Το θέμα της ενότητας των Εκκλησιών τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος κατά την προσφώνησή του προς τους Προκαθήμενους και Eκπροσώπους των Ορθοδόξων Εκκλησιών που συμμετέχουν στο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο που διοργανώνει η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος με αφορμή την συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση του Περιοδικού Θεολογία.
Ο Αρχιεπίσκοπος υποδέχτηκε χθες το απόγευμα (13-10-2023) τους Προκαθημένους και τους Eκπροσώπους στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και στην προσλαλιά του, μεταξύ άλλων, υπογράμμισε: «Δὲν ὑπάρχουν ἀδιέξοδα στὴ ζωὴ τὴς Ἐκκλησίας, οὔτε στὴ ζωὴ τῶν Ἐκκλησιῶν.
Σίγουρα ὑπάρχουν διακυμάνσεις στὶς σχέσεις, γιατὶ ὅλοι ἐμεῖς ποὺ βρισκόμαστε εἰς τόπον καὶ τύπον Χριστοῦ εἴμαστε ἄνθρωποι. Ἀλλὰ ἡ ἁγιότητα τῆς Ἐκκλησίας πηγάζει ἀπὸ τὸν μοναδικὸ ἱδρυτή της τὸν Θεάνθρωπο Χριστό. Θυμηθεῖτε τὶς παλινωδίες τῶν ἀποστόλων σὲ σχέση μὲ τὸ πρόσωπο τοῦ Διδασκάλου Χριστοῦ».
Ακολουθεί ολόκληρη η προσλαλιά του Αρχιεπισκόπου:
Παναγιώτατε,
Μακαριώτατοι,
Σεβασμιώτατοι και Ελλογιμότατε Εκπρόσωποι των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών
Αἰσθάνομαι ἰδιαίτερα εὐτυχὴς καὶ συγκινημένος ποὺ σᾶς ὑποδέχομαι στὸ Μέγαρο τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς, μὲ ἀφορμὴ το Διεθνὲς Συνέδριο ποὺ διοργανώνει ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὰ 100 χρόνια τοῦ περιοδικοῦ Θεολογία. Καὶ εἶμαι πολὺ εὐτυχὴς ποὺ τὸ Συνέδριο ἔγινε ἡ ἀφορμὴ νὰ ἔλθει στὴν ἐπιφάνεια ἡ ἐπιθυμία τῶν Ἐκκλησιῶν γιὰ ἐπικοινωνία.
Μὲ τὸ βάρος τῆς ἐμπειρίας ποὺ μοῦ δίνει ἡ ἡλικία μου, θέλω νὰ σᾶς ὑπενθυμίσω τη μεγάλη θεολογικὴ ἀλήθεια ότι ὅτι δὲν ὑπάρχουν ἀδιέξοδα στὴ ζωὴ τὴς Ἐκκλησίας, οὔτε στὴ ζωὴ τῶν Ἐκκλησιῶν.
Σίγουρα ὑπάρχουν διακυμάνσεις στὶς σχέσεις, γιατὶ ὅλοι ἐμεῖς ποὺ βρισκόμαστε «εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ» εἴμαστε ἄνθρωποι. Ἀλλὰ ἡ ἁγιότητα τῆς Ἐκκλησίας πηγάζει ἀπὸ τὸν μοναδικὸ ἱδρυτή της τὸν Θεάνθρωπο Χριστό. Θυμηθεῖτε τὶς παλινωδίες τῶν ἀποστόλων σὲ σχέση μὲ τὸ πρόσωπο τοῦ Διδασκάλου Χριστοῦ.
Θὰ θέλαμε ἀπόψε να εἶναι πολὺ διαφορετικὰ τὰ πράγματα καὶ νὰ εἶναι παροῦσες ὅλες οἱ Ἐκκλησίες, ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ τώρα δεν εἶναι ἐφικτὸ γιὰ λόγους ποὺ δὲν εἶναι καθόλου τοῦ παρόντος, εἶμαι σίγουρος ὅτι γιὰ τὸν Κύριό μας, ὅσο καὶ να μοιάζει δύσκολο, εἶναι ἕνα ἀσήμαντο νεφύδριο, ποὺ θὰ βρεῖ τὸν τρόπο γιὰ νὰ τὸ διαλύσει. Ἂν καὶ ἡ χαρά μας εἶναι ἀπεριόριστη, ἐν τούτοις σκιάζεται ἀπὸ τὶς ἀπουσίες.
Ἡ παρουσία σας ὅμως ἐδῶ εἶναι μιὰ τιμὴ γιὰ τὴν Ἑκκλησία ἐν Ἑλλάδι. Ἡ παρουσία σας μὲ τιμᾶ, ἀλλὰ εἶναι καὶ μία ἐλπίδα γιὰ τὸ μέλλον ὅλης τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Αἰσιοδοξῶ, γιατὶ τὰ ὀργανικὰ μέρη τῆς Ἐκκλησίας μας, δηλαδὴ ἐσεῖς, παραμερίζοντας τὶς ὅποιες ἐπιμέρους διαφορὲς καὶ διαφωνίες, ποὺ εἶναι ἄλλωστε ἀναμενόμενες στὴ ζωὴ καὶ τὴ λειτουργία ἑνὸς τόσο μεγάλου ζῶντος ὀργανισμοῦ, ὅπου ἠ ἐλευθερία κατέχει σημαντικὴ θέση, εὑρίσκεσθε ἀπόψε ἐδῶ.
Ἀποδεικνύετε ἔτσι ὅτι ὑπάρχει ἐλπίδα, βούληση καὶ ἐπιθυμία να συνεργαστοῦμε, ὑπὸ τὴ σκέπη τῆς Ἁγίας Τριάδος, γιὰ να ἀντιμετωπίσουμε τὶς προκλήσεις τῆς ἐποχῆς μας, τὰ νέα ἤθη, ποὺ ὠχριοῦν μπροστὰ σὲ ἐκεῖνα ποὺ ἐνίοτε πρόσκαιρα μᾶς διαφοροποιοῦν, ἀδυνατίζοντας τὸν μεταξύ μας σύνδεσμο.
Μὲ τὴν εὐχὴ νὰ συναντιόμαστε ὅλο καὶ πιὸ συχνά, ὑψώνω τὸ ποτήρι εὐχόμενος ὑγείαν εἰς ἅπαντας, παρόντες καὶ ἁπόντες, καὶ σᾶς εὐγνωμονῶ γιὰ τὴν παρουσία σας.
