Του Θεοδώρου Καλμούκου / Εθνικός Κήρυξ
ΒΟΣΤΩΝΗ. Ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Ανθιμος, στις 2 Ιουλίου ολοκλήρωσε ένα ακόμα έργο φιλανθρωπίας μεγάλου βεληνεκούς, το Νέο Ιωακείμειο Γηροκομείο δυναμικότητος 104 κλινών, μέσα στο οποίο βρίσκουν αγάπη, φροντίδα και στοργή άνθρωποι προχωρημένης ηλικίας. Βρίσκεται στο 9ο χιλιόμετρο Αλεξανδρούπολης-Μάκρης, δίπλα στο Σταυρίδειο Ίδρυμα χρονίως πασχόντων «Ο Άγιος Κυπριανός».
Ο Μητροπολίτης Ανθιμος είναι εκ των πλέον λογίων και ανοιχτών οριζόντων ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά και γενικότερα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με λόγο παρρησιακό, νουνεχή και ρεαλιστικό.
Ο Σεβασμιότατος σε συνέντευξη στον «Ε.Κ.» μίλησε για την αντιμετώπιση της πανδημίας, τα ευαγή ιδρύματα της Αλεξανδρούπολης, τα συμβάντα με την επίθεση καυστικού υγρού από τον πρώην Αρχιμανδρίτη σε βάρος ιεραρχών του Πνευματικού Δικαστηρίου, και τη διαστροφική συμπεριφορά έγγαμου ιερέα σε βάρος ανήλικων κοριτσιών.
Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:
«Εθνικός Κήρυκας»: Σεβασμιώτατε, πώς αντιμετώπισε κατά τους περασμένους μήνες η τοπική Εκκλησία Αλεξανδρούπολης την πανδημία του κορωνοϊού;
Μητρ. Ανθιμος: Η περίοδος της πανδημίας, απ’ αρχής αλλά και μέχρι να τελειώσει η δυσκολία αυτή, για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας είναι άνοδος σε Γολγοθά. Η ελευθερία του πνεύματος και της βιοτής που η Εκκλησία επαγγέλλεται (ακόμα και μέσα σε περιόδους σκλαβιάς), στραγγαλίστηκαν κατ’ αυτή την περίοδο. Δεν ήταν εύκολο να κλείνουμε τους Ναούς και να αναστέλλουμε τη θεία Λατρεία. Όμως, δεν χρειάζονταν ψευτοπαλικαρισμοί. Καμμιά κυβέρνηση δεν «μας έκλεισε», όπως κάποιοι διατείνονταν για να παραστήσουν τους μάρτυρες, κανένας δεν «κυνήγησε» την Εκκλησία, αλλά η ίδια η Εκκλησία ανέστειλε την δημόσια δράση της για χάρη των παιδιών της. Πρυτάνευσε η αγάπη που οδηγεί στη σωτηρία των ψυχών και των σωμάτων μας. Είναι δύσκολο το άθλημα της ευαγγελικής αγάπης, σου βάζει μάσκα, σε εκκλησιάζει με αποστάσεις και σε περιορισμένο αριθμό ή σου εξαγγέλλει την Ανάσταση στο… μπαλκόνι σου. Υπήρξε στην ιστορία μας περίοδος που η Εκκλησία έκλεισε τους Ναούς της για μήνες, ως μέτρο πίεσης, διεκδικώντας διοικητικά προνόμια, επειδή για μας, ακόμα και η διοίκηση είναι πνευματική διαχείριση των θεμάτων της κοινωνίας, οπότε λογιάζεται ως διακονία του λαού του Θεού. Τον ίδιο Γολγοθά, λοιπόν, βιώσαμε και στην Αλεξανδρούπολη, όμως ελπίζοντας στην Ανάσταση που έρχεται. Ανάσταση εννοώ τον εξοβελισμό της πανδημίας από την ανθρωπότητα που θα αποτελεί το τέλος του πειρασμού αυτού και την επιστροφή μας στα πνευματικά και υλικά μας έργα.
«Ε.Κ.»: Υπήρξαν κρούσματα ή και θύματα ανάμεσα στον κλήρο και το λαό;
Μητρ. Ανθιμος: Στη Μητρόπολή μας, λαϊκοί προσβλήθηκαν πολλοί, κληρικοί λιγότεροι. Θύματα στον Κλήρο δεν είχαμε, δόξα να χει ο Θεός. Οι ιερείς μας, στη συντριπτική τους πλειονότητα κατανόησαν γρήγορα το μέγεθος του κινδύνου αλλά και της ευθύνης που έχουν ως ποιμένες, προστάτες, φύλακες του ποιμνίου τους αλλά και δάσκαλοι της Εκκλησίας και της Κοινωνίας μας.
«Ε.Κ.»: Πρόσφατα εγκαινιάσατε έναν ακόμα καινούργιο Οίκο Ευγηρίας. Σας παρακαλούμε μπορείτε να μιλήσετε για τα ιδρύματα και τη φροντίδα σας για τους συνανθρώπους προχωρημένης ηλικίας;
Μητρ. Ανθιμος: Μας αξίωσε ο Θεός και χτίσαμε με ΕΣΠΑ το νέο Γηροκομείο της Μητροπόλεώς μας, δίπλα στο Ίδρυμα των κατάκοιτων που έχει 130 χρονίως πάσχοντες. Το νέο Γηροκομείο είναι χωρητικότητας 100 ανθρώπων, στεγάζεται σε ιδιόκτητο κτίριο 4.000 τ.μ. και ήδη μεταφέρθηκαν στους χώρους του από το παλαιό Γηροκομείο μας, του 1961, οι 65 ηλικιωμένοι μας. Το νέο αυτό Γηροκομείο είναι εξαιρετικών προδιαγραφών και θα χαρίσει ακόμα περισσότερη ευζωία και ποιότητα στην προκεχωρημένη ηλικία των τροφίμων μας. Θα συμπληρώσουμε άλλους 35 ώστε σε πλήρη ανάπτυξη με 45 πλέον εργαζομένους (νοσηλευτές και φυσιοθεραπευτές), να συνεχίσει την προσφορά του στην τρίτη ηλικία. Στους ανθρώπους αυτούς χρωστάμε πολλά, όσα δούλεψαν, όσα κοπίασαν, όσα πρόσφεραν, όσα δημιούργησαν στην περιοχή μας, κάνοντας οικογένειες και αναπτύσσοντας την κοινωνική και οικονομική ζωή, φυλάσσοντας συγχρόνως τα σύνορα της Πατρίδος μας. Η Εκκλησία οφείλει να τους θυμάται και να αναγνωρίζει την προσφορά τους και σαν ελάχιστο αντίδωρο να τους δίνει αξιοπρεπή διαβίωση και «τέλη ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά».
«Ε.Κ.»: Πόσοι άνθρωποι βρίσκουν σ’ αυτά θαλπωρή και φροντίδα;
Μητρ. Ανθιμος: Στο Ίδρυμα χρονίως πασχόντων περιθάλπονται 130 κατάκοιτοι (τετραπληγικοί, παραπληγικοί, με άνοιες, με εγκεφαλικά και ορθοπεδικά προβλήματα) και εργάζονται 70 άνθρωποι. Στο νέο Γηροκομείο οι ηλικιωμένοι μας θα φτάσουν τους 100 και οι εργαζόμενοι τους 45.
«Ε.Κ.»: Τι σας λέγουν Σεβασμιώτατε;
Μητρ. Ανθιμος: Σε μας δεν θέλουμε ούτε πρέπει να λένε τίποτε. Εξάλλου εμείς το καθήκον μας κάνουμε. Αυτό που οφείλουμε να πράξουμε. Θέλουμε μόνο να αισθάνονται την ευεργετική ματιά της κοινωνίας (όχι την σκληρή και ανάλγητη περιφρόνηση) και κυρίως, θέλουμε να αισθάνονται το χαμόγελο του Θεού και της Εκκλησίας.
«Ε.Κ.»: Πώς συντηρούνται οικονομικώς αυτά τα ιδρύματα; Υπάρχουν ανάγκες;
Μητρ. Ανθιμος: Στηριζόμαστε στις συντάξεις των τροφίμων μας, όσο κι αν είναι πενιχρές, αλλά και στις συμβάσεις, που κάνουμε σε ορισμένες περιπτώσεις, με τον ασφαλιστικό τους φορέα. Βέβαια ως Μητρόπολη δεν μπορούμε να κλείσουμε την πόρτα των Ιδρυμάτων μας σε κανέναν άπορο ή ανασφάλιστο. Επειδή με ρωτάτε, ναι, στη φάση αυτή, χρειαζόμαστε κάτι σημαντικό. Ένα πολύ καλό γυμναστήριο για φυσιοθεραπεία και εργοθεραπεία, με ανάλογα ειδικά μηχανήματα. Καθώς και μια πλήρως εξοπλισμένη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων για την ψυχαγωγία των τροφίμων μας. Στους χώρους αυτούς θα αθλούνται και θα ψυχαγωγούνται οι συνολικά 230 τρόφιμοί μας. Είναι πολύ σημαντικό, για να μην παραιτούνται από τη ζωή πρέπει να τους δίνουμε ενδιαφέροντα, άθληση και ψυχαγωγία. Εύχομαι να βρεθεί κάποιος Ευεργέτης που θα μας χορηγήσει οικονομικά ώστε να δώσουμε την ποιοτική αναβάθμιση στους ηλικιωμένους μας. Με την ευκαιρία της συνεντεύξεως αυτής απευθύνομαι στους αναγνώστες του «Εθνικού Κήρυκα» αναζητώντας άνθρωπο που θα μας δώσει αυτήν την ευεργεσία.
«Ε.Κ.»: Μακάρι, Σεβασμιώτατε, να μιλήσει ο Θεός σε κάποιον αναγνώστη μας και να βοηθήσει. Να ρωτήσω όμως, για όσα συνέβησαν πριν μερικές εβδομάδες σε βάρος Ιεραρχών και άλλων στελεχών του Συνοδικού Πνευματικού Δικαστηρίου με τη ρίψη επάνω τους καυστικού υγρού από δικαζόμενο άγαμο κληρικό. ‘Η για όσα κατηγορήθηκε έγγαμος ιερέας για διαστροφικές πράξεις σε βάρος ανηλίκων κοριτσιών. Πώς και γιατί έχουν παρεισφρήσει μέσα στον ιερό κλήρο τέτοιου είδους στοιχεία; Τι θα προτείνατε για τους υποψηφίους να εισέλθουν στον ιερό κλήρο;
Μητρ. Ανθιμος: Τα δυσάρεστα αυτά γεγονότα, μας πόνεσαν αλλά και μας προβλημάτισαν εξαιρετικά. Μάλλον θα χρειαστεί να αποσείσουμε οι Επίσκοποι το άγχος: «να υπάρχει παπάς σε κάθε χωριό και να χτυπά η καμπάνα». Ίσως η έλλειψη του ιερέα (αν δεν είναι σωστός) να είναι σωστότερη. Η αναβάθμιση του ιερού κλήρου μας αρχίζει πλέον να γίνεται επιτακτική ανάγκη. Λέγονται πολλά προς τη σωστή κατεύθυνση για τυπικά και επιστημονικά προσόντα που πρέπει ως εφόδια να έχει ο κληρικός του «αύριο», ώστε να ξέρει την Ορθόδοξη Θεολογία μας και να μην εκφράζει «επιστημονική» άποψη, φερ’ ειπείν, για τα εμβόλια ή για την εξέλιξη των ειδών ή για ζητήματα της γενετικής ή της βιολογίας (εκτός αν έχει ειδικές γι’ αυτές τις επιστήμες σπουδές). Όμως, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος με τις σχετικές συνοδικές Επιτροπές και τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο βάζουν τις βάσεις και για μια πνευματική αναβάθμιση του ιερού Κλήρου μας, όπου όλοι οι υποψήφιοι αυριανοί πατέρες της Εκκλησίας θα έχουν εντρυφήσει σε υγιή πνευματικότητα, σε θεολογική ακρίβεια, σε ψυχολογική ορθότητα και κοινωνική επάρκεια. Ήδη εργάζονται για την διάρθρωση παραγωγικών σχολών, όπου οι κληρικοί μας θα διδάσκονται από την ίδια την Εκκλησία τις ανάγκες που έχει το ευσεβές και λογικό ποίμνιό μας, που έχει κοινωνική δραστηριότητα και επιστημονική επάρκεια. Και όλα αυτά να γίνονται με κεντρική πνευματική ευθύνη της Ιεραρχίας της Εκκλησίας μας, σε συνεργασία με τις λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίες. Αρκετά εμπιστευθήκαμε το έργο μας αυτό σε «άλλους δασκάλους» με τις γνωστές εκκλησιολογικές παρεκτροπές.
