Οικουμενικός Πατριάρχης: Η μεγαλυτέρα δύναμις της Εκκλησίας είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Και ούτος εσταυρωμένος

“Διά την Εκκλησίαν του Χριστού δεν υπάρχουν εγκόσμιοι δυνάμεις. Ούτε η έκτασις η γεωγραφική, ούτε τα πλήθη των οπαδών της, ούτε ο υλικός πλούτος, είναι δυνατόν να αποτελούν δυνάμεις διά την Εκκλησίαν του Χριστού. Η μεγαλυτέρα δύναμίς της είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Και ούτος εσταυρωμένος”, υπογράμμισε ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, στην ομιλία που πραγματοποίησε, μετά την Θεία Λειτουργία, στην οποία χοροστάτησε, σήμερα, Τετάρτη, 30 Ιουνίου 2021, για την εορτή της Συνάξεως των Αγίων Αποστόλων, στον πανηγυρίζοντα φερώνυμο Ιερό Ναό στο Φερίκιοϊ. Με τα λόγια αυτά ο Παναγιώτατος απάντησε σε όλους όσοι λησμονούν αυτή την αλήθεια και ονειρεύονται, όπως είπε, το Οικουμενικό Πατριαρχείο “κάπου εις το εξωτερικόν, ως ένα Βατικανόν της Ορθοδοξίας, με κοσμικήν αίγλην και δύναμιν”. 

Στην ομιλία του επεσήμανε ότι η ζωή και η πορεία της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, μέσα στους αιώνες, μοιάζει με εκείνη των Αποστόλων. 

“Με την δύναμιν του Εσταυρωμένου Κυρίου της, η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία επέζησε τόσων και τόσων δυσχερεστάτων στιγμών του ιστορικού της βίου, έδωκε την καλήν μαρτυρίαν εν τω κόσμω και εθαυματούργησε, διαφυγούσα «κινδύνους εκ γένους, κινδύνους εξ εθνών, κινδύνους εν ψευδαδέλφοις». Πόσον ομοιάζει η ζωή και η πορεία της διά μέσου των αιώνων με την ζωήν των Αποστόλων, όπως την ακούσαμε σήμερα εις το Αποστολικόν ανάγνωσμα, μέρος του οποίου επαναλαμβάνομεν: «Ο Θεός ημάς τους Αποστόλους εσχάτους απέδειξεν ως επιθανατίους… Ημείς μωροί διά Χριστόν, υμείς δε φρόνιμοι εν Χριστώ· ημείς ασθενείς, υμείς δε ισχυροί· υμείς ένδοξοι, ημείς δε άτιμοι. Άχρι της άρτι ώρας και πεινώμεν και διψώμεν και γυμνητεύομεν και κολαφιζόμεθα και αστατούμεν… λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν».
Αυτά μας λέγουν σήμερα οι Άγιοι Απόστολοι, οι μηδέν έχοντες και πάντα κατέχοντες, αυτό σας επαναλαμβάνει και η Μήτηρ Εκκλησία, τέκνα αυτής τε και της Πόλεως ταύτης πεφιλημένα. Και επί πάσι τούτοις, και δι᾽ όλα αυτά, δοξολογούμεν το όνομα του Κυρίου, ότι επεφύλαξεν εις ημάς τοιούτον προνόμιον, τοιαύτην τιμήν! 

Προηγουμένως ο Πατριάρχης έκανε ιδιαίτερη αναφορά στους Δώδεκα Αποστόλους, “τους οποίους εν ψαλμοίς και ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς τιμώμεν σήμερα. Αυτοί όχι μόνον υπήρξαν διά την εποχήν τους, αλλά είναι και δι᾽ όλους τους αιώνας, οι διαπρύσιοι και ασίγητοι κήρυκες της Αναστάσεως, χάρις εις την οποίαν, η πίστις μας δεν είναι ματαία ούτε και το κήρυγμά μας κενόν, ίνα κατά τον θεηγόρον Παύλον είπωμεν”. 

“Οι Δώδεκα Απόστολοι δεν ήσαν, όμως, κήρυκες μόνον της Αναστάσεως, αλλά και άλλων μεγάλων αληθειών και πραγματικοτήτων της πίστεως και της ζωής μας εν γένει. Η ιδία η κλήσις και η εκλογή των ως Αποστόλων, ενώ δεν ήσαν παρά απλοί, αγράμματοι και πτωχοί άνθρωποι, αποτελεί διατράνωσιν της αληθείας ότι ο Θεός δύναται και εκ των λίθων εγείραι τέκνα τω Αβραάμ· ότι τα κριτήρια του Θεού διαφέρουν από αυτά των ανθρώπων· και ότι, κατά συνέπειαν, τίποτε το μικρόν, τίποτε το ευτελές δεν πρέπει να περιφρονούμε, διότι αυτό εις τα μάτια του Θεού μπορεί να έχη ανυπολόγιστον αξίαν και σημασίαν. Εκείνος δεν ωμίλησε περί των «αδελφών Του των ελαχίστων», με τους οποίους δεν απηξίωσε να ταυτίση Εαυτόν; «Εφ᾽ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε».
Ο Θεός, όπως τους Αποστόλους, έτσι και εμάς, «εσχάτους απέδειξεν ως επιθανατίους». Αλλά μη λησμονήτε τι κατώρθωσαν να επιτελέσουν αυτοί οι έσχατοι, αυτοί οι επιθανάτιοι, αυτοί οι αγράμματοι και ολίγοι: «εξελθόντες εκήρυξαν πανταχού, του Κυρίου συνεργούντος». Όλη η ζωή και η δράσις των Αποστόλων αποτελεί τρανήν μαρτυρίαν και απόδειξιν της αληθείας αυτής, ότι, δηλαδή, η δύναμις του Θεού «εν ασθενεία τελειούται». Μας αρκεί η Χάρις Του. Ο Απόστολος των Εθνών μας υπομιμνήσκει, απευθυνόμενος προς τους Κορινθίους, ότι «έχομεν τον θησαυρόν τούτον εν οστρακίνοις σκεύεσιν, ίνα η υπερβολή της δυνάμεως η του Θεού»”. 

Ο Παναγιώτατος εξέφρασε την Πατριαρχική ευαρέσκειά του, “προς τον Ιερώτατον αδελφόν Μητροπολίτην Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κύριον Στέφανον, Επόπτην της Περιφερείας Ταταούλων, διά την αφοσίωσίν του εις την διακονίαν της Μητρός Εκκλησίας, καθώς και διά το γεγονός ότι, εντός ολίγου χρονικού διαστήματος, έχει ήδη αποδείξει εμπράκτως την πατρικήν μέριμναν και στοργήν του διά τον χριστώνυμον λαόν της ευθύνης του. Συγχαίρομεν επίσης τον Ιερατικώς Προϊστάμενον της Κοινότητος Φερίκιοι Οσιολογιώτατον και αγαπητόν π. Σαμουήλ διά το εύκαρπον έργον του”. Επίσης, επαίνεσε και ευχαρίστησε τον Εντιμολ. Άρχοντα Έξαρχο κ. Κωνσταντίνο Σανταλτζίδη, Πρόεδρο της Εκκλησιαστικής Επιτροπής, και τους Κοινοτικούς παράγοντες για την προσφορά και το έργο τους. 

Με θερμούς λόγους καλωσόρισε προηγουμένως τον Παναγιώτατο ο Σεβ. Μητροπολίτης Καλλιουπόλεως και Μαδύτου. 

“Η πάνσεπτος μνήμη των σοφωτάτων Αποστόλων” είναι “εορτή χαρμόσυνος”, η οποία “επέλαμψε τοις πέρασι σήμερον” και αποτελεί μία αγαθή συγκυρία, προκειμένου να υποβάλουμε όλοι μας τα βαθύτατα σέβη και τις εγκάρδιες προσρήσεις μας προς την Παναγιότητά Σας, της Οποίας, επιτρέψατέ μου να πω ότι, εορτάζονται και σήμερα τα σεπτά ονομαστήρια, καθότι ο ουράνιος προστάτης και αρωγός Σας Άγιος Απόστολος Βαρθολομαίος τυγχάνει να ανήκει στη χορεία των Δώδεκα Μαθητών του Χριστού.
Η επανάληψη του σεμνού εορτασμού των σεπτών ονομαστηρίων Σας γίνεται κάτω από τους θόλους του ανακαινισμένου Ναού των στύλων της πίστεως, δηλ. των Αγίων ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων, διάδοχος των οποίων κατεστάθη και η Υμετέρα Θειοτάτη Παναγιότης. Η εδώ παρουσία Σας, Παναγιώτατε Δέσποτα, αισθανόμαστε ότι αποτελεί επίσης φόρο τιμής προς ένα σεμνό και αθόρυβο προκάτοχό Σας, τον αείμνηστο Πατριάρχη Δημήτριο, στον Οποίον συμπαρασταθήκατε με μεγάλη αφοσίωση σε όλη τη διάρκεια της Πατριαρχίας Του, και ο Οποίος για πολλά χρόνια διετέλεσε Ιερατικώς Προιστάμενος της πανηγυριζούσης Κοινότητός μας. Είμαι βέβαιος ότι η μακαρία ψυχή Του θα αγάλλεται σήμερα, βλέποντας τον άμεσο διάδοχό Του να προίσταται της ιεράς πανηγύρεως του Φερίκιοι, “να τιμά Θεόπτας δώδεκα Χριστού φίλους”, να ευλογεί και να αγιάζει Πατριαρχικώς κλήρο και λαό.
Επιπλέον, η εφετεινή παρουσία Σας στον πανηγυρίζοντα Ναό μας συμπίπτει με την συμπληρουμένη κατά το τρέχον έτος τριακονταετή ευκλεή Πατριαρχία Σας, η οποία έχει πρωτίστως αποστολικό χαρακτήρα, καθότι, συμφώνως προς την ευθύνη την οποία Σας ανέθεσε ο Κύριος του αμπελώνος, “κυκλώσατε την σύμπασαν” και “όλον πανταχού, τον κόσμον διήλθετε, ώσπερ υπόπτερος· και το Ευαγγέλιον, φυλαίς, απάσαις γλώσσαις και έθνεσι, το του Χριστού κηρύξατε”. 

Ο Εντιμολ. Άρχοντας Έξαρχος κ. Κωνσταντίνος Σανταλτζίδης, ακολούθως, αναφέρθηκε στο έργο της Κοινότητας κατά το περασμένο έτος. 

Προ της Απολύσεως ο Παναγιώτατος έψαλε τρισάγιο για την ανάπαυση των ψυχών του αοιδίμου προκατόχου του Πατριάρχου Δημητρίου, των Ιεραρχών που διετέλεσαν Επόπτες της Περιφερείας Ταταούλων και των κληρικών που διακόνησαν στον Ι. Ναό των Αγίων Αποστόλων Φερίκιοϊ. 

Κατά τη Θεία Λειτουργία εκκλησιάστηκαν ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κύριλλος, ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Δορυλαίου κ. Δαμασκηνός, καθώς και κληρικοί που τους συνοδεύουν, Άρχοντες Οφφικιάλιοι, και πλήθος πιστών από την Πόλη.