Αρχιμανδρίτης Μιχαήλ Σταθάκης
Την Β΄ Κυριακή των Νηστειών η Εκκλησία μας προβάλει το πρόσωπο του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, ο οποίος τον 14ο αιώνα αναλαμβάνει να διατυπώσει την εμπειρία του εκκλησιαστικού σώματος, ώστε να αντικρούσει τις αιρετικές δοξασίες, όπως αυτές εκφράστηκαν από τον μοναχό Βαρλαάμ τον Καλαβρό και τον Νικηφόρο Γρηγορά και αφορούσαν στον τρόπο μετοχής του ανθρώπου στον Θεό. Η εμπειρία που ζούσαν οι άγιοι της Εκκλησίας μιλούσε για την μετοχή ἐν Χριστῷ, η οποία γινόταν προοδευτικά και ελευθέρως μέχρι τα έσχατα κατά τον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή. Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς γίνεται κύριος εκφραστής της ορθόδοξης θεολογικής εμπειρίας του Ησυχασμού, διατυπώνοντας στα έργα του την διδασκαλία της μετοχής του ανθρώπου στις άκτιστες ενέργειες του Θεού που γίνεται βιωματικά, ασκητικά και εκκλησιαστικά.
Ο Ιησούς Χριστός ανέρχεται στο Θαβώριο όρος μετά των προκρίτων μαθητών και «…μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, ἐμφαίνων τοῦ ἀρχετύπου κάλλους τήν εὐπρέπειαν, καί ταύτην οὐχ ὁλόκληρον∙ τό μέν πληροφορῶν αὐτούς, τό δέ καί φειδόμενος, μήπως σύν τῇ ὁράσει καί τό ζῆν ἀπολέσωσιν∙ ἀλλ’ ὡς ἠδύναντο χωρεῖν, τούς σωματικούς ὀφθαλμούς περιφέροντες…».
Ολόκληρο το κείμενο στη συνέχεια
