Κυριακή Α’ των Νηστειών, εορτή της Ορθοδοξίας. Ανάμνηση της αναστήλωσης των εικόνων, μετά από έναν πολυετή διωγμό, με πολλούς μάρτυρες και Ομολογητές να “γεμίζουν” το Αγιολόγιο της Εκκλησίας.
Οι αγώνες για την Ορθοδοξία ανέδειξαν την δύναμη της πίστης στον χριστιανό, που τον κάνει γενναίο για να προσπαθεί, να μη δειλιάζει, να θυσιάζεται, να δείχνει διάθεση στην καλλιέργεια των αρετών, στην καταπολέμηση των παθών. Η ακηδία είναι το πάθος που καταστρέφει τον αγώνα του χριστιανού. Η ακηδία είναι οκνηρία, τεμπελιά, αδιαφορία, απροθυμία για κάθε πνευματικό έργο, γι’ αυτό θεωρείται μία από τις θανάσιμες αμαρτίες.
Η εορτή της Ορθοδοξίας είναι η υπενθύμιση για τον χριστιανό ότι η ακηδία είναι το πνευματικό δηλητήριο, που τον νεκρώνει και δεν τον αφήνει να αγωνιστεί. Του υπενθυμίζει ότι τιμή στην εορτή σημαίνει και μίμηση του εορταζομένου.
Αυτήν, την μεγάλη εορτή των Ορθοδόξων, έρχεται σήμερα να επισκιάσει ένας ανίερος πόλεμος, ο οποίος έχει προκαλέσει παγκόσμιο αποτροπιασμό και ανησυχία.
Κάποιοι, όμως, θα την εορτάσουν στο πεδίο της μάχης, υπερασπιζόμενοι τα πάτριά τους εδάφη και άλλοι έχοντας πάρει με την βία τον δρόμο της προσφυγιάς.
Κάποιοι άλλοι, όμως, που θέλουν να λέγονται ορθόδοξοι, θα “εορτάσουν” έχοντας εισβάλει σε άλλη χώρα, σκορπίζοντας τον θάνατο και την καταστροφή.
Η εορτή της Ορθοδοξίας είναι για εμάς τους ορθοδόξους χριστιανούς μια πρόκληση. Καλούμαστε να αναλογιστούμε τελικά πόσο ορθόδοξοι είμαστε. Πόσο η πίστη μας στον Χριστό έχει επηρεάσει την ζωή μας. Είμαστε πραγματικά παιδιά του Θεού, που ακολουθούμε τους κανόνες του Ευαγγελίου ή έχουμε μετατρέψει το Ευαγγέλιο και την πίστη στον Χριστό όπως αναπαύει τον καθένα, καλύπτοντας την ακηδία που έχει κυριεύσει την ζωή μας; Εορτάζουμε την Ορθοδοξία έχοντας ορθό φρόνημα και πίστη;
Δυστυχώς, κρυβόμαστε πίσω από διάφορες φοβίες, δεν τολμούμε και έχουμε χάσει την ατομική ευθύνη. Δεν θέλει κανείς να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Πάντα “φταίει κάποιος άλλος”, είτε λέγεται πολιτεία είτε λέγεται “Νέα τάξη πραγμάτων” κοκ. Από εχθρούς και φταίχτες έχουμε πληθώρα επιλογών. Μας λείπει αυτός που θα αναλάβει την ευθύνη που του αντιστοιχεί.
Οι πρωτόπλαστοι αδιαφόρησαν για την ατομική τους ευθύνη και έχασαν τον παράδεισο.
Μιλάμε ως χριστιανοί για την αποφυγή της αμαρτίας, νηστεύουμε, πηγαίνουμε στην εκκλησία, αλλά η αμαρτία της ακηδίας “καλά κρατεί” στην ζωή μας. “Βολεμένοι” στα πάθη μας δεν θέλουμε να τα αποβάλουμε, αντιθέτως θέλουμε να τα επιβάλουμε στους άλλους. Δεν υπάρχει διάθεση να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα, επικρατεί ένας δαιμονικός “ωχαδερφισμός”, θέλοντας πάντα κάποιος άλλος “να βγάζει το φίδι από την τρύπα”.
Όλα καλύπτονται πίσω από έναν άκριτο φαρισαϊσμό, μετατρέποντας την πίστη μας από τρόπο ζωής σε κοινωνική εκδήλωση.
Ο πόλεμος μαίνεται! Το άγριο πρόσωπο του ανθρώπου έχει αποκαλυφθεί. Ο εγωισμός δείχνει την δύναμη που έχει και τι καταστροφή μπορεί να προκαλέσει.
Μια σαθρή πνευματικά κοινωνία αδυνατεί να αντισταθεί, κολλημένη στα αγκάθια της, που την ταλαιπωρούν. Αυτά τα αγκάθια έχουν δημιουργηθεί από την καλλιέργεια του συμφέροντος και του εγωισμού, τα οποία την εμποδίζουν να είναι ευέλικτη και δίκαιη σε κάθε δύσκολη περίπτωση. Ξαφνιάζεται βλέποντας την πραγματικότητα να την απειλεί και ψάχνει μέσα από αυτά τα αγκάθια να βρεί απεγνωσμένα λύσεις.
Κυριακή της Ορθοδοξίας σήμερα, βαδίζοντας μέσα στην μεγάλη σαρακοστή, μια ματωμένη εφέτος σαρακοστή, η οποία όμως μπορεί να αποβεί καθοριστική για την πνευματική μας πορεία.
Είναι μοναδική ευκαιρία να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας, μέσα από την φρίκη του πολέμου, που έχει σκιάσει τον πλανήτη. Αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως άνθρωποι οφείλουμε να αποτινάξουμε τον λήθαργο της ακηδίας, που είναι αργός θάνατος. Ο Χριστός μας έδωσε την εντολή της αγάπης προς τον πλησίον και οι Άγιοι της πίστης μας είναι το παράδειγμά μας. Χωρίς μετάνοια δική μας “δεν έχει ο Θεός”. Ας πολεμήσουμε τον εγωκεντρισμό μας και ας βάλουμε τον πλησίον στην ζωή μας.
Εύχομαι η φρίκη του πολέμου να αποτελέσει αφορμή μετανοίας, να μας συνταράξει και να ξυπνήσουμε πνευματικά, για να μπορέσουμε, αν πραγματικά θέλουμε, να μην ζήσουμε ποτέ ξανά παρόμοια γεγονότα.
Καλή Σαρακοστή!
Ηγούμενος Ι. Μ. του Εσφιγμένου
+αρχ. Βαρθολομαίος
Άγιον Όρος
Ματωμένη Σαρακοστή
