Στυγερώτατε,
Βλέπω πως το αίμα που χύνεται στην Ουκρανία, Ρώσων και Ουκρανών, ουδόλως σας συγκινεί.
Γιατί πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς το «συγχαρητήριο» γράμμα σας στον εν Κιέβω Ονούφριο για την όγδοη επέτειο της ενθρόνισής του.
Ούτε λέξη για τον πόλεμο ούτε λέξη για τους νεκρούς.
Αλλά οι νεκροί εκδικούνται, Στυγερώτατε, και είναι φοβερή η εκδίκησή τους.
Επιλέγετε να κλείνετε τα μάτια σας στη φρίκη του πολέμου και ουσιαστικά να τον στηρίζετε.
Όταν τελειώσει ο πόλεμος, όμως, η μέλαινα ψυχή σας θα βρεθεί αναπόφευκτα τετ α τετ με τους νεκρούς… Και τότε θα πείτε: «Και τώρα;»
Με βαθύτατο αποτροπιασμό
Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος
