14.6 C
Athens
Κυριακή, 17 Νοεμβρίου, 2024

Η πανήγυρις του Αγιάσματος της Αγίας Παρασκευής στο Μέγα Ρεύμα

Κοινότητα Μεγάλου Ρεύματος

Η μνήμη της λαοφιλούς και θαυματουργής Αγίας Παρασκευής γιορτάστηκε και φέτος στο ομώνυμο Ιερό Αγίασμα, που βρίσκεται στον περίβολο του Κοινοτικού μας Ναού των Παμμεγίστων Ταξιαρχών.

Το απόγευμα της Τρίτης 25 Ιουλίου έγινε ο Εσπερινός της Αγίας Οσιομάρτυρος και ευλογήθηκε η αρτοκλασία υπέρ υγείας όλων των ενοριτών μας.

Το πρωΐ της Τετάρτης 26 Ιουλίου τελέστηκε ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία.

Στις ιερές ακολουθίες και των δύο ημερών χοροστάτησε ο Αρχιερατικώς μας Προϊστάμενος, Σεβ. Μητροπολίτης Κυδωνιών κ. Αθηναγόρας, ο οποίος και μίλησε επίκαιρα για την τιμωμένη Αγία.

Οι ενορίτες μας και οι προσκυνητές, τόσο την παρομονή όσο και ανήμερα της γιορτής, δέχθηκαν τις εγκάρδιες περιποιήσεις της Φιλοπτώχου Αδελφότητάς μας, στην οποία ανήκουν οι εγκάρδιες ευχαριστίες όλων μας.

Χρόνια πολλά!

Βοήθειά μας η Αγία!

Και του χρόνου με υγεία και χαρά!

Το παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής στο Μέγα Ρεύμα κτίσθηκε κατά τον δέκατο όγδοο αιώνα και πολύ πιθανόν από την οικογένεια Ρακοβίτζα, η οποία πρώτη είχε απολύσει χρυσόβουλο για χρηματική βοήθεια του Ι. Ναού των Π. Ταξιαρχών. Βρίσκεται μέσα στον αυλόγυρο της εκκλησίας των Ταξιαρχών. Η σημερινή του μορφή είναι αυτή του 1799. Άλλωστε και η χρονολογία αυτή διαβάζεται πάνω στο βόρειο τοίχο προς την γωνία του μικρού ιερού βήματος. Αφιερώθηκε στην οσία Παρασκευή την εξ Επιβατών. Το λείψανο της επιβατιανής Αγίας Παρασκευής βρίσκεται σε ναό του Ιασίου. Τύγχανε και τυγχάνει πάντοτε μεγάλης τιμής και ευλάβειας από μέρους των Ρουμάνων. Η ευλάβεια αυτή ήταν πολύ μεγαλύτερη κατά τον δέκατο έβδομο και δέκατο όγδοο αιώνα.

Η εκκλησία και γενικότερα η χώρα του Μ. Ρεύματος είχε δεσμούς με τους ηγεμόνες Μολδαβίας και Βλαχίας είτε άμεσους είτε έμμεσους μέσω των καπικεχαγιάδων που είχαν αυτοί παρά την Υψηλή Πύλη. Δεκατρία (13) αυθεντικά χρυσόβουλα καταγράφονται στο τέλος του μεγάλου κώδικα της Κοινότητας με τα οποία οι ηγεμόνες (βοεβόδες) των δύο εκείνων χωρών παρείχαν από τις εισπράξεις τους από τα τελωνεία ορισμένων πόλεων, ετήσια χρηματική βοήθεια είτε στην εκκλησία (τα 10), είτε στα εκπαιδευτήρια (τα 3) της χώρας. Το αρχαιότερο χρυσόβουλο είναι του 1721 απολυθέν από του Ρουμάνου αυθέντου της Βλαχίας Μιχαήλ Ρακοβίτζα. Οι καπικεχαγιάδες τους έμεναν στο Μ. Ρεύμα και είχαν εντολή να δίνουν στην εκκλησία του χωριού 200 γρόσια τον χρόνο. Δια των χρυσόβουλων φαίνεται ότι είχαν σχέση με το χωριό αυτό του Βοσπόρου ο ηγεμών της Μπογδανίας (ΜολδαβίαςΓρηγόριος Γκίκας (1730), καθώς και οι ομογενείς βοεβόδες Κων. Μουρούζης (1781), Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος (1783Μιχαήλ Σούτσος (1794), Αλέξανδρος Μουρούζης (1794), Αλέξανδρος Υψηλάντης (1777) και Αλέξανδρος Καλλιμάχης (1799). Οι άνδρες αυτοί οι οποίοι είχαν δεσμούς με το Μ. Ρεύμα και έδιναν χρήματα για την εκκλησία του χωριού ενδιαφέρονταν για την Αγία Παρασκευή της οποίας το λείψανο εναπετέθη στην Μολδαβία και της οποίας ανεδείχθησαν ηγεμόνες. Το πανηγύρι ετελείτο, την 14η Οκτωβρίου. Πότε μετατέθηκε στις 26 Ιουλίου είναι άγνωστο. Πάντως όμως η μεταβολή αυτή συμπίπτει με την εποχή κατά την οποία έπαυσαν και οι δεσμοί των ηγεμόνων των παραδουνάβιων χωρών με την χώρα των Ασωμάτων (Μ.Ρεύμα). Η πιθανότερη χρονολογία για το γεγονός θεωρείται εκείνη που αρχίζει από το 1821, χρονολογία έναρξης του απελευθερωτικού αγώνα του Γένους.

Ο ναΐσκος της Αγίας Παρασκευής υπενθυμίζει την μετά την πυρκαγιά του 1798 (Ιανουάριος 1799) κατάσταση. Το παρεκκλήσιο αυτό, δεν αφιερώθηκε στην Αγία Παρασκευή την από την Ρώμη καταγόμενη (26 Ιουλίου εορτάζεται), αλλά στην Νέα, την επονομαζόμενη “Επιβατιανή”. Της αγίας αυτής το λείψανο ως το 1642 φυλάσσετο στον Πατριαρχικό Ναό όπου μεταφέρθηκε εκεί από το Βελιγράδι. Κατόπιν όμως, δηλαδή το 1642 ο ηγεμών της Μολδαβίας Βασίλειος Βοεβόδας, ξοδέψας 300 πουγγειά, την έφερε από την Κωνσταντινούπολη ως στο Γιάσι με καπουτζήμπασι. Επειδή δε, οι ηγεμόνες της Μολδαβίας και Βλαχίας είχαν πολλούς δεσμούς με το Μέγα Ρεύμα, η εκεί Αγία Παρασκευή είναι όχι η παλαιά η μνημονευόμενη κατά τον μήνα Ιούλιο αλλά η Νέα από την περιοχή Ιπποβατών πλησίον της Σηλυβριάς. Γι’ αυτό ορθά ο Μ. Γεδεών σημειώνει στο εορτολόγιο Κωνσταντινουπολίτου προσκυνητού, την 14 Οκτωβρίου – Παρασκευής της Νέας. Άγνωστη η ακριβής χρονολογία της μετάθεσης της πανήγυρης στην 26η Ιουλίου.

Σχετικά άρθρα

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ