του Oleksander Kostiuk,
Διδάκτορος Φιλοσοφικών Επιστημών,
Αναπληρωτή Καθηγητή,
Εθνικό Πανεπιστήμιο Taras Shevchenko του Κιέβου, Ουκρανία
Οι Ρώσοι καταστρέφουν ορθόδοξες εκκλησίες και σημαδεύουν τον εξοπλισμό τους με την πεντάλφα, ενώ οι Ουκρανοί σημαδεύουν τον εαυτό τους και τα όπλα τους με το σημείο του σταυρού. Ποιος είναι ο λόγος;
Σύμφωνα με το ουκρανικό πρόγραμμα “Religion on Fire”, το οποίο καταγράφει τα ρωσικά στρατιωτικά εγκλήματα στον θρησκευτικό τομέα, από τις 24 Φεβρουαρίου 2022 έως τις 24 Αυγούστου 2022 καταγράφηκε η καταστροφή 251 θρησκευτικών εγκαταστάσεων, εκ των οποίων οι 177 ήταν ορθόδοξες εκκλησίες. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο για τη Θρησκευτική Ελευθερία, μέχρι τον Ιανουάριο του 2023 καταστράφηκαν ή υπέστησαν ζημιές 494 θρησκευτικά κτίρια, θρησκευτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα και προσκυνήματα. Συγκεκριμένα, στην περιοχή του Ντονέτσκ – 120, στην περιοχή του Λουχάνσκ – 71, στην περιοχή του Κιέβου – 70, στην περιοχή του Χάρκοβο – 51, στην περιοχή του Τσερνιχίβ – 18, στην περιοχή του Σούμι – 14.
Η καταστροφή καθεδρικών ναών και εκκλησιών γίνεται ευρέως διαδεδομένη. Οι Ρώσοι ενδέχεται να θεωρούν ότι εκεί μπορεί να υπάρχουν αποθήκες όπλων και πυρομαχικών, αντιμετωπίζοντας στην πραγματικότητα την εκκλησία ως μέρος του κράτους. Αυτή είναι μια συνηθισμένη θέση για τη Ρωσία, επειδή οι ιερείς της έχουν ως επί το πλείστον στρατιωτικούς βαθμούς και υπηρετούν τη ρωσική κυβέρνηση αντί για τον Θεό και το ποίμνιο. Ακόμη και ο Πατριάρχης Κύριλλος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι μέρος του ρωσικού κρατικού μηχανισμού, καθώς ανήκει στην FSB. Συγκεκριμένα, τα αρχεία της ελβετικής αστυνομίας δείχνουν ότι ο Βλαντιμίρ Γκουντιάεφ (Πατριάρχης Κύριλλος), όταν ζούσε στην Ελβετία τη δεκαετία του 1970, ήταν αξιωματικός της KGB της ΕΣΣΔ. Υπάρχει λεπτομερής έρευνα από τις εφημερίδες Tagesanzeiger, Le Matin Dimanche και DW. Οι ενέργειές του που υποστηρίζουν και ενθαρρύνουν τον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας τον 21ο αιώνα απλώς επιβεβαιώνουν αυτή τη θέση.
Την ίδια στιγμή, τα ρωσικά στρατεύματα καταστρέφουν πολλές τοπικές εκκλησίες, οι οποίες δεν χτίζονται στην Ουκρανία με χρήματα του προϋπολογισμού, όπως στη Ρωσία. Οι ουκρανικές ορθόδοξες εκκλησίες χτίζονται με έξοδα των χρημάτων που διαθέτουν οι δήμοι, οι απλοί άνθρωποι που θέλουν να προσευχηθούν και να είναι κοντά στο Θεό. Με άλλα λόγια, στην Ουκρανία, οι εκκλησίες αυτές αποτελούν το επίκεντρο της ενεργού θρησκευτικής ζωής των κοινοτήτων.
Οι οργανώσεις που συλλέγουν πληροφορίες και στοιχεία για τα εγκλήματα του ρωσικού στρατού δεν μπορούν να δώσουν μια σαφή απάντηση στο ερώτημα: Γιατί οι Ρώσοι καταστρέφουν θρησκευτικούς χώρους ή τους μετατρέπουν σε αποθήκες όπλων, στρατώνες, νοσοκομεία και διοικητήρια; Είτε θεωρούν ότι βλέπουν εκεί τεράστιες αποθήκες, είτε πιστεύουν ότι υπάρχει πραγματικά προσωπικό εκεί, είτε είναι απλά μίσος για οτιδήποτε χριστιανικό ορθόδοξο ή για οτιδήποτε θεωρούν ότι δεν είναι δικό τους. Έτσι, φαίνεται ότι δεν θεωρούν την Ορθοδοξία δική τους, γιατί όταν βλέπουν μια χριστιανική εκκλησία, την πλήττουν αμέσως με πυροβολικό, τανκς ή την ανατινάζουν, και αυτές οι τοποθεσίες δεν είναι απαραίτητα στη γραμμή του μετώπου, μπορεί να βρίσκονται σε σχετικά μακρινή απόσταση, αρκετά χιλιόμετρα από τη γραμμή του μετώπου.
Συγκεκριμένα, οι ακόλουθες εκκλησίες καταστράφηκαν ολοσχερώς: Αγίου Γεωργίου (1873), χωριό Ζαβορίτσι (περιοχή Κιέβου).
Ίσως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κατά την αντίληψη των Ρώσων, οι ορθόδοξες εκκλησίες είναι κτίρια όπου δεν τελούνται ιερά μυστήρια, οι άνθρωποι δεν πηγαίνουν εκεί. Στη Ρωσία, οι ορθόδοξες εκκλησίες χτίζονται από το κράτος με δημοσιονομικά κονδύλια. Οι (ρωσικές) εκκλησίες τους υπάρχουν για το θεαθήναι, υπάρχει τεράστιος αριθμός τους, αλλά μπορεί να αποδειχθεί ότι ο αριθμός των εκκλησιών είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των πιστών.
Σε αντίθεση με την Ουκρανία όπου κάθε εκκλησία είναι κέντρο της κοινωνικής και πνευματικής ζωής. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, κατά την αντίληψη του ρωσικού στρατού, οι ορθόδοξες εκκλησίες ουσιαστικά δεν έχουν σχέση με τους ανθρώπους – είναι απλώς κάποια άδεια κτίρια που συναντούν και απλώς πυροβολούν, όπως ακριβώς κάνουν με τα σπίτια των ανθρώπων, ακόμη και με τα κατοικίδια ζώα. Μόνο για πλάκα ή επειδή μπορούν.
Τελικά, δεν έχει σημασία ποιος είναι ο λόγος για τη τέλεση αυτών των πράξεων. Το μόνο σημαντικό είναι ότι αυτό γίνεται από μια κοινωνία που ασκεί υποκρισία, προσποιείται ότι είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, αλλά στο εσωτερικό της δεν ακολουθεί καμία αξία, κανένα συναίσθημα και προσωπική ενασχόληση με τον Θεό των Χριστιανών και καταρχήν με τον ανθρωπισμό.
Από την άλλη πλευρά, οι Ουκρανοί έχουν μια πραγματική, όχι απλώς στατιστική, θρησκευτική ζωή. Ακόμα και ο ουκρανικός στρατός έχει στα όπλα και τον εξοπλισμό του το σημείο του σταυρού, το οποίο συμβολίζει τον αγώνα για τον χριστιανικό πολιτισμό. Οι Ουκρανοί αγωνίζονται όχι μόνο για την επιβίωση, αλλά και ενάντια σε ανθρώπους που έχουν δηλώσει τον Χριστιανισμό ως σημαία τους, αλλά στην πραγματικότητα έχουν τον διάβολο στην καρδιά τους.
Αλλά πώς μπορούμε να περιμένουμε κάτι άλλο από μια κοινωνία που εξακολουθεί να τιμά τη σοβιετική πεντάλφα (κόκκινο αστέρι) ως το κύριο σύμβολο του ρωσικού στρατού. Πρόκειται για ένα σημάδι που συμβολίζει όχι μόνο τον ολοκληρωτισμό και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά και την πιο ριζοσπαστική μορφή αθεΐας που ενυπήρχε στην ΕΣΣΔ.
Καθ’ όλη τη διάρκεια των 70 ετών της ύπαρξής της, η σοβιετική κυβέρνηση ασχολήθηκε με την καταστροφή των εκκλησιών και την αθεϊστική προπαγάνδα και η σύγχρονη Ρωσία έγινε κληρονόμος αυτού του σκοπού, μόνο που τώρα η αθεΐα τους ονομάζεται Ορθοδοξία.
Ωστόσο, στην ουσία δεν έχει καμία σχέση με τον Χριστιανισμό. Αρκεί να κοιτάξει κανείς τις εικόνες του Πούτιν και του Σόιγκου για να καταλάβει ότι η ρωσική Ορθοδοξία δεν είναι χριστιανισμός, αλλά μια λεγόμενη πολιτική θρησκεία που έχει ως κύριο στόχο να τιμήσει την αυταρχική εξουσία και το κράτος.
Αντίθετα, οι Ουκρανοί πορεύονται στην πραγματικότητα για να υπερασπιστούν τις ορθόδοξες αξίες, απλά θυμηθείτε ότι οι Ουκρανοί πηγαίνουν στη μάχη με το σύμβολο του σταυρού στα όπλα τους, ενώ οι Ρώσοι πηγαίνουν στη μάχη με την κόκκινη πεντάλφα.
Ο λαός της Ουκρανίας έχει δει το αληθινό πρόσωπο των Ρώσων και έχει την ευκαιρία να το πει σε άλλα έθνη που μπορεί ακόμα να έχουν ψευδαισθήσεις σχετικά με τη ρωσική πνευματική κουλτούρα. Η αίσθηση του πολιτισμού καταλήγει τελικά στις πράξεις στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Εν τω μεταξύ αυτοί οι Ρώσοι στήνουν θαλάμους βασανιστηρίων σε ορθόδοξες εκκλησίες, όπου ανακρίνουν και σκοτώνουν πολίτες και οργανώνουν αποθήκες όπλων και στρατώνες.
Καταγράφεται η χρήση της εκκλησίας της Αναλήψεως στο χωριό Λουκασίβκα, στην περιοχή Τσερνιχίβ, ως αρχηγείο, αποθήκη όπλων και τόπος βασανιστηρίων και δολοφονιών των κατοίκων της περιοχής. Αυτό ανέφερε ο διοικητής της διοίκησης “North”, υποστράτηγος Βίκτορ Νικολιούκ, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την άμυνα του Τσερνιχίβ. Αργότερα, κατά τη διάρκεια της αποναρκοθέτησης της περιοχής, οι πληροφορίες για τους εκτελεσμένους κατοίκους επιβεβαιώθηκαν από την Κρατική Υπηρεσία Έκτακτης Ανάγκης της Ουκρανίας.
Πηγή φωτογραφιών: culturecrimes.mkip.gov.ua, mkip.gov.ua, λογαριασμός Facebook της Εθνικής Αστυνομίας της Ουκρανίας, dess.gov.ua, λογαριασμοί twitter @ArkChaplygin, @den_kazansky
