Καθεδρικός Ναός Αγίου Γεωργίου Στοκχόλμης
Πανοσιολογιώτατε,
Εξοχώτατε Πρέσβυ της Ελλάδος στην Σουηδία κ. Ανδρέα Φρυγανά,
Εξοχώτατε Πρέσβυ της Κύπρου στην Σουηδία κ. Σόλωνα Σάββα,
Μέλη της τιμίας συνοδείας σας,
Ελλογιμ. Πρόεδρε του Ελληνικού Σχολείου Στοκχόλμης κ. Δημήτριε Σιώτη,
Μέλη του Λυκείου Ελληνίδων Στοκχόλμης, Ικαρίας και Κατερινής,
Περιούσιε και ευλογημένε λαέ του Θεού,
Σήμερα εορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, την ένωση δηλαδή Θεού και ανθρώπου σε ένα πρόσωπο. Ο Υιός του Θεού γίνεται άνθρωπος κι ο άνθρωπος, στο πρόσωπό του Θεανθρώπου Χριστού, γίνεται υιός του Θεού και “θεός κατά χάριν”.
Σημειώνει ο απόστολος των Εθνών Παύλος στην Α´ προς Κορινθίους επιστολή: “μικρά ζύμη ὅλον τό φύραμα ζυμοῖ”, δηλαδή, αν έχει κανείς λίγο ζυμάρι, μπορεί να ζυμώσει ολόκληρο το αλεύρι. Ο Χριστός έγινε ζύμη, δηλαδή ο πλάστης καταδέχτηκε να γίνει πλάσμα, για να αναπλάσει στο πρόσωπό Του το ανθρώπινο γένος!
Σήμερα, τιμούμε, επίσης, όλους όσοι ελάμπρυναν το Έθνος με τον ηρωϊσμό τους. Φέρουμε στην σκέψη μας τον Παλαιών Πατρών Γερμανό και την Αγία Λαύρα στα Καλάβρυτα, που αναζωπύρωσε την φλόγα της λευτεριάς, τον Κολοκοτρώνη στα Δερβενάκια, τον Αθανάσιο Διάκο στην Αλαμάνα, τον Καραϊσκάκη στην Αράχοβα, τον Σαμουήλ στο Κούγκι, τον Καψάλη στο Μεσολόγγι, τον Παπαφλέσσα στο Μανιάκι και τους μπουρλοτιέρηδες στην θάλασσα.
Η 25η Μαρτίου είναι η μεγαλύτερη έξαρση του Έθνους. Καθήκον μας είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι το ιστορικό παρελθόν δεν είναι μόνο νοσταλγία και ανάμνηση, αλλά και ευκαιρία για πνευματική ανασκόπηση και πορεία στο μέλλον, καθοδηγούμενη από τις αρχές του ιστορικού μας παρελθόντος. Αν οι λαοί που πάσχουν από ιστορική αμνησία πεθαίνουν, πεθαίνουν κι οι λαοί που θυμούνται, χωρίς να στοχάζονται και να διδάσκονται από το παρελθόν.
Οι Έλληνες του 1821, ενσαρκωτές και εκφραστές των ευγενών ιδεωδών και της φιλοπατρίας τους, ήταν ιδεαλιστές και ιδεολόγοι. Μέσα στις φλόγες του αγώνα, κατακάηκε μέσα τους κάθε στοιχείο οποιασδήποτε ιδιοτέλειας. Πολεμούσαν και διεκδικούσαν τα απαράγραπτα εθνικά δίκαια της Ελλάδος. Ήταν μύστες μιας “εθνικής λειτουργίας”, λιτανεύοντας το ιδανικό της ελευθερίας σε όλο τον κόσμο, γι’ αυτό και το φρόνημά τους ήταν θεϊκό και ουράνιο.
Ως Έλληνες, πανηγυρίσουμε σήμερα, αλλά και κάθε μέρα, για την εορτή του Ευαγγελισμού και της Εθνικής μας Επετείου. Μιας διπλής εορτής, όπως εκφράστηκε πρόσφατα στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των Ελληνικών διασωστικών συνεργείων, που, με παγκόσμια πρωτιά, κατέφθασαν στην Τουρκία και την Συρία, για να απεγκλωβίσουν συνανθρώπους μας, από τα ερείπια των κατοικιών τους, με κίνδυνο της ζωής τους.
Ενός βιωματικού εορτασμού, που απεικονίστηκε στις ατελείωτες ουρές, που σχημάτισαν οι εθελοντές αιμοδότες, για τους τραυματισμένους αδελφούς μας στο δυστύχημα των Τεμπών, που βύθισε όλους μας σε εθνικό πένθος.
Της διαχρονικής συμπόρευσης του Παρθενώνα και της Αγίας Σοφίας, όπως αυτή εκφράζεται, ως δάκρυ συγκίνησης στα πρόσωπα των περήφανων ελληνόπουλων, των ηρώων της δικής μας γενιάς, που αγωνίζονται και διακρίνονται ως ολυμπιονίκες, ως βραβευμένοι μαθητές σε διεθνείς διαγωνισμούς, ως ευεργέτες του έθνους, ως διακεκριμένοι παγκοσμίως, στο χώρο των επιστημών, των τεχνών και των επιχειρήσεων.
Όλοι αυτοί τολμούν και ονειρεύονται, τολμούν και πραγματώνουν το όραμά τους, γιατί αυτοί κοσμούν την κοινωνία μας και το Γένος μας, με τα επιτεύγματά τους. Γιατί αυτοί μας μαθαίνουν, όλους εμάς, που ζούμε στην Ελλάδα, εντός συνόρων, αλλά και στην άλλη μεγάλη Ελλάδα, εκτός συνόρων, όπου γης, να συν-οραματιζόμαστε, να συνεργαζόμαστε, να μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλο, να εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλο, μιας και είναι αναγκαιότητα και αρετή η ενότητα, η ομοψυχία και η αρμονική συμβίωση.
Ο σημερινός διπλός εορτασμός ας αποτελέσει έναυσμα έντονου προβληματισμού για τον καθένα μας, ξεχωριστά και συλλογικά, αν και κατά πόσο μιμούμαστε όλους αυτούς που τιμά η σημερινή εορτή, δηλαδή τους ήρωες, “αγίους του έθνους μας”. Αν, δηλαδή, γνώμονας της πορείας και ταυτότητάς μας, και η αλήθεια της νεοελληνικής μας ελευθερίας και θρησκευτικής μας συνείδησης, συνοψίζονται στην έξαρση που προκαλούν οι στίχοι: “Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά και “Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια”.
Αδελφοί μου,
Ας δώσουμε κι εμείς σήμερα τον όρκο που έδωσαν οι γενναίοι ήρωες του εσταυρωμένου και πολύπαθου Γένους μας, το οποίο ανέστησαν με θυσίες και μ᾽ αίματα. Το ᾽21 μάς δείχνει τον δρόμο. Ας τον ακολουθήσουμε κι ας βροντοφωνάξουμε, στεντορεία τη φωνή:
Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821!
Ζήτω το Έθνος!
Ζήτω η Ομογένειά μας στην Σκανδιναυΐα!