«Η χριστολογία των εξουσιών. O άνθρωπος ως εικόνα του Θεού Λόγου και άξιος μιμητής Του»
Ι. Ναός Αγίου Γεωργίου Νέου Ψυχικού
«Το άριστο φιλοτέχνημα του Θεού» όπως ονομάζει τον άνθρωπο ο άγ. Γρηγόριος Νύσσης, ως εικόνα του Θεού Λόγου, αναδομείται μέσω του Δημιουργού Του. Ενταγμένος στο κύτταρο της κοινωνίας η «βασιλίδα» φύση μας κοινωνεί προς το αρχέτυπο της και τον Πλάστη μας. Η Εκκλησία του Χριστού με τα ανθρώπινα μέλη της και η ανθρώπινη κοινωνία βρίσκονται σε ένα δίαυλο επικοινωνίας με άπειρες προεκτάσεις του Χριστολογικού δόγματος σε όλες τις εκφάνσεις της τελευταίας και γενικότερα σε όλη την κοσμική πραγματικότητα.
Στα ιερά κείμενα των Ευαγγελίων, των αποστολικών επιστολών και στις ρήσεις των θεόπνευστων Πατέρων μας, αποτυπώνονται κάθε φορά όλες οι θεσμικές προεκτάσεις του Χριστολογικού μας δόγματος. Μια από αυτές είναι και η Χριστολογία της πολιτικής εξουσίας, το θεόσδοτο της εκκλησιαστικής και πολιτικής εξουσίας, σύμφωνα με το οποίο η εξουσία δίδεται στους άρχοντες από τον Δεσπότη Χριστό, κατά το μέτρο της πνευματικής καταστάσεως των πολιτών. Ο άγ. Κλήμης επισκ. Ρώμης υπογραμμίζει ότι «όποιος αρνείται να υποταγεί στους άρχοντες, αυτός εναντιώνεται στο θέλημα του Θεού», ενώ ο χρυσορρήμων Χρυσόστομος υπογραμμίζει, ότι η υποταγή στις εξουσίες δεν προσβάλλει την ευσέβεια, αλλά την αυξάνει και όποιος υποτάσσεται στους νόμους αυτός πειθαρχεί ευκολότερα στον Θεό. Ο άγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος χαρακτηρίζει τον άρχοντα ως εικόνα Θεού.
Ο Χριστός δεν συνηγόρησε υπέρ της αναρχίας, αλλά υπέρ της ύπαρξης πολιτικής εξουσίας και υποταγής σε αυτήν τηρώντας κάθε λέξη του νόμου. Ο Σταυρός Του, αναφέρει ο αγ. Χρυσόστομος είναι σύμβολο βασιλείας, γιατί ως βασιλεύς σταυρώθηκε και θυσιάστηκε για τους αρχομένους. Η σταύρωση του Κυρίου είναι η απόρροια της υπακοής Του στον νόμο. Ο ίδιος ο Κύριος εμφανίζεται στα ιερά Ευαγγέλια ως ο γνήσιος και απόλυτος τηρητής του Νόμου και του πνεύματος που τον διέπει! Οι ιερές ακολουθίες της Περιτομής και της Υπαπαντής του Κυρίου έχουν σαφείς αναφορές στο ότι ο Χριστός επιδεικνύει την ταπείνωση ως ύψιστη αρετή, αφού καταδέχεται να εφαρμόσει τις Νομικές διατάξεις του Μωσαϊκού Μόμου, ενώ ο ίδιος είναι ταυτόχρονα και ο Νομοθέτης.
Ο Χριστός, ως υπόδειγμα τήρησης του Νόμου (θεϊκού) και του νόμου (κρατικού), ζητούσε την εφαρμογή του και σταυρώθηκε κατά τις διατάξεις του.
Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (Κεφ. ΙΖ’, 24-27) αναφέρεται ότι πλησίασαν αυτοί που λαβαίνουν τα δίδραχμα τον Πέτρο και τον ρώτησαν: «Ο δάσκαλός σας δεν πληρώνει φόρο τα δίδραχμα;» Εκείνος λέει: «Ναι». Και προστρέχει ο Ιησούς λέγοντας στον Πέτρο: «Τι νομίζεις Σίμωνα; Οι βασιλιάδες της γης από ποιους λαβαίνουν τέλη ή φόρο, από τους γιους τους ή από τους ξένους;» Και όταν απάντησε ο Πέτρος: «από τους ξένους», του είπε ο Ιησούς: «Άρα, βεβαίως, ελεύθεροι είναι οι γιοι. Για να μην τους σκανδαλίσουμε, όμως, πήγαινε στη θάλασσα, ρίξε αγκίστρι, και σήκωσε το πρώτο ψάρι που θα ανεβεί και, αφού ανοίξεις το στόμα του, θα βρεις ένα τετράδραχμο. Εκείνο λάβε το και δώσε το σ’ αυτούς για μένα και για σένα».
Στην προς Εβραίους επιστολή του (ΙΓ’, 17) ο απ. Παύλος σημειώνει «Να πείθεσθε και να υποτάσσεσθε με προθυμία, χωρίς δισταγμούς και δυσφορίες, στους πνευματικούς προϊσταμένους σας. Διότι αυτοί αγρυπνούν δια την σωτηρία των ψυχών σας, επειδή θα δώσουν λόγο για σας στον Χριστό. Υπακούετε, λοιπόν, σε αυτούς με προθυμία, ώστε να εκτελούν το έργον αυτό της πνευματικής καθοδηγήσεώς σας με χαρά και όχι με στεναγμούς· διότι το να στενάζουν από την ιδικήν σας απείθεια, είναι επιζήμιο σε σας τους ιδίους. Θα φέρει επάνω σας την οργή του Θεού». Το χρυσό στόμα της Εκκλησίας και ερμηνευτής του αποστόλου Παύλου, ο ιερός Χρυσόστομος, υπογραμμίζει, ότι οφείλουμε να προσέχουμε αυτά, τα οποία ακούμε από τους υπευθύνους της Εκκλησίας, που αγρυπνούν υπέρ των ψυχών του ποιμνίου, που βρίσκονται επί σκοπόν, να θεωρούν και να υπεραμύνονται της αληθείας της Εκκλησίας, με τίμημα την ίδια τους τη ζωή.
Εμείς, όμως, αγαπητοί αδελφοί, γίναμε ερμηνευτές των νόμων και κριτές των αρχόντων, με την έπαρση και τον εγωισμό μας, αυτό-χριστήκαμε καταπατητές των εξουσιών και αυτοκληθήκαμε να κρίνουμε τις Συνοδικές αποφάσεις, τους νόμους του κράτους, αμφισβητώντας θεσμούς, όπως αυτόν της συνοδικότητας, της Εκκλησίας ή της Δημοκρατίας.
Ο Χριστός προέτρεπε για την εφαρμογή του νόμου, δεν τον κατέλυσε, δεν τον παραβίασε και εμείς ως κριτές των Εκκλησιαστικών αποφάσεων, γινόμαστε «ερμηνευτές» της αληθείας. Η υποτίμηση της Συνοδικότητας φέρνει την Εκκλησιαστική αποδόμηση και την δαιμονική ακαταστασία. Στα τροπάρια της Περιτομής του Κυρίου αναφέρεαι:
«Οὐκ ἐπῃσχύνθη ὁ πανάγαθος Θεός, τῆς σαρκὸς τὴν περιτομὴν ἀποτμηθῆναι·
ἀλλ᾿ ἔδωκεν ἑαυτόν, τύπον καὶ ὑπογραμμόν, πᾶσι πρὸς σωτηρίαν· ὁ γὰρ τοῦ
Νόμου Ποιητής, τὰ τοῦ Νόμου ἐκπληροῖ, καὶ τῶν προφητῶν τὰ κηρυχθέντα περὶ
αὐτοῦ. Ὁ πάντα περιέχων δρακί, καὶ ἐν σπαργάνοις εἱληθείς, Κύριε δόξα σοι».
Η σύνθεση “Η Αγία Φιλοθέη υποδέχεται τους πρόσφυγες στο Ψυχικό” είναι του αγιογράφου Ξενοφώντα Μπόκου και βρίσκεται στο Πνευματικό Κέντρο του Ι. Ναού Αγίου Γεωργίου Ν. Ψυχικού.
