Δρ Αντώνιος Χατζόπουλος
Άρχων Ιερομνήμων της Μ.τ.Χ.Ε.
Κεκρυμμένο πίσω από τα θαλάσσια τείχη της Προποντίδoς, νοτίως του Ιπποδρόμου και ανατολικώς του πάλαι ποτέ Ναού των Αγ. Σεργίου και Βάκχου (σἠμερα τέμενος μικρή Αγία Σοφία/Κüçükayasofya Camii) δεσπόζει, καίτοι ημιερειπωμένο, το δεκαέξι και πλέον αιώνων βυζαντινό Ανάκτορο του Βουκολέοντος, κτίσμα του Θεοδοσίου του Β’ (408-450) και κατοικία έκτοτε των Αυτοκρατόρων των Ρωμαίων μέχρι την λεηλασία υπό των Λατίνων. Ο Αυτοκράτωρ Ιουστινιανός (527-565) κατασκεύασε μικρό λιμένα και εμπνεόμενος από την ισχύ του ζωϊκού βασιλείου τοποθέτησε στην είδοδο τα αγάλματα βοός και λέοντος, τα παναρχαια αυτά σύμβολα δύναμης και εξουσίας. Το παλάτι ονομάστηκε έκτοτε Ανάκτορο του Βουκολέοντος, χρησιμοποιήθηκε δε επί αιώνες ως κύρια κατοικία των Αυτοκρατόρων, επισκευάστηκε πολλές φορές και ελάμβαναν χώρα σε αυτό σημαντικές εκκλησιαστικές, αλλά και διακρατικές συναντήσεις.
Μαρτυρείται ότι ο Ηγέτης των Σελτσούκων Kılıç Aslan ο Β’ (1113-1192), επιδιώκων ειρήνη με το Βυζάντιο φιλοξενήθηκε σε αυτό επί 10 εβδομάδες. Αμύθητοι θησαυροί του Κράτους φυλάσσονταν σε αυτό, αφαιρέθηκαν όμως κατά την επιδρομή των Σταυροφόρων. Σε κελλία του παλατίου ονομαζόμενα «Καμάραι του Βουκολέοντος» φυλακίζονταν και πολιτικοί αντίπαλοι των Αυτοκρατόρων. Το συγκρότημα μεταξύ άλλων είχε μικρή Εκκλησία, κινστέρνα νερού, φάρο, θησαυροφυλάκιο, ειδική τειχοποιία και βοηθητικούς χώρους, κατάλοιπα των οποίων μπορεί και σήμερα να δει ο επισκεπτόμενος τον χώρο.
Μετά από πρόσκληση του Μ. Άρχοντος των Πατριαρχείων μας και φίλου Λάκη Βίγκα είχα την χαρά να περιηγηθώ προ ημερών τους ανωτέρω χώρους με μία μικρή ομάδα, αλλά και να πληροφορηθώ από τους ευγενέστατους αρχαιολόγους του μητροπολιτικού Δήμου της Πόλης και των αρμοδίων αρχαιολόγων των Υπουργείων τα σχετικά με τις λίαν αξιόλογες ανακαινιστικές εργασίες και την προβλεπόμενη μετατροπή του ξεχασμένου Ανακτόρου του Βουκολέοντος (Bukoleon Sarayı) σε υπαίθριο Μουσείο.
