Του Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου Γεράσιμου Φραγκουλάκη
Αυτό που μπορούμε να δούμε στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή αδελφοί μου είναι ότι, όταν ο Χριστός μας χαρίζει στον τυφλό το φως του, κάποιοι άλλοι τυφλώνονται από φθόνο, υποφέρουν επειδή από την θαυματουργική αυτή ενέργεια δοξάζεται ο Θεός.
Ο άνθρωπος όταν τυφλώνεται από το φθόνο στρέφεται ακόμη και εναντίον του εαυτού του. Μπορεί να προκαλέσει και πόνο στην ψυχή του μόνο και μόνο για να πονέσει εκείνον που φθονεί. Επιδιώκει ναι και καλά το κακό του συνανθρώπου του.
Σύμφωνα με το Μέγα Βασίλειο από το φθόνο γεννιούνται άλλες πέντε δυσάρεστες καταστάσεις, άλλα πέντε αμαρτήματα:
– Πρώτο και χειρότερο είναι το μίσος, που είναι ικανό να οδηγήσει το φθονερό άνθρωπο ακόμη και μέχρι το φόνο. Λέει ο Μέγας Βασίλειος: “Ο Κάιν ο πρώτος μαθητής του διαβόλου, διδάχτηκε από αυτόν το φθόνο και το φόνο. Τι ήταν αυτό που έκανε ο Κάιν; Είδε την τιμή από το Θεό προς τον Άβελ και κάηκε από ζήλια. Φόνευσε αυτόν που τιμήθηκε (τον Άβελ) για να πληγώσει αυτόν που τον τίμησε (το Θεό). Ενώ θα μπορούσε πολύ απλά να προσφέρει και αυτός γνήσια θυσία στο Θεό, προτίμησε να σκοτώσει τον αδελφό του. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του φθόνου όταν εκφράζεται με μίσος.
– Δεύτερο είναι η καταλαλιά, η προσπάθεια που γίνεται δηλαδή για να παρουσιάσει κανείς τα κρυφά ελαττώματα του αδελφού του.
– Τρίτο η κατάκριση, γιατί ο φθονερός φροντίζει πάντα πώς να κατηγορήσει, πώς να διαβάλει και μειώσει εκείνον που φθονεί.
– Τέταρτο είναι η χαιρεκακία, η χαρά για τις συμφορές του άλλου.
– Πέμπτο η κατάθλιψη, που κυριεύει τον φθονερό και τον κατατρώει, όπως η σκουριά το μέταλλο.
Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά τα είχαν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι οι οποίοι φθονούσαν το Χριστό. Ακόμα και ο ίδιος ο Πιλάτος “ήδει ότι διά φθόνον παρέδωκαν αυτόν”, γνώριζε ότι για φθόνο παρέδωσαν τον Ιησού για να σταυρωθεί, διότι λυπόνταν που τιμόταν ο Θεός και χαίρονταν με όσα χαιρόταν ο διάβολος.
Έτσι και στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή. Τι κι αν βλέπουν να γίνεται ένα τέτοιο πρωτοφανές και παράδοξο θαύμα; Διότι αγαπητοί μου αδελφοί, δεν έχουμε την ίαση ενός τυφλού ο οποίος πριν έβλεπε και ξαναβρήκε το φως του. Πρόκειται για άνθρωπο ο οποίος ήταν γεννημένος τυφλός. Δεν φτάνει όμως για τους Φαρισαίους το γεγονός αυτό για να πεισθούν. Δεν τους αφήνει η μοχθηρία και ο φθόνος τους να δουν. Γιατί και αυτοί υπόφεραν από τύφλωση άλλου είδους. Ήταν κλειστά τα μάτια της ψυχής τους. Γι’ αυτό και διαστρεβλώνουν την αλήθεια, κι αν είναι δυνατόν, προσπαθούν να αναδείξουν το θαυματουργό Χριστό ως άνθρωπο αμαρτωλό. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πνευματικής τύφλωσης. Όταν τα μάτια της ψυχής είναι τυφλά, τότε όλη η ψυχή είναι κατάμαυρη, σκοτεινή, τυλιγμένη με το πυκνό σκοτάδι της τυφλώσεως και η μαυρίλα αυτή, το σκοτάδι αυτό δεν υποχωρεί με τίποτα. Παρά την αξιοθαύμαστη ομολογία του πρώην τυφλού, ο οποίος γεμάτος ευγνωμοσύνη διηγείται το θαύμα, οι τυφλωμένοι από την κακία Φαρισαίοι καταφεύγουν στις απειλές και στην ασφυκτική πίεση και σ’ αυτόν και στους γονείς του.
Δυστυχώς η νόσος αυτή της πνευματικής τυφλώσεως δεν ήταν μια ενδημική αρρώστια που επικρατούσε στην εποχή της επί γης παρουσίας του Χριστού. Η ύπαρξή της και μάλιστα σε υψηλούς δείκτες, βεβαιώνεται και σήμερα. Συνεχίζει δυστυχώς να υπάρχει και να εξαπλώνεται και ο ρυθμός διάδοσής της είναι ανάλογος με τη στάση που παίρνουν οι άνθρωποι κατά καιρούς έναντι των αξιών της ζωής. Η πνευματική τύφλωση είναι αρρώστια της ανθρώπινης φύσης και μετατρέπεται σε αρνητική ενέργεια που εναντιώνεται στην αλήθεια του Χριστού και στην Αγία Εκκλησία του.
Από τη μια μεριά οι αρνητές του Θεού που με διάφορες σοφιστείες και τεχνάσματα προσπαθούν να χλευάσουν και να απαξιώσουν την πίστη μας. Με το πρόσχημα δήθεν της προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας του ανθρώπου προσπαθούν να φιμώσουν και να αφανίσουν ό, τι αφορά στο Χριστό.
Η αποκτήνωση του ανθρώπου ονομάζεται πρόοδος και η πίστη στο Θεό, στο Σωτήρα και Λυτρωτή και Κύριο Ιησού Χριστό παρουσιάζεται ως οπισθοδρόμηση και σκοταδισμός. Καλλιεργούν την τρομοκρατία και τον ευτελισμό με σκοπό να πάψουν οι φωνές εκείνες που μπορούν να τους πουν κατάμουτρα: “Να χαίρεστε το σοδομικό πολιτισμό σας. Να χαίρεστε τις κούφιες, τις διεστραμμένες, τις παρωχημένες, τις άλογες ιδέες σας. Μείνετε μόνοι για να καμαρώνετε τα κατορθώματά σας που έχουν ως αποτέλεσμα την μετατροπή του ανθρώπου από λογικό ον, σε διεστραμμένο κτήνος.”
Από την άλλη και παράλληλα προς αυτούς τους αρνητές του Θεού, οι ευσεβοφανείς και θρησκόληπτοι, οι άνθρωποι των τύπων, οι σύγχρονοι Φαρισαίοι. Όπως λέει ο Όσιος Παΐσιος: “Το μεγαλύτερο κακό το κάνουν αυτοί που έχουν ευλάβεια και βλάβη μαζί. Χωρίς να εξετάζουν, δημιουργούν προβλήματα.” Πρόκειται για τους “ροπαλοφόρους” της Ορθοδοξίας, που με κάθε τρόπο προσπαθούν να επιδεικνύουν την ευσέβειά τους και να χύνουν το δηλητήριο του μίσους και της εμπάθειας εναντίον εκείνων που τάχα αλλοιώνουν την παράδοση και νοθεύουν την πίστη. Είναι εκείνοι που θέλουν να φωτίσουν τους άλλους, ενώ ο νους και η καρδιά τους έχουν μόνιμη συσκότιση από το μίσος που τους κυριεύει.
Αγαπητοί μου Χριστιανοί, ας μη διαλέξουμε να είμαστε ούτε με τη μια μεριά των αρνητών του Θεού, ούτε με την άλλη των ευσεβοφανών και θρησκόληπτων. Προτιμότερο να είμαστε αμαρτωλοί, ναι καλά ακούσατε, αμαρτωλοί που έχουμε όμως αγωνία για τη σωτηρία της ψυχής μας. Έτσι έχουμε μεγαλύτερη ελπίδα να ανοίξουν και να φωτιστούν κάποια στιγμή τα σκοτισμένα μάτια της ψυχής μας, του νου μας, της καρδιάς μας. Είναι πιο εύκολο μέσα από τον αγώνα μας για τη σωτηρία της ψυχής μας να βρούμε, να συναντηθούμε με εκείνον που είπε: “Εγώ ειμί το φως του κόσμου”, (εγώ είμαι το φως του κόσμου) και “ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήσει εν τη σκοτία, αλλ’ έξει το φως της ζωής”, (εκείνος που με ακολουθεί δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι αλλά θα έχει το φως της ζωής). Αμήν.
