Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Ο μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ σε πρόσφατο κείμενό του που είδε το φως της δημοσιότητος γράφει μεταξύ άλλων:
«Σέβομαι τόν θεσμό τοῦ Πρωτοθρόνου τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχείου, προσεύχομαι ὑπέρ τοῦ Παναγ. Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ἀποστέλλω ἑόρτιες εὐχές πρός Αὐτόν, κατά τά ὀνομαστήρια καί τίς μεγάλες ἑορτές τῆς Χριστιανοσύνης (παρ ̓ ὅτι, ἀφ ̓ ὅτου ἀνέκυψε τό Οὐκρανικό ζήτημα, δέν λαμβάνω ἀπαντήσεις ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο). Καί ἄν διευθετηθῇ ἱεροκανονικῶς καί Ἁγιοπνευματικῶς τό φλέγον θέμα τῆς Κανονικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ἐν Πανορθοδόξῳ Ἱερᾷ Συνόδῳ, τότε ἡ Παναγία ἡ Μυρτιδιώτισσα, το πανελλήνιο αὐτό καί παγκόσμιο προσκύνημα, ὄχι μόνον τόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη, ἀλλά καί ὅλους τούς Μακ. Προκαθημένους τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν θά δεχθῇ πανευφροσύνως διά πανηγυρικό Πατριαρχικό Συλλείτουργο».
Φαίνεται πως ο μητροπολίτης Κυθήρων δεν έχει καταλάβει ποια είναι η θέση του στην Εκκλησία και διεκδικεί ρόλον «συντονιστού» των διορθοδόξων θεμάτων.
Αλλά πρώτα ας μου επιτρέψει ο σεβασμιώτατος να του υπενθυμίσω κάποια απλά πράγματα στοιχειώδους εκκλησιολογίας τα οποία του διαφεύγουν (;).
Ο μητροπολίτης Κυθήρων, λοιπόν, έχει ταχθεί αναφανδόν και ευθαρσώς εναντίον της αποφάσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου για χορήγηση Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας. Θεωρεί «κανονική» Εκκλησία στην Ουκρανία αυτήν της Ρωσικής παρουσίας.
Η στάση του αυτή δεν αντιβαίνει μόνο στην απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και στην Εκκλησία της Ελλάδος, η οποία αναγνώρισε το κανονικό δικαίωμα του Πατριαρχείου για χορήγηση Αυτοκεφαλίας και ο Προκαθήμενός της, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος μνημονεύει «Επιφανίου Κιέβου».
Η Ρωσική Εκκλησία, ως γνωστόν, προέβη σε αντίποινα εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των Εκκλησιών που αναγνώρισαν την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας, με πρώτο και κύριο την διακοπή της μνημόνευσης των Προκαθημένων τους (Αλεξανδρείας, Ελλάδος, Κύπρου).
Άρα, ο μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ υποστηρίζει μετά μένους την Εκκλησία της Ρωσίας, η οποία έχει διακόψει το μνημόσυνο του Προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος, στην οποία ανήκει ο ίδιος ο Κυθήρων.
Επομένως, πώς ο ίδιος είναι σε κοινωνία με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο αφού αντιτίθεται στο κανονικό δικαίωμά του να μνημονεύει τον Κιέβου Επιφάνιο, τον οποίο θεωρεί «σχισματικό και αχειροτόνητο».
Επίσης, πώς ανέχεται ο άγιος Κυθήρων ο «σχισματικός και αχειροτόνητος» Κιέβου Επιφάνιος να μνημονεύει τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, με τον οποίο είναι σε κοινωνία ο Κυθήρων;
Κι ακόμα, η Ρωσική Εκκλησία – κατά δήλωσή της – είναι σε κοινωνία με τους ιεράρχες εκείνους που στηρίζουν τις θέσεις της. Άρα, ο κοινωνών μετά της Εκκλησίας της Ρωσίας μητροπολίτης Κυθήρων, πώς κοινωνεί με τους άλλους ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, οι οποίο είναι «ακοινώνητοι», αφού αναγνωρίζουν την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας;
Η Ιερά Σύνοδος, την οποία μνημονεύει ο άγιος Κυθήρων σε κάθε Θεία Λειτουργία, είναι «ακοινώνητη» από την Ρωσική Εκκλησία, με την οποία εκείνος είναι σε κοινωνία.
Για ποια «ενότητα» της Εκκλησίας κόπτεται ο μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ όταν ο ίδιος τελεί πλήρως σε λογική και πρακτικές διάσπασης;
Ποιος άλλος μητροπολίτης της Εκκλησίας της Ελλάδος – αλλά και σε διορθόδοξο επίπεδο – έχει στείλει τόσες επιστολές προς την Σύνοδό του εγκαλώντας την για παραβίαση της κανονικότητος;
Η αγωνία του για την ενότητα της Ορθοδοξίας δεν μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν. Άλλωστε ο ίδιος ουδέποτε ασχολήθηκε με τις Διορθόδοξες Σχέσεις. Δεν έχει καμία ανάλογη εμπειρία.
Τέλος, ο λαλίστατος Κυθήρων Σεραφείμ έχει καταπιεί την γλώσσα του για την περίπτωση του αποτειχισθέντος κληρικού Άγγελου Αγγελακόπουλου, τον οποίο είχε στην Μητρόπολή του. Η ευθύνη του για την εκτροπή του κληρικού αυτού είναι μεγάλη και φαίνεται πως δεν την έχει συνειδητοποιήσει.
Αλλά και τι έχει συνειδητοποιήσει ο Κυθήρων Σεραφείμ; Μήπως ότι ήρθε η ώρα του;…