Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Ο Μητροπολίτης Ντούμνας Ιωάννης υπηρέτησε επί τεσσαρακονταετία στο κλίμα του Οικουμενικού Θρόνου και υπό το ωμοφόριο των Μητροπολιτών Ελβετίας, ως εφημέριος της γαλλοφώνου ενορίας της Γενεύης, και ευμενεί πατριαρχική προβλήσει εξελέγη (2015) από την Μητέρα Εκκλησία βοηθός Επίσκοπος Χαριουπόλεως και, εν συνεχείᾳ, Αρχιεπίσκοπος (2016), με τον ίδιο τίτλο, της τότε Εξαρχίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου (Παρίσι) γιά τις ορθόδοξες παροικίες ρωσσικής παραδόσεως. Το 2019, μετά την κατάργηση από την Εκκλησία του σχήματος της Εξαρχίας, με το ένα μέρος ενοριών και κληρικών της πρώην Εξαρχίας προσχώρησε στην Εκκλησία της Ρωσσίας.
Πολύ γρήγορα, λόγω των εξελίξεων, φαίνεται πως μετενόησε ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης για την μετάβασή του στην Μόσχα. Η ιστορία παίζει τα δικά της …παιχνίδια, αλλά να πούμε – για την ιστορία – πως η Εκκλησία της Ρωσίας αυτή ήταν πάντα. Μια αντιδυτική σταυροφορία και υστερία με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Αυτό το πρόσωπό της δεν το απέκρυψε ούτε κατά τις Προσυνοδικές Διασκέψεις, για την προετοιμασία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου.
Με αυτόν τον στείρο, ανούσιο και τελικά επικίνδυνο αντιδυτικισμό της, που στην ουσία καταφέρεται εναντίον του ανθρώπου, πότισε και κάμποσους “ελληνορθόδοξους”, οι οποίοι και σήμερα την βλέπουν σαν το “τμήμα ηθών” της Ορθοδοξίας και έτσι “δικαιολογούν” – άπαγε! – την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Σήμερα, ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης, μάλλον κατάλαβε την αξία και την ορθόδοξη ανθρωπολογία του Οικουμενικού Πατριαρχείου κι έτσι απέστειλε την ακόλουθη ανοικτή επιστολή προς τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο:
Αγιώτατε,
Σε αυτές τις μαύρες μέρες που μαίνεται ο πόλεμος στην καρδιά της Ευρώπης συνεπείᾳ της στρατιωτικής επεμβάσεως της Ρωσσικής Ομοσπονδίας στην Ουκρανία, επιτρέψτε μου να σας μεταφέρω την κατάπληξη ολόκληρης της Αρχιεπισκοπής και την απόλυτη αλληλεγγύη μας προς τα θύματα αυτής της σύγκρουσης.
Από την αναστάτωση και την ταραχή που προκάλεσε σε όλο τον κόσμο αυτή η βίαιη επίθεση δεν γλίτωσε ούτε η Ορθόδοξη κοινότητα της Δυτικής Ευρώπης και ιδιαίτερα η Αρχιεπισκοπή Ορθοδόξων ενοριών της ρωσσικής παραδόσεως στην Δυτική Ευρώπη, η οποία συγκεντρώνει πιστούς κάθε καταγωγής. Η ίδια η ενότητά μας απειλείται από την δημιουργηθείσα κατάσταση. Οι πιστοί μας περιμένουν από τους ποιμένες τους να μεταφέρουν την φωνή της Εκκλησίας και το ευαγγελικό μήνυμα της ειρήνης.
Με συγκίνηση μάθαμε την έκκληση που σας απευθύνουν τα μέλη της Ιεράς Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας (σημ. αναφέρεται στην υπό τον Μητρ. Ονούφριο Παρουσία), ζητώντας σας να παρέμβετε στις πολιτικές αρχές της Ρωσσικής Ομοσπονδίας, ώστε να σταματήσει αυτό το λουτρό αίματος.
Εξ ονόματος όλων των πιστών της Αρχιεπισκοπής μας, απευθύνω έκκληση προς εσάς να υψώσετε την φωνή σας ως Προκαθήμενος της Ρωσσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας έναντι αυτού του τερατώδους και παραλόγου πολέμου και να μεσολαβήσετε στις Αρχές της Ρωσσικής Ομοσπονδίας, ώστε, το συντομότερο δυνατόν, αυτή η δολοφονική σύγκρουση, η οποία μέχρι προσφάτως έμοιαζε αδιανόητη μεταξύ δύο λαών και δύο εθνών που τα ενώνουν αιώνες ιστορίας και η κοινή τους πίστη στον Χριστό.
Αγιώτατε, στο «κήρυγμα» σας την Κυριακή της Συγγνώμης, που εκφωνήθηκε στον Πατριαρχικό Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος Χριστού, στις 6 Μαρτίου, αφήσατε να εννοηθή ότι δικαιολογείτε αυτόν τον πόλεμο της σκληρής και δολοφονικής επιθετικότητος ως «μεταφυσικό αγώνα», εις το όνομα « του δικαιώματος να σταθούμε στο πλευρό του φωτός, στην πλευρά της αληθείας του Θεού, αυτού που μας αποκαλύπτει το φως του Χριστού, τον λόγο Του, του Ευαγγελίου Του…».
Με όλο τον σεβασμό που τρέφω για σας, και από τον οποίο δεν αποχωρώ, αλλά και με άπειρο πόνο, πρέπει να επιστήσω την προσοχή σας, ότι δεν μπορώ να προσυπογράψω μια τέτοια ανάγνωση του Ευαγγελίου. Με τίποτα δέν δικαιολογείται, από «καλοί ποιμένες», που οφείλομε να είμεθα, να πρέπει να πάψομε να είμαστε «ειρηνοποιοί» και τούτο με όποιες κι αν είναι οι συνέπειες.
Αγιώτατε, ταπεινώς και με βαριά καρδιά, σας παρακαλώ να κάνετε ό,τι μπορείτε ώστε να τερματίσετε αυτόν τον φρικτό πόλεμο που διχάζει τον κόσμο και σπέρνει θάνατο και καταστροφή.
