Διεθνές Συνέδριο υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, με θέμα: “ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΖΩΗΣ: Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ”, θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη και Πέμπτη, 29 & 30 Μαρτίου 2023, στην Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ, η οποία γιορτάζει φέτος τη συμπλήρωση 80 χρόνων λειτουργίας και προσφοράς.
Στο πλαίσιο αυτών των Εκδηλώσεων Εορτασμού, διοργανώθηκε την Τετάρτη 15 Μαρτίου 2023, στις 18.00 και στο Αμφιθέατρο Γ΄ της Σχολής, Επετειακή Εκδήλωση με θέμα «Παρελθόν – Παρόν – Μέλλον».
Την εκδήλωση τίμησαν ο Υφυπουργός Μακεδονίας-Θράκης και αρχές της πόλεως, Κοσμήτορες Σχολών και Πρόεδροι Τμημάτων του Πανεπιστημίου, καθηγήτριες και καθηγητές, φοιτήτριες και φοιτητές και πλήθος κόσμου. Χαιρετισμό απηύθυναν ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ Καθηγητής Χρυσόστομος Σταμούλης, ο Πρύτανης του ΑΠΘ Καθηγητής Νικόλαος Παπαϊωάννου, ο εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου κ.κ. Ανδρέας, ο εκπρόσωπος του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ. Ανθίμου και Πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεως Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ιάκωβος, ο Πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ Καθηγητής Νικόλαος Μαγγιώρος και ο Πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού ΑΠΘ Καθηγητής Απόστολος Κραλίδης.
Χαιρετισμό απέστειλαν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών & πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος, ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής ΕΚΠΑ Αναπληρωτής Καθηγητής Χρήστος Καραγιάννης, ο Πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας ΕΚΠΑ Δημήτρης Μόσχος και ο Πρόεδρος HCHC George Cantonis.
Η έναρξη της εκδήλωσης έγινε με το Μουσικό σχήμα “Tales from the box” (Θάνος Σταυρίδης στο ακορντεόν και Στέλλα Τέμπρελη στο βιολοτσέλο) με παράλληλη προβολή παλαιών και νέων φωτογραφιών της λειτουργίας και των δράσεων της Θεολογικής Σχολής.
Κεντρικοί Ομιλητές στην πρώτη ενότητα της εκδήλωσης με θέμα «Η ιστορία της Σχολής», ήταν η Καθηγήτρια του Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ Ευαγγελία Αμοιρίδου και ο Καθηγητής του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού ΑΠΘ Κωνσταντίνος Χρήστου. Στη δεύτερη ενότητα με θέμα «Παρόν και Μέλλον», εισηγητές ήταν ο Καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ Παναγιώτης Υφαντής και ο Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού ΑΠΘ Ιωάννης Μπάκας. Την εκδήλωση συντόνιζε η Προϊσταμένη της Γραμματείας της Κοσμητείας Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ, κα. Ζαχαρένια Συμεωνίδου.
Εν συνεχεία, ο οικοδεσπότης της εκδήλωσης και Κοσμήτορας της Σχολής Καθηγητής Χρυσόστομος Σταμούλης, καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους μιλώντας για την ουσιαστική λειτουργία και δράση της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ σήμερα. Συγκεκριμένα είπε: «στην ιστορία του πολιτισμού κάποιος κρίνεται από αυτά που έκανε, αλλά κυρίως από αυτά που δεν έκανε. Από αυτά που είπε, αλλά και από αυτά που δεν είπε. Θέλω να πιστεύω ότι μια τέτοια ειλικρίνεια, μια τέτοια εντιμότητα, χαρακτηρίζει τον τρόπο μας (…..) Είναι πολλοί αυτοί που θεωρούν ότι η θεολογία είναι μια στατική, ακίνητη και ως εκ τούτου νεκρή επιστήμη, η οποία ασχολείται αποκλειστικά με το παρελθόν. Πράγμα που σημαίνει, πως στο χώρο της θεολογίας έχουμε ξανά και ξανά τον πειρασμό να αποκαλύπτουμε τα αυτονόητα μιας ζώσας και δημιουργική παράδοσης, που γνωρίζει πως η θεολογία είναι ένας συνεχής και μόνιμος διάλογος με τη σήμερον. Γεγονός που με έμφαση αποκαλύπτει η λειτουργική μας παράδοση, με όλα εκείνα τα σήμερον: σήμερον κρεμάται, σήμερον γεννάται, σήμερον των υδάτων αγιάζεται η φύσις. Μία σήμερον, που συμποσώνει το χθές και το αύριο. Μία σήμερον που εκκλησιάζει το σύνολο της ζωής και του τρόπου μας. Δεν χωρά αμφιβολία πως ο θεολόγος δεν μυρίζει ναφθαλίνη. Εάν αυτό συνέβαινε δεν θα είχε θέση ούτε στην ακαδημαϊκή κοινότητα, ούτε στην Εκκλησία (…..) Η θεολογία δεν είναι, όπως πολλοί πιστεύουν, η γυναίκα του Λωτ της ιστορίας. Δεν αποτελεί, δηλαδή, το παράδειγμα μιας πηγής που στέρεψε από επιθυμία και γι’ αυτό έγινε στήλη άλατος. Το παράδειγμα μιας γυναίκας που προτίμησε το νεκρό παρελθόν από την αλήθεια του παρόντος. Τουναντίον. Η ευθύνη της σύγχρονης θεολογίας είναι ακριβώς αυτή· να ξαναδημιουργήσει την προσδοκία, την επιθυμία της ζωής, όχι απλά της μεταθανάτιας ζωής, αλλά της ζωής πριν τον θάνατο, που είναι τροχιοδεικτική της άλλης ζωής. Μια ζωή επανάστασης, που θα απομακρύνει μεμιάς το βόλεμα και την κλειστότητα στον ψευτόκοσμο που έχει δημιουργηθεί γύρω μας και εντός μας».
O Πρύτανης του ΑΠΘ Καθηγητής Νικόλαος Παπαϊωάννου, χαιρέτισε την εκδήλωση αναφέροντας πως «μέσα στα δεδομένα που διαμορφώνει η εποχή μας, τα 2 Τμήματα της Θεολογικής Σχολής ενσαρκώνουν μια εκπαίδευση και μια αποστολή που πραγματικά μας κάνει υπερήφανους διότι το ΑΠΘ έχει τέτοια Τμήματα, τέτοιους συναδέλφους, οι οποίοι δεν περνάνε μόνο τη θεολογική άποψη και σκέψη αλλά τη ντύνουν με όλο το κοινωνικό γίγνεσθαι έτσι ώστε τα παιδιά, με τον εξαιρετικά μεγάλο αριθμό μεταπτυχιακών φοιτητών στα 2 Τμήματα, έρχονται να συνδέσουν την όποια κοινωνική, επιστημονική και προσωπική διαδρομή έχουν με γνώσεις τέτοιες που τον βοηθούν στην καθημερινότητά του.» Επιπλέον τόνισε πως η Θεολογική Σχολή ΑΠΘ «είναι η μόνη Σχολή και το Τμήμα Θεολογίας στην Ελλάδα με την κατεύθυνση μουσουλμανικών σπουδών όπου δεν αποκλείει ο ένας τον άλλον, αλλά προσπαθούν μέσα από τη συνδιδασκαλία να εμπνεύσουν και να εκπέμψουν αυτή την υπέρτατη αγάπη που έρχεται από κάπου εκτός όλων όσων εμείς αντιλαμβανόμαστε. Πρόκειται για ένα έργο εθνικό μέσα από τη Θεολογική Σχολή, πέρα από κοινωνικό και ακαδημαϊκό».
Στον χαιρετισμό που απέστειλε ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος έγραψε: «Τω Εντιμολογιωτάτω κυρίω Χρυσοστόμω Α. Σταμούλη, Άρχοντι Διδασκάλω της Εκκλησίας, Κοσμήτορι της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τέκνω της ημών Μετριότητος εν Κυρίω αγαπητώ, χάριν και ειρήνην παρά Θεού. Συμμετέχοντες εις τους επετειακούς εορτασμούς επί τη ογδοηκονταετηρίδι της καθ’ υμάς γεραράς Θεολογικής Σχολής, ασμενώς απευθύνομεν τον παρόντα Πατριαρχικόν χαιρετισμόν, ευχόμενοι επιτυχή κατά πάντα διεξαγωγήν της σχετικής επιστημονικής ημερίδος με θέμα «Παρελθόν-Παρόν-Μέλλον» και συγχαίροντες εν ταυτώ υμίν και τοις περί υμάς διά την ωραίαν πρωτοβουλίαν. Η Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης προσέφερε πάμπολλα εις την Εκκλησίαν, την Ιεράν Επιστήμην και τον πνευματικόν πολιτισμόν, δημιουργήσασα την ιδικήν της επιστημονικήν και πνευματικήν ταυτότητα, η οποία συνεδέθη εξ αρχής με το Άγιον Όρος, αντλήσασα τιμαλφέστατα εκ της εγγύτητος και της σχέσεως προς αυτό. Κατώρθωσε δε, καθ΄όλην την πορείαν της, να συνδυάση την απόλυτον πιστότητα εις την παράδοσιν της Ορθοδοξίας μετά της ανοικτοσύνης προς τον κόσμον, μετά της ευαισθησίας και μερίμνης δια τα των ανθρώπων πράγματα και μετά της καλλιεργείας της ορθοδόξου πνευματικότητος. (…) Στενοί υπήρξαν και παραμένουν οι δεσμοί της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας μετά της Θεολογικής Σχολής της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι μάλιστα, μετά την απαγόρευσιν της λειτουργίας του Θεολογικού Τμήματος της Ιεράς Θεολογικής Σχολής Χάλκης, κατέστησαν ζωτικής σημασίας. Έκτοτε, πολυάριθμα στελέχη του Οικουμενικού Πατριαρχείου φοιτούν εις την Θεολογικήν σας Σχολήν και φέρουν την σφραγίδα του πνεύματός της, το οποίον εμπλουτίζεται και εμβαθύνεται διά της δημιουργικής αντιδόσεως και αλληλοπεριχωρήσεως μετά των παραδόσεων του Φαναρίου. Το ήμισυ της ενταύθα Ιεραρχίας του Θρόνου είναι πτυχιούχοι της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης, ενώ δέκα εκ των εσωκατακοίλων μελών της καθ’ ημάς Πατριαρχικής Αυλής είναι απόφοιτοί σας. Εξ’ άλλου, έχομεν παρ’ ημίν διδάκτορας της Σχολής σας, Ιεράρχαι δε του Θρόνου εδίδαξαν και διδάσκουν εις τα Τμήματά σας, πολλοί καθηγηταί ανήκουν εις την χορείαν των Αρχόντων Οφφικιαλίων του Θρόνου, συμμετέχουν ως μέλη αντιπροσωπειών του εις τους οικουμενικούς διαλόγους και καλούνται συχνάκις να στηρίξουν το έργον της Μεγάλης Εκκλησίας, όπερ και πράττουν προθύμως και αποτελεσματικώς. Καθ’ όλην την πορείαν προς την Αγίαν και Μεγάλην Σύνοδον της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης υπήρξε πολύτιμος αρωγός της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας».
Ολοκληρώνοντας τον χαιρετισμό του, ο Πατριάρχης σημείωσε τα εξής: «Η παράδοσις της Εκκλησίας δεν είναι παρελθόν, αλλά παρουσία ζώσα και ζωοποιός εν τω εκάστοτε παρόντι, είναι η ιδία η ευλογημένη ζωή της ως βίωσις της ελθούσης εν Χριστώ χάριτος, ως ορθοδοξία της πίστεως, ως ορθή λατρεία και δοξολογία του Θεού, ως εκκλησιαστικόν ήθος και καλή μαρτυρία εν τω κόσμω, τα πάντα ως δύναμις μεταμορφώσεως του κόσμου και πρόγευσις της ερχομένης πληρώσεως και πληρότητος της Θείας Οικονομίας εν τη επουρανίω Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Η θεολογία είναι σημαντική διάστασις και λειτουργία της εκκλησιαστικής ζωής, όχι μόνον ως χαρισματική θεολογία, αλλά και ως επιστημονικός κλάδος εις τον χώρον του Πανεπιστημίου, όπου κατ’ εξοχήν αναδεικνύεται ο διαλογικός χαρακτήρ του. Αυτή υπήρξεν η ταυτότης της Θεολογίας των Μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας, οι οποίοι κατενόησαν και ανέπτυξαν το Ευαγγελικό μήνυμα ως απάντησιν εις τα μεγάλα υπαρξιακά προβλήματα των ανθρώπων της εποχής των, χρησιμοποιήσαντες ως γλωσσικόν εργαλείον φιλοσοφικήν ορολογίαν και «καινοτομήσαντες τα ονόματα», πάντοτε με τελικήν αναφοράν εις την σωτηρίαν και τον αιώνιον προορισμόν του ανθρώπου. Το Πατριαρχικόν Ίδρυμα Πατερικών Μελετών, εις την Ακρόπολιν της Θεσσαλονίκης, είναι το ολόφωτον σύμβολον αυτής της παραδόσεως και ανεξάντλητος πηγή εμπνεύσεως διά δημιουργικήν θεολογικήν εργασίαν. Είμεθα βέβαιοι ότι η Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης θα συνεχίσει την σπουδαίαν πορείαν της εις το μέλλον, εις το οποίον θα διεκδικεί κεντρικόν ρόλον εις τον πολιτισμόν ως «μεγάλη δύναμις», αλλά και θα επηρεάζει εντόνως τας εξελίξεις και διαφόρους τάσεις, αι οποίαι φαλκιδεύουν το ανθρώπινον πρόσωπον».
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, στον χαιρετισμό που απέστειλε, ανέφερε πως «Η Εκκλησία, από τις αρχές της, χρησιμοποίησε την ανθρώπινη γλώσσα για να μιλήσει για την Αλήθεια, για να διαλεχθεί με τον κόσμο, για να στερεώσει τους πιστούς, για να ανατρέψει τις αιρέσεις για λόγους επίσης απολογητικούς. Οι μαχητές στην πρώτη γραμμή αυτής της γνώσης είναι οι Θεολόγοι και οι Θεολογικές μας Σχολές. Η Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης έχει ήδη δημιουργήσει μια παράδοση γόνιμης και πρωτοπόρας επιστημονικής Θεολογίας και ευχή όλων μας είναι η πορεία της να αποφέρει πάντοτε πλούσιους πνευματικούς και επιστημονικούς καρπούς. Συγχαίρω, τέλος, τοὺς διοργανωτὲς καὶ εὔχομαι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς νὰ εὐλογήσει πλουσίως τὴν Ἐκδήλωση».
Ο Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ιάκωβος, κομίζοντας τις ευχές του Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης, είπε: «θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό και προνομιούχο που βρέθηκα σε αυτή τη Σχολή και πολύ υπερήφανο για την ιστορική της αναδρομή, την καλλιέργεια της ιεράς επιστήμης, την ευρύτερη παρουσία της στο κοινωνικό γίγνεσθαι, την εκκλησιαστική συνεισφορά της και για τη διεθνή ακτιβολογία της».
Ο Πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ Καθηγητής Νικόλαος Μαγγιώρος χαιρετίζοντας την εκδήλωση, τόνισε ότι «Από το 1942 μέχρι και σήμερα έχει διαμορφώσει τη δική της ταυτότητα και εργάζεται αδιάκοπα προς όφελος της επιστήμης, της Εκκλησίας, της πόλης μας και ευρύτερα της ελληνικής κοινωνίας. Αδιάσπαστο κομμάτι της Σχολής μας είναι το Τμήμα Θεολογίας, το οποίο στη μακρόχρονη και αδιατάρακτη πορεία του έχει διαμορφώσει την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του πετυχαίνοντας τη δημιουργική σύνθεση παράδοσης και ανανέωσης, την οποία εκφράζει με τρόπο φιλελεύθερο και πνεύμα οικουμενικό.».
Ο Πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού ΑΠΘ Καθηγητής Απόστολος Κραλίδης στον χαιρετισμό του αναφέρθηκε στη σημαντική προσφορά της Σχολής στον ευρύτερο ορθόδοξο κόσμο, λέγοντας ότι «όλα αυτά τα χρόνια η Θεολογική μας Σχολή κατήρτισε πλειάδα εκκλησιαστικών στελεχών στηρίζοντας έμπρακτα τόσο το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τα άλλα πρεσβυγενή Πατριαρχεία όσο και την Εκκλησία της Ελλάδος, τις λοιπές Εκκλησίες της Ορθόδοξης Ανατολής, στην Ανατολική Ευρώπη και τον Σλαβικό κόσμο, στα Βαλκάνια, στην Ρωσία και Ουκρανία, στην Κύπρο, την Μέση Ανατολή, την Αφρική, την Ασία, την Αμερική και την Αυστραλία».
Από την πλευρά του, ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής ΕΚΠΑ κ. Καραγιάννης εστίασε στην άριστη συνεργασία μεταξύ των Θεολογικών Σχολών και των Τμημάτων της χώρας. «Στα 80 έτη παρουσίας της η Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ συνέβαλε και συμβάλει τα μέγιστα στην καλλιέργεια της θεολογικής έρευνας, της διδασκαλίας, της διαχείρισης των διοικητικών ζητημάτων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Χαίρομαστε και καυχώμαστε που οι άξιοι συνάδελφοί μας υπηρετούν με συνέπεια αυτά που οι διδάσκαλοί μας μας εμφύσησαν και μας όπλισαν για να μπορούμε σήμερα, σε καιρούς σύνθετους και ρευστούς, να αγωνιζόμαστε σθεναρά, με συνέπεια και αφοσίωση για την προαγωγή της επιστήμης της Θεολογίας. (…) Χαίρομαι ιδιαίτερα για την αγαστή συνεργασία με τον κ. Κοσμήτορα και τους Προέδρους των Τμημάτων, διατελέσαντες και υπηρετούντες, η οποία έχει αποδώσει καρπούς τόσο στην αντιμετώπιση ξαφνικών κινδύνων όσο και στη χάραξη μίας στρατηγικής εκσυγχρονισμού και διαφοροποίησης κατά το δυνατόν των προγραμμάτων σπουδών.», σημείωσε.
Ο Πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας ΕΚΠΑ Δημήτρης Μόσχος υπογράμμισε στην επιστολή του ότι «η πανεπιστημιακή θεολογία στην Ελλάδα που συγκεντρώνει πόρους για να εκπαιδεύσει άνδρες και γυναίκες στον θεολογικό στοχασμό, δασκάλους, ποιμένες, ιεραποστόλους, προφήτες, ασκητές και ασκήτριες, αλλά και να εμπνεύσει ανθρώπους διψασμένους για μια άλλη, ανατρεπτική εικόνα του κατεστημένου κόσμου, είναι ένα διακριτό μέρος του εκκλησιαστικού σώματος. (…) Γι’ αυτό πρέπει με ιδιαίτερη χαρά αλλά και αίσθημα ευθύνης να αναστοχαστούμε την ιστορική διαδρομή τους και πόσα ακόμη μπορούν να προσφέρουν στην Ελλάδα και τον κόσμο. Εύχομαι και πιστεύω ακράδαντα ότι ο εορτασμός των 80 χρόνων της Θεολογικής Σχολής που μας βρίσκει στο ίδιο μετερίζι και σε κοινούς αγώνες, θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα γι’ αυτόν τον αναστοχασμό και αναμένουμε με ενδιαφέρον τον προβληματισμό που θα αναπτυχθεί.»
O Πρόεδρος HCHC George Cantonis, στον χαιρετισμό του αναφέρθηκε στους άρρηκτους δεσμούς μεταξύ της Σχολής και του Ελληνικού Κολλεγίου και της Θεολογικής Σχολής «Τιμίου Σταυρού» Βοστώνης, υπογραμμίζοντας πως «κατά τα ογδόντα έτη που πέρασαν, ήταν χιλιάδες οι φοιτητές οι οποίοι καταρτίστηκαν στα ιερά γράμματα και ενεπνεύσθησαν από τους άξιους καθηγητές της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Πολλοί από αυτούς διακρίθησαν οι ίδιοι, είτε ως θεολόγοι είτε ως κληρικοί της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Είναι επομένως σημαντικότατη η συνεχιζόμενη προσφορά της Σχολής τόσο στον ακαδημαϊκό όσο και στον εκκλησιαστικό χώρο. Είναι πράγματι μία Σχολή με ισχυρή παράδοση, αλλά και με όραμα για το μέλλον».
Στις 4 κεντρικές ομιλίες αναλύθηκε εκτενώς το έργο της Σχολής τα 80 αυτά χρόνια με τους σημαντικότερους ιστορικούς σταθμούς. Συγκεκριμένα η κα. Ευαγγελία Αμοιρίδου αναφερόμενη σε ιστορικά στοιχεία της σχολής, σημείωσε πως «η Θεολογική μας σχολή είναι η δεύτερη που λειτούργησε στον ελλαδικό χώρο. Προηγήθηκε (1837) αυτή του τότε «Οθωνείου» Πανεπιστημίου, βάσει του σχετικού βασιλικού διατάγματος ως μία από τις 4 σχολές του. Εκτός όλων των άλλων αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός, ότι με την συγκεκριμένη απόφαση η σε ανώτατο βαθμό θρησκευτική παιδεία εντάχθηκε στη κρατική δικαιοδοσία και μέριμνα. Θεολογική σχολή σε κρατικό πανεπιστήμιο και συνδεμένη με τις ακαδημαϊκές απαιτήσεις σπουδής και έρευνας, ήταν μάλλον κάτι καινούργιο για ολόκληρο τον Ορθόδοξο κόσμο, φαίνεται δε πως δεν ήγειρε επιφυλάξεις και ενστάσεις εκ μέρους της Ιεραρχίας». Ο κ. Κωνσταντίνος Χρήστου, αναφερόμενος στη θεολογική αξιολόγηση της Σχολής τόνισε πως «η Θεολογική Σχολή ΑΠΘ συνέβαλλε πρώτον πάρα πολύ στην αυτονόμηση της ελληνικής και ορθόδοξης θεολογικής πτέρυγας απέναντι σε οτιδήποτε ερχόταν από τη Δύση, δεύτερον στην αναβίωση της πατερικής παραδόσεως και σκέψεως με μια σύγχρονη έμφαση και τρίτον στην έξοδο της θεολογίας, στην προβολή της στον σύγχρονο κόσμο και τον διάλογο με τα σύγχρονα θεολογικά ρεύματα σε συνεργασία με τις διοικούσες εκκλησίες». Περνώντας στη ενότητα για το παρόν, ο κ. Παναγιώτης Υφαντής περιγράφοντας τη λειτουργία του Τμήματος Θεολογίας υπογράμμισε πως «η θεολογία και φυσιογνωμία του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ήταν και παραμένει άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανθρωπογεωγραφία της πόλης με τις διαδοχικές ιστορικές και πνευματικές της περιόδους της, αρχαία, αποστολική, ρωμαϊκή και ρωμαίικη, μεταβυζαντινή και σύγχρονη, καθώς και με τις αλληλοσυμπληρούμενες ιδιότητές της, ως θαλερής συμβασιλεύουσας, πρωτεύουσας των προσφύγων, Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων, πόλης των φαντασμάτων, ησυχαστικής και οικουμενικής Μητέρας Θεσσαλονίκης. Αυτή η πολυεπίπεδη ταυτότητα της πόλης εξηγεί τη φαινομενικά αντιφατική φήμη του Τμήματος τις τελευταίες δεκαετίες του περασμένου αιώνα ως «πατερικού και ρηξικέλευθου». Τέλος, ο κ. Ιωάννης Μπάκας περιγράφοντας την ιστορική αναδρομή της Σχολής και του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού από το παρελθόν μέχρι το παρόν, σημείωσε πως «δεν είναι τυχαίο ότι η Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης πρωτοπόρησε δημιουργώντας στη Σχολή τρεις κατευθύνσεις (Θεολογίας Ποιμαντικής και Κοινωνικής Διακονίας) μετεξέλιξη των οποίων είναι τα δύο σημερινά υπάρχοντα και λειτουργούντα ακαδημαϊκά Τμήματα» και αναφερόμενος στο μέλλον επισήμανε πως «η θεολογία οφείλει να συναντήσει και να συνομιλήσει δημιουργικά με την εποχή στον συνεχώς και ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο μας και αυτή την προοπτική υπηρετεί και στοχεύει να υπηρετήσει η ελληνική θεολογία και το Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού στο μέλλον»
