Ρέα Ξενιάδου Πουρνάρα
Μ. Παρασκευή απόγευμα
Η αυτοσχέδια χορωδία περίπου τριάντα προσκηνυτών κάνουν τον Μητροπολιτικό Ναό της Πριγκήπου, την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου να σείεται. Και το εκκλησίασμα των άνω των πεντακοσίων ατόμων να σιγοψάλλει μέσα κ έξω από την εκκλησία τον πόνο της Παναγίας και πασών των γενεών επί της επικείμενης ταφής του ανθρώπου του Θεού.
Όλοι έτοιμοι για την περιφορά του σώματος μόνο του Χριστού, ραντισμένου με κόκκινα ροδοπέταλα, από τον Γέροντα άγιο Πριγκηποννήσων, στα στενά δρομάκια του νησιού γύρω από τον Άγιο Δημήτριο. Ενώνονται οι φωνές των ψαλτών και της χορωδίας ανεβαίνοντας στους ουρανούς μαζί με τις δεήσεις υπέρ υγείας των μεγάλων ευεργετών, αφιερωτών, συνδρομητών, επιτρόπων, των οφφικιαλίων, των περιεστώτων και των δι’ ευλόγους αιτίας μη δυναμένων να παραστούν, καθώς και των αρχόντων της χώρας ως είθισται μαζί με αυτές για την ανάπαυσιν των ψυχών των κτητόρων, ανακαινιστών, δωρητών, όλων των από το πάλαι ποτέ αναπαυομένων στα μνήματα της νήσου και απανταχού Πριγκηπιανών καθώς και κάθε ψυχής, που αναφωνεί ο Δεσπότης.
Στην επιστροφή εύχεται σε όλους να κρατήσουν μέσα τους τον Χριστό και να αξιωθούν την Ανάστασιν του, μαζί με τις ευχαριστίες του στους πάμπολλους επισκέπτες από την Ελλάδα. Η παρακλητική επιγραφή του Χριστού γραμμένη πάνω στο αριστουργηματικό τέμπλο του ναού “Δεύτε πάντες προς με οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς, εγώ ειμί η θύρα δι’ εμού εάν τις εισέλθει σωθήσεται” για άλλη μια φορά αναπαύει και δικαιώνει τους κτήτορες, τέρπει τους εν ζωή ευεργέτες του.
“Και του χρόνου πάλι εδώ Δέσποτα μου, όλοι εδώ” φώναξε ένας Πριγκηπιανός με τέτοια χαρά που πως να μην συμφωνήσεις; Μια ακολουθία που σε γεμίζει αισιοδοξία για το όσα είναι δυνατά παρά τω Θεώ όταν φαίνονται αδύνατα παρά τοις ανθρώποις!
Μέγα Σάββατο πρωΐα
Οι Πριγκηπιανοί και κάποιοι Χαλκιανοί μαζί με λιγοστούς επισκέπτες ακούν όλα τα δεκαπέντε αναγνώσματα των προφητειών, με υπομονή, τα οποία διαβάζει γοργά ο άγιος Φιλαδελφείας από τον θρόνο. Συνήθως διαβάζονται μόνο τρία! Πάλι στον Άγιο Δημήτριο.
Μετά από τους ύμνους, ο επισκέπτης Δεσπότης με το πρόσταγμα του “ Ανάστα ο Θεός” γεμίζει δάφνες την εκκλησία, τις πιάνουν όλοι άφθονα για το μπερεκέτι και την ευλογία της Αναστάσεως. Δύο τεράστια πανέρια! Όλα παντού, όλοι χαρούμενοι γεύονται την χαρά του χαίρετε του Χριστού προς τις Μυροφόρες, οι οποίες χθες μόλις θρηνοδούσαν.
“Ο Κύριος των κυριευόντων και ο Βασιλεύς των βασιλευόντων, αυτός που είναι τώρα εν μνήματι είναι ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών” μας λέει ο Δεσπότης πριν το δι’ευχών και τις χαρμόσυνες ευχές για Καλή Ανάσταση.
Οι λιγοστοί σημερινοί προσκυνητές νοιώθουν την ίδια αισιοδοξία που μοιράστηκαν χθες με τους πολλαπλασίους επισκέπτες. Η Ρωμηοσύνη χαϋδεύει οράματα αιώνων σε όλους τους καιρούς, και τους χαλεπούς και τους καλούς.
Πρίγκηπος, Πάσχα 2022
