Σε κλίμα κατάνυξης τελέστηκε το βράδυ της Κυριακής της Τυρινής, 6 Μαρτίου, στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου, στο Marrickville του Σύδνεϋ, ο πρώτος Κατανυκτικός Εσπερινός της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ο ονομαζόμενος «Εσπερινός της Συγχωρήσεως». Στην Ακολουθία χοροστάτησε ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος, πλαισιούμενος από τους Θεοφ. Επισκόπους Μιλητουπόλεως κ. Ιάκωβο και Μαγνησίας κ. Χριστόδουλο, καθώς και από πολλούς ιερείς του Σύδνεϋ. Στο τέλος αυτής, σύμφωνα με το έθος της Εκκλησίας μας, ο Αρχιεπίσκοπος αντάλλαξε τον ασπασμό της αγάπης και της συγχωρήσεως με τους Επισκόπους, τους ιερείς και τους πιστούς, και ευχήθηκε σε όλους καλή και ευλογημένη Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
Πρωτύτερα, κατά το κήρυγμα που εκφώνησε ενώπιον του εκκλησιάσματος, ο Σεβασμιώτατος προέτρεψε όλους να θέσουν έναν βασικό στόχο για τη φετινή Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή: Να μην συνθηκολογήσουν και να μην συμβιβαστούν με το ψέμα.
Όπως εξήγησε εισαγωγικά, ως αμαρτία ορίζεται οτιδήποτε διασπά τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό. Εστιάζοντας, στη συνέχεια, στο προπατορικό αμάρτημα, το οποίο παρουσιάζει η Εκκλησία μας την Κυριακή προ της ενάρξεως της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ο Αρχιεπίσκοπος διέκρινε πως ένα ψέμα αποτέλεσε την αιτία για την εξορία των πρωτόπλαστων από τον παράδεισο, επισημαίνοντας πως το ψέμα, ως αντίποδας της αλήθειας, οδηγεί στην αμαρτία. Διευκρίνισε δε ότι το ψέμα συνιστά πρωτίστως εσωτερική υπόθεση, καθώς το χρησιμοποιούμε όχι μόνο έναντι τρίτων, αλλά και προς τον ίδιο μας τον εαυτό.
Παραπέμποντας στον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, ο οποίος είχε περιγράψει εύστοχα τα στάδια της αμαρτίας, ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος εξήγησε ότι το πρώτο στάδιο είναι η προσβολή, δηλαδή η είσοδος ενός πονηρού λογισμού στον ανθρώπινο νου. Αν ο άνθρωπος δεν απομακρύνει αυτόν τον λογισμό και συνεχίσει να τον περιεργάζεται, τότε ουσιαστικά ξεκινάει έναν διάλογο με το ψέμα, που μπορεί να καταλήξει στην συγκατάθεσή του στην αμαρτία.
Ενόψει, λοιπόν, της πνευματικής περιόδου που ακολουθεί, ο Αρχιεπίσκοπος κάλεσε τους πιστούς να βάλουν ως στόχο να μην συνθηκολογήσουν και να μην συμβιβαστούν με το ψέμα, προβαίνοντας πρωτίστως σε έναν εσωτερικό διάλογο, με απαλλαγή από ψευδαισθήσεις και εγωισμούς. «Αυτό το οποίο ζητά από εμάς η Εκκλησία», τόνισε, «είναι με κόπο, με μόχθο, με στέρηση, με προσωπικό διάλογο, με πολλή προσευχή, με αυτομεμψία και με αυτοέλεγχο, να ζήσουμε την αλήθεια». «Και η αλήθεια είναι αυτή η οποία, όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος, θα μας ελευθερώσει», συμπλήρωσε. «Αυτόν τον στόχο να βάλουμε όλοι μας», παρότρυνε καταληκτικά και συνέχισε: «Όλοι μαζί να πιάσουμε τα χέρια και να ενωθούμε σφιχτά, και να προχωρήσουμε στο στενό και ανηφορικό μονοπάτι που οδηγεί στην Ανάσταση. Κι αν είμαστε όλοι μαζί, ενωμένοι, τότε θα είμαστε πιο δυνατοί και δεν θα μπορεί ο διάβολος να μας επηρεάζει. Βάλτε ως στόχο αυτήν την περίοδο να ζήσουμε την αλήθεια του Χριστού».
