Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Κυκλοφορεί ένα χαρτί με οδηγίες προς ιερείς με τον τίτλο: «Τυπική Διάταξη Μετάδοσης Θ. Μεταλήψεως (2η Ακολουθία – Θ. Κοινωνία)», το οποίο εξαπολύεται (;) από την Ι. Μητρόπολη Κερκύρας και Διαποντίων Νήσων.
Αφορά, προφανώς, στην Χριστουγεννιάτικη Λειτουργία και στους ιερείς που έχουν και δεύτερη ενορία όπου και εκεί θα πρέπει να κοινωνήσουν οι πιστοί.
Φαίνεται πως ο ιερεύς θα λειτουργήσει σε μία ενορία, θα κρατήσει το μισό άγιο άρτο (;) μετά τον καθαγιασμό και θα τον μεταφέρει στην δεύτερη ενορία όπου μετά την παραπάνω «Ακολουθία» θα κοινωνήσει τους πιστούς.
Θα πει κανείς πως πρόκειται για λύση «οικονομίας». Όμως, στην «Τυπική Διάταξη» που κυκλοφορεί υποδεικνύεται τύπος Θ. Λειτουργίας ΧΩΡΙΣ τον καθαγιασμό, ο οποίος έχει συντελεστεί σε άλλη ενορία. Θυμίζουμε ότι δεν επιτρέπεται ο ιερεύς να λειτουργήσει δύο φορές την ίδια ημέρα.
Μπορεί όμως να επινοείται μια Λειτουργία χωρίς τον καθαγιασμό; Τι είδους Λειτουργία μπορεί να είναι αυτή;
Επειδή μου φαίνεται αδιανόητο, δεν μπορώ να πιστέψω πως η Μητρόπολη Κερκύρας …βρήκε τέτοια λύση και την κατέγραψε, μάλιστα, ως οδηγία προς τους ιερείς.
Αν αποδεχθούμε κάτι τέτοιο, θα μπορούσε ο ιερεύς να κάνει όχι δεύτερη αλλά και τρίτη και τέταρτη Λειτουργία χωρίς καθαγιασμό (sic). Άλλωστε ιερείς της υπαίθρου μπορεί να έχουν τρία ή και τέσσερα χωρία στην ευθύνη τους.
Σε κάθε περίπτωση, αν ισχύει, δεν πρόκειται για λειτουργικό …ατόπημα, αλλά για μια απαράδεκτη στρέβλωση της Θείας Ευχαριστίας.
