Αισθήματα συντριβής από την είδηση του πολύνεκρου ναυαγίου στη Μεσόγειο, αντίκρυ από τις ακτές της Μεσσηνίας.
Μια ανείπωτη τραγωδία με θύματα εκατοντάδες κατατρεγμένους συνανθρώπους μας. Οι κραυγές τους παρασύρθηκαν κι εκείνες στον βυθό της θάλασσας. Δεν μπόρεσαν να ακουστούν από τους σύγχρονους «δουλέμπορους» που εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη ανάγκη.
Μήτε από τους ισχυρούς της γης, που οφείλουν να δράσουν αποφασιστικά για τον τερματισμό του συνεχιζόμενου δράματος. Χρέος μας, να αρθρώσουμε τη δική μας κραυγή αγωνίας, προς υπεράσπιση του προσώπου του πλησίον ως εικόνας Θεού.
Είθε ο Παντοδύναμος να ενισχύει τους διασώστες που εξακολουθούν να αναζητούν επιζώντες και να αναπαύσει τις ψυχές των θυμάτων.
