάμενος”.
Πολλά τα έτη του!
