Μαρία Δήμου
Εκπαιδευτικός
Εδώ και λίγες μέρες βρίσκεται σε εξέλιξη η πραγματοποίηση της εκπαιδευτικής επίσκεψης των εκπαιδευτικών των ομογενειακών σχολείων της Πόλης στην Ίμβρο. Μια πρωτοβουλία του Συντονιστή Εκπαίδευσης στο Ελληνικό Προξενείο στην Πόλη σε συνεργασία με τον ΣΥΡΚΙ (Σύνδεσμο Υποστήριξης Ρωμαίικων Κοινοτικών Ιδρυμάτων) και του ΕΠΣΙ (Εκπαιδευτικό και Πολιτιστικό Σύνδεσμο Ίμβρου). Μια μοναδική ευκαιρία γνωριμίας, πληροφόρησης, συζήτησης, ανταλλαγής ιδεών και απόψεων, συνεργασίας αλλά και αλληλοκατανόησης, καθώς τόσο τα σχολεία στην Πόλη όσο κι αυτά της Ίμβρου αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα, έχουν τις ίδιες δυσκολίες. Όλοι παλεύουμε για τον ίδιο σκοπό, τη μόρφωση και την εκπαίδευση των νέων με στόχο την παραμονή τους στην Πόλη και στην Ίμβρο και τη στελέχωση της ομογένειας με νέο, μορφωμένο και καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό.
Η εκδρομή αυτή μας προσέφερε τη μοναδική ευκαιρία να βρεθούμε όλοι μαζί, καθώς οι δύο ομάδες εκπαιδευτικών μόνο μέσα από τις διαδικτυακές συναντήσεις είχαν την ευκαιρία να συζητούν. Η αμεσότητα της προσωπικής επαφής όμως μας βοήθησε να κατανοήσουμε πως ο αγώνας μας είναι κοινός και μόνο μέσα από την αλληλοκατανόηση και τη συνεργασία μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα να προχωρήσουν. Να προτείνουμε, να σχεδιάσουμε, να διεκδικήσουμε και τελικά να πετύχουμε.
Η ομογενειακή εκπαίδευση στην Πόλη δεν μπορεί να ενταχθεί στην εκπαίδευση των Ελλήνων της διασποράς και να αντιμετωπίζεται με την ίδια πολιτική. Η Πόλη και η Ίμβρος αποτελούν πανάρχαιες κοιτίδες ελληνισμού, γλώσσας και κουλτούρας, και δικαιούνται την προσοχή, τη φροντίδα και τη συστηματική κι όχι ευκαιριακή στήριξη της ελληνικής πολιτείας.
Πέρα όμως από τα εκπαιδευτικά μας θέματα οι συνάδελφοι και κυρίως φίλοι εκπαιδευτικοί της Ίμβρου φρόντισαν να μας φιλοξενήσουν με τον καλύτερο τρόπο. Οργάνωσαν μαζί με τον Συντονιστή Εκπαίδευσης μία εκδρομή που θα γραφτεί μάλλον στα χρονικά της ομογενειακής εκπαίδευσης.
Η Ίμβρος, ένα πολύπαθο νησί, κατάφερε το θαύμα. Οι άνθρωποί της την υπεραγαπούν και έχουν όραμα για το νησί τους. Έχουν μπροστάρη και εμπνευστή τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Παλεύουν με τα θηρία των δύο κρατών και βγαίνουν νικητές. Η απόφαση για επιστροφή και αναγέννηση περνούσε αποκλειστικά και μόνο μέσα από την επαναλειτουργία των σχολείων. Αυτό το κατάλαβαν πολύ νωρίς κι έδωσαν ένα μεγάλο αγώνα.
Σήμερα λειτουργούν εδώ όλες οι βαθμίδες εκπαίδευσης. Νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο. Οι αναλογίες στη σύνθεση του πληθυσμού άλλαξαν και νέα ζευγάρια εγκαθίστανται στο νησί. Μωρά γεννιούνται, η ζωή μοιάζει να κερδίζει. Το θαύμα που πολύ αμφισβήτησαν έγινε πραγματικότητα. Πολύ μιλούσαν για τρέλα αλλά τελικά μόνο μέσα από παράτολμα εγχειρήματα πετυχαίνει κανείς αυτό που μοιάζει αδύνατο. Τώρα θα πρέπει το θαύμα να στηριχτεί κι όχι να αφεθεί στη μοίρα του. Η εκπαίδευση είναι ένας απαιτητικός, πολυδάπανος θεσμός. Πολιτεία και φορείς θα πρέπει να κάνουν τις επιλογές τους. Η κατάσταση μοιάζει να φτάνει στο μη περαιτέρω και κάποιοι ποιούν την νήσσαν. Με μοναδική στήριξη από τη μονή Βατοπεδίου για τη σίτιση των μαθητών, τα σχολεία της Ίμβρου αναζητούν εναγωνίως οικονομικούς πόρους. Βέβαια και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Πόλη δε βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση. Αν θέλουμε να συνεχίσει ο Ελληνισμός στην Ίμβρο και στην Πόλη να υφίσταται θα πρέπει οι αποφάσεις και οι ενέργειες να είναι άμεσες. Γιατί καμιά ελπίδα δεν υπάρχει αν δεν υπάρχουν δυναμικά, ζωντανά και σύγχρονα σχολεία.
