της Ρέας Πουρνάρα
Το Πόρτο Ράφτη – οι παλιοί το οινομάζουν ο Πόρτο Ράφτης – είναι μάλλον η ωραιότερη περιφέρεια της Μητροπόλεως Μεσαογαίας και Λαυρεωτικής. Σπαρμένα με τα τέσσαρα εκκλησάκια του σχεδόν πάνω στην θάλασσα, τα δύο από αυτά κυριολεκτικά πάνω στην θάλασσα, και τις άλλες τρεις εκκλησίες του στην ενδοχώρα γίνεται όλο και περισσόερο γνωστό στον ευρύ κόσμο τα καλοκαίρια. Γάμοι πολλοί, βαπτίσεις πολλές. Όλοι οι ιεροί ναοί του λιμένος της Μεσογαίας, η επίσημη ονομασία της περιοχής, υπάγονται στους τρεις ενοριακούς ναούς του Μαρκοπούλου.
Σήμερα 1 Οκτωβρίου φθινοπωρινή μέρα, απόκαμα του καλοκαιριού όμως, η εκκλησία της Παναγίτσας γεμάτη έως έξω, μέχρι και στα σκαλιά της κι από νωρίς. Ακούγεται στην ησυχία του πρωινού η φωνή των ψαλτών καθώς τα ανεβαίνω. Θέλω να παραδώσω ένα φάκελλο στον επίτροπο, ο οποίος δια χειρός του παπα-Γιάννη, ο από ετών εφημέριος της περιχής, θα φθάσει στην Γαλιλαία. Στην Μονάδα Ανακουφιστικής Φροντίδας της Μητροπόλεως για ασθενείς με καρκίνο και με νόσο του κινητικού νευρώνα. Δουλειά εντατική και με εθελοντική προσφορά σπουδαίων ανθρώπων των γραμμάτων, της τέχνης, της επιστήμης. Εδώ και δέκα χρόνια. Ο φάκελλος μια μικρή συνεισφορά του συγκροτήματος που διαμένουμε στο Πόρτο Ράφτη.
Λειτουργός ο παπα-Μανώλης, ο ιερέας που ήρθε από την Ουγκάντα πέντε χρόνια πριν με την οικογένεια και τα τέσσερα παιδιά του και έμαθε στην μικρή τοπική ομίγυρη τα απέραντα σύνορα της Ορθοδοξίας στα μακρινά χωριά της Αφρικής. Έκανε μια απλή λειτουργία σήμερα ο παπα-Μανώλης που είναι άξια επαίνου. Με την αγάπη του προς τον συνάνθρωπο σε μια εκκλησία που φροντίζεται μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρια. Τα δύο ανθοδοχεία στον Χριστό και την Παναγία με πλούσιο πλατύφυλλο βασιλικό και μεγάλα λευκά χρυσάνθεμα στο καθένα και ένα μικρό πορτοκαλλί τριαντάφυλλο, το χρώμα που σε λίγο θα πάρει η φύση. Στο « εν τη γεννήσει της παρθενίας σου» καθώς και τα τροπάρια του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου και της Ευγενίας της Οσιομάρτυρος – της Κοίμησης και των αγίων που τιμά η Παναγίτσα- όλο το εκκλησίασμα σιγοψάλλει. Πριν την απόλυση ένα μνημόσυνο, ο σπιτικός δίσκος των κολύβων περιποιημένος, το δαντελένιο τραπεζομάνδηλο της εκκλησίας κολλαριστό, το αναλόγιο στο καθήκον. Πως να μην ευφραίνεται η ψυχή των εκλιπόντων;
Σήμερα δεν μάς μίλησε ο παπα-Μανώλης που συνήθως έχει ένα άμεσο τρόπο επικοινωνίας με τον «λαό» που σπανίζει. Κι όταν μάς στηρίζει, κι όταν μάς νουθετεί, κι όταν μάς ανοίγει τους ορίζοντες. Ακούσαμε μόνο το κήριγμα του ιεροκύρηκα της Μητροπόλεως.
Ο φάκελλος σκέπτομαι είναι ισχνός και γι’ αυτό είναι εκεί η Εκκλησία για να μάς παρακινεί, είναι εκεί ο Χριστός για να τον ακούσουμε: «Γίνεσθε ούν οικτίρμονες καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί.»
Πόρτο Ράφτη
1 Οκτωβρίου 2023
