Η ευλογημένη ημέρα της 29ης Ιουνίου 2019 έχει μείνει χαραγμένη στις καρδιές και τις συνειδήσεις του ελληνορθοδόξου ποιμνίου της πέμπτης ηπείρου. Την ημέρα εκείνη, πρωί Σαββάτου, η καρδιά του Ελληνισμού χτυπούσε δυνατά στο κέντρο του Σύδνεϋ. Πλήθος ευσεβών πιστών και κληρικών από όλη την αυστραλιανή επικράτεια, καθώς και πολλοί επίσημοι από την Αυστραλία και την Ελλάδα, είχαν κατακλύσει τον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και τους γύρω δρόμους στο προάστιο Ρέντφερν. Πλησίαζε η στιγμή που κλήρος και λαός Ιεράς της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας θα επισημοποιούσε τον πνευματικό δεσμό του με τον νέο Ποιμενάρχη του. Όπως και έγινε, δια της λαμπρής και συγκινητικής τελετής ενθρονίσεως του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου.
«Πρωταρχική μου επιθυμία είναι να αγιάσουμε σύμπασα την Αυστραλιανή γη με την υγιαίνουσα διδασκαλία του Ευαγγελίου, να καταστήσουμε τον οίκο της εν Αυστραλία Εκκλησίας μας πλήρη ευωδίας πνευματικής και να δώσουμε τη μαρτυρία μας, μία μαρτυρία θεϊκής χάριτος και αγάπης».
Εξ αρχής, κατά τον ενθρονιστήριο λόγο του, ο Σεβασμιώτατος έθεσε ως στόχο την περαιτέρω πνευματική πρόοδο της ελληνικής Ομογένειας στην Αυστραλία και, ταυτόχρονα, απηύθυνε προσκλητήριο ενότητας: «Πόθος μου είναι να ευρίσκομαι συνεχώς σε εν Χριστώ αγαπητική κοινωνία και ενότητα με όλους σας. [..] Δεν ανήκω στον εαυτό μου, αλλά στον Χριστό και στο ποίμνιό μου. Είμαι εδώ για να μοιραστώ μαζί σας ό,τι είμαι και ό,τι έχω».
Από την ιστορική εκείνη ημέρα έχουν μεσολαβήσει τρία έτη πλέον, τρία έτη απαιτητικά και δύσκολα, κατά τα οποία το πλήρωμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, όπως και όλη την αυστραλιανή κοινωνία, βρέθηκε αντιμέτωπο με σειρά δοκιμασιών και προκλήσεων, με σοβαρότερη τη φονική πανδημία που έχει ενσκήψει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Παρ’ όλα τα εμπόδια, όμως, με πατρική αγωνία και «εν αγάπη καρδιακή», όπως ακριβώς είχε υποσχεθεί κατά την ενθρόνισή του, ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος ακολούθησε πιστά τους στόχους που προσδιόρισε κατά την έναρξη της ποιμαντορικής του διακονίας και κατέθεσε όλες τις σωματικές και ψυχικές του δυνάμεις για την εκπλήρωση των αναγκών της τοπικής Εκκλησίας και του ποιμνίου του. Αξιοποίησε τα όσα πολύτιμα παρέλαβε από τους προκατόχους του και παράλληλα ενέπνευσε με το προσωπικό του παράδειγμα και καθοδήγησε με σοφία το ανθρώπινο δυναμικό και τους συνοδοιπόρους της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας.
Μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιο δυναμικό το πνευματικό, φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο που υλοποιείται επ’ ωφελεία του Ελληνισμού της πέμπτης ηπείρου, ενώ η αγκαλιά της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, ανοιγμένη διάπλατα, συνάγει «εις εν» τους εγγύς και τους μακράν, ενδυναμώνοντας διαρκώς την ενότητα των Ορθοδόξων Χριστιανών, ελληνικής και όχι μόνο καταγωγής.
Ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος, από τις πρώτες ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του και με κάθε ευκαιρία, όταν το επέτρεπαν οι ιδιάζουσες συνθήκες της πανδημίας, φρόντισε να μεταβεί σε όσο το δυνατό περισσότερες εστίες Ελληνισμού στην αυστραλιανή επικράτεια, διακατεχόμενος από καρδιακή λαχτάρα να επικοινωνήσει με τους ευσεβείς ομογενείς μας και να τους αφουγκραστεί, να ανταλλάξει σκέψεις, να τους παρηγορήσει, να τους ενισχύσει, να τους προσφέρει την αγάπη και την ευλογία του ως πνευματικός τους πατέρας.
Κλήρος και λαός που έχουμε πια γευθεί τους εύχυμους καρπούς της πατρικής στοργής του Ποιμενάρχου μας και της αναζωογονητικής πνοής που εμφύσησε στην τοπική μας Εκκλησία, εκλαμβάνουμε τη σημερινή επέτειο ως ευκαιρία για να επαναλάβουμε την ευγνωμοσύνη μας προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη και την περί Αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδο, για την εκλογή του Σεβασμιωτάτου κ.κ. Μακαρίου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της εκκλησιαστικής μας επαρχίας, και ταυτοχρόνως για να δοξάσουμε τον Θεό και να Τον παρακαλέσουμε να χαρίζει υγεία και δύναμη στον Αρχιεπίσκοπό μας, για την ευόδωση των ιερών σκοπών του και την προαγωγή του έργου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας.
Εις πολλά έτη και ευλογημένα, Σεβασμιώτατε! Πάντοτε Άξιος!
Του π. Χριστοφόρου Κρικέλη,
Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου,
Πρωτοσύγκελλου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας
Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τῶν πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων, τῶν Ἁγίων Πέτρου καί Παύλου, ἡ Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Αὐστραλίας, ἑνωμένη μέ ἕνα μυαλό, μία καρδιά καί μία ψυχή, ἑορτάζει μέ χαρά τά τρία χρόνια ἀπό τήν ἐνθρόνιση τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας κ. Μακαρίου, ὡς Προκαθήμενου καί Πρώτιστου ποιμένα τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας. Μέ αἰσθήματα εἰλικρινοῦς χαρᾶς καί εὐγνωμοσύνης, δραττόμαστε τής εὐκαιρίας νά ἐκφράσουμε στόν Σεβασμιώτατο Ἀρχιεπίσκοπο κ. Μακάριο τίς πιό θερμές καί ἐγκάρδιες εὐχές μας καί νά τιμήσουμε αὐτήν τήν εὐοίωνη ἡμέρα κατά τήν ὁποία ἀνέλαβε τά ἡνία τῆς Ἐκκλησίας πρίν ἀπό τρία χρόνια, ὡς ἀκτινοβόλο δῶρο καί φάρος τοῦ Φωτός τοῦ Χριστοῦ, ἐδῶ στούς Ἀντίποδες. Χωρίς νά πτοεῖται ἀπό τίς πολλαπλές καί πρωτοφανεῖς προκλήσεις, συνέχισε νά ὁδηγεῖ τήν Ἐκκλησία μέ πίστη, ἀπαράμιλλη ἀφοσίωση καί ἐξαιρετική ἐγρήγορση στό γαλήνιο καί προστατευμένο λιμάνι τῆς ἀνοιχτῆς ἀγκαλιᾶς καί στοργικῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου μας.
Πράγματι, ὅλα ὅσα ἀνέλαβε νά ἐπιτύχει ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος, ἀπό τήν πρώτη κιόλας στιγμή τῆς ἀφίξεώς του, μποροῦν νά χαρακτηριστοῦν ἀπό μιά δίκαιη ἐπιθυμία νά δεῖ τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ ἑνωμένο πιό στενά μέ τόν Χριστό—την ἀληθινή πηγή χαρᾶς καί βαθιᾶς γαλήνης— και ἑνωμένο μεταξύ του, πρᾶγμα πού σήμαινε τήν ἐπούλωση παλαιῶν ερίδων πού σημάδεψαν τήν καθολικότητα τῆς Ἐκκλησίας· καί ἐπίσης, πιό σημαντικά, ἑνωμένο σέ στενότερη κοινωνία μέ τή μαρτυρική ἀλλά πάντα ἔνδοξη Μητέρα Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Σέ τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ἐργάστηκε ἀκούραστα, ὡς γνήσιος Πατέρας, γιά νά ἐνισχύσει καί νά πραγματοποιήσει αὐτό τό ὅραμα τῆς κοινωνίας μέ κάτι λιγότερο ἀπό ἑξῆντα χειροτονίες, τοποθετῶντας πρόσφατα διορισμένους διακόνους τά πνευματικά του παιδιά – ὅλα ἐμπνευσμένα ἀπό τή διακονία ἀγάπης καί τήν ἐπιθυμία γιά ἑνότητα – σέ θέσεις πού χρειάζονται τόσο πολύ γιά νά κάνουν τό οὐράνιο δῶρο τῆς κοινωνίας καί τό ἀκτινοβόλο φῶς τοῦ Χριστοῦ μιά ἀκόμη ἰσχυρότερη πραγματικότητα.
Τί συνιστᾶ μεγαλύτερη χαρά γιά ἕναν Πνευματικό Πατέρα ἀπό τό νά βλέπει τά πνευματικά του παιδιά νά ρίχνουν φῶς σέ ἕναν κόσμο συχνά συννεφιασμένο καί πού ἔχει ἀνάγκη τήν παρηγοριά καί τήν συμβουλή Του; Τί μεγαλύτερο προνόμιο ἀπό τό νά εἶσαι μέλος τῆς Ἐκκλησίας πού δίνει νέα πνοή στήν ὑπηρεσία τῆς «διακονίας τῆς συμφιλίωσης» τοῦ Χριστοῦ (Β’Κορ 5:18); Ὅπως ὁ Ἀβραάμ στήν Παλαιά Διαθήκη, οἱ πιστοί μποροῦν νά κοιτάξουν τριγύρω καί νά «μετρήσουν τά ἀστέρια» – αὐτούς τούς πνευματικούς ἀπόγονους ἀπό τήν πνευματική καταγωγή τοῦ Σεβασμιώτατου – καθησυχασμένοι ἀπό τό ἄσβεστο φῶς πού ὁδηγεῖ στή δίκαιη βασιλεία τοῦ Θεοῦ (Γέν. 15:5). Χωρίς νά δώσουμε τίποτα για ἀντάλλαγμα στόν Σεβασμιώτατο, γιά τό δῶρο τῆς ἀληθινῆς πνευματικῆς πατρότητας, θυμόμαστε τά λόγια τοῦ προφήτη Δανιήλ πού ἔγραψε: «Αὐτοί πού ὁδηγοῦν πολλούς στή δικαιοσύνη, ὅπως τά ἀστέρια [θά λάμπουν] γιά πάντα» (Δάν 12:2).
Σταματᾶμε γιά νά εὐχαριστήσουμε καί νά δοξάσουμε, πρῶτα καί κύρια, τόν ἐλεήμονα Θεό μας γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀπεριόριστων δώρων Του στήν Ἐκκλησία Τοῦ ἐδῶ στήν Αὐστραλία, ἀλλά, τό πιό σημαντικό, γιά τό κατεξοχήν δῶρο Του νά μᾶς στείλει ἕναν γνήσιο Πατέρα καί Ποιμένα ἕν Χριστώ, ὁ ὁποῖος, ὡς φάρος πού ἐκπέμπει τό ἀληθινό φῶς τοῦ Κυρίου μας, ἔχει ἐργαστεῖ ἀκούραστα σέ ὅλη τήν Αὐστραλία, γιά νά κάνει τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ μας, πραγματικότητα. Ἐκφράζουμε ἐπίσης τήν εὐγνωμοσύνη μας στόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό μας Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ.κ. Βαρθολομαῖο καί στήν Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου γιά τη μέριμνά τους για τήν τοπική μας Ἐκκλησία καί τήν θεόπνευστη ἐκλογή τους. Προσευχόμαστε ὁ ἀγαπητός Θεός μας νά χαρίζει στόν Ἀρχιεπίσκοπο καί Ποιμένα μᾶς πολλά εὐλογημένα χρόνια στή δύσκολη ἀλλά ἱερή ἀποστολή του στήν ὑπηρεσία τοῦ Χριστοῦ, ὥστε νά συνεχίσει νά καθοδηγεῖ τήν Ἐκκλησία, νά δυναμώνει τήν πίστη, νά διδάσκει σωστά τόν Λόγο τῆς Ἀληθείας καί νά παραχώρησή την εἰρήνη, τή χαρά καί τήν παρουσία τοῦ Κυρίου μας ἐδῶ στούς Ἀντίποδες.
