Γεώργιος Κιοσέογλου
Δόξα τω εν Τριάδι Θεώ, τω καταξιώσαντι εν τη ευσήμω ταύτη ημέρα να απονεμηθεί εις την ελαχιστότητα μου υπό της Υμετέρας Σεπτής Κορυφής το οφφίκιον του Α’ Δομεστίκου της ΜΧΕ
Παναγιώτατε Πάτερ και Δέσποτα
Μετ’ αφάτου χαράς και συγκινήσεως, αλλά και με απόλυτον συναίσθησιν της ευθύνης και πλήρη επίγνωσιν του καθήκοντος το οποίον καλούμαι να αναλάβω, ίσταμαι ενώπιον της Υμετέρας προσκυνητής Παναγιότητος, δια να εκφράσω τας εκ μέσης καρδίας ευχαριστίας μου, δια την υφ’ Υμών γενομένην υψίστην τιμήν προς την αναξιότητα μου.
Σήμερον, κατόπιν της Υμετέρας αποδοχής και εγκρίσεως της γενομένης υπό της Επιτροπής Θείας Λατρείας τιμητικής δια το πρόσωπον μου εισηγήσεως, καλούμαι να αναλάβω και πάλιν, διά μίαν εισέτι φοράν, ιεροψαλτικά καθήκοντα εις τα αναλόγια του Πανσέπτου Πατριαρχικού Ναού, μετά από παρέλευσιν τεσσαράκοντα ετών.
Επανέρχομαι ούτως εις οικείον περιβάλλον, εκ του οποίου και απεχώρησα δια σπουδάς εις Αθήνας εν έτει 1980, έχοντας θητεύσει επί μίαν τετραετίαν ως κανονάρχος παρά τω διδασκάλω μου, αειμνήστω Άρχοντι Πρωτοψάλτη της ΜΧΕ Βασιλείω Νικολαϊδη, τον οποίον την στιγμήν ταύτην με πολλήν ευγνωμοσύνην μνημονεύω.
Ευγνωμοσύνην οφείλω ασφαλώς και εις τον πρώτον διδάσκαλον μου, τον αείμνηστον Άρχοντα Πρωτοψάλτην της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κων/πόλεως Κωνσταντίνον Κενάνογλου, ο οποίος και με ανέβασε το πρώτον εις το αναλόγιον όπου ξεκίνησε η ιεροψαλτική μου διαδρομή. Ήταν ο άνθρωπος που με επέλεξε μέσα από πλήθος μικρών δεκάχρονων μαθητών της Αστικής Σχολής Φερίκιοϊ και με ενέταξε στους υπό την διεύθυνσιν του χορούς του Ιερού Ναού Αγίων Δώδεκα Αποστόλων, όπου οι ευλαβείς γονείς μου, είχαν οδηγήσει τα βήματά μου παιδιόθεν. Ας είναι η μνήμη όλων αιωνία, και ας με συνοδεύουν αι ευχαί και αι προσευχαί των δια βίου.
Θα ήθελα από την θέσιν ταύτην να αναφερθώ εις έναν ακόμη πολύ ιδιαίτερον άνθρωπον, που διαμόρφωσε τελικώς την ιεροψαλτικήν μου προσωπικότητα, εις τους ωρίμους πλέον ψαλτικούς μου χρόνους, διδάσκων με ακούραστα την πατρώαν ημών εκκλησιαστικήν μουσικήν παράδοσιν με πολλή αγάπη και υπομονή, και μεταλαμπαδεύων εις εμέ γενναιόδωρα τας γνώσεις και την τέχνην του. Ομιλώ δια τον Άρχοντα Μουσικοδιδάσκαλον και τέως Β’ Δομέστικον της ΜΧΕ κυρ Δημοσθένην Παϊκόπουλον, τον οποίο δημόσια θέλω να ευχαριστήσω ευγνωμόνως και να του ευχηθώ υγιεία και μακροζωία προς συνέχισιν της αποστολής του και του σπουδαίου έργου που επιτελεί.
Ευχαριστίας πολλάς απευθύνω ασφαλώς εις τον μουσικολογιώτατον Άρχοντα Πρωτοψάλτην της ΜΧΕ κυρ Παναγιώτην Νεοχωρίτην, όστις με επέλεξε και με υπέδειξε δια την τόσο τιμητικήν αυτήν θέσιν εις τα Πατριαρχικά Αναλόγια ως κύριον συνεργάτην του. Θα καταβάλω κάθε προσπάθεια δια να φανώ άξιος της εμπιστοσύνης του.
Ευχαριστώ ακόμη ένα έκαστον μέλος της Επιτροπής Θείας Λατρείας, με Πρόεδρον τον ακάματον θεράποντα της καθ’ ημάς Εκκλησιαστικής Μουσικής Παραδόσεως, τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ. Στέφανον δια την εισήγηση των εις την Υμετέραν Παναγιότητα, και ευελπιστώ ότι, χάριτι Θεού, θα τιμήσω την εμπιστοσύνη των.
Θεωρώ χρέος μου να ευχαριστήσω τους εκλεκτούς φίλους, συναδέλφους και συνοδοιπόρους μου εις το Διοικητικόν Συμβούλιον του εν Αθήναις Συλλόγου Μουσικοφίλων Κων/πόλεως, οι οποίοι μου ενεπιστεύθησαν επί μίαν εικοσιπενταετίαν την θέσιν του Γενικού Γραμματέως αυτού, με τους οποίους μοιραστήκαμε μίαν κοινήν ψαλτικήν πορείαν επί σειράν δεκατιών.
Θέλω επίσης να ευχαριστήσω την σύζυγον μου Ιουλίαν, που αποτελεί για μένα πηγήν εμπνεύσεως και κινητήριον δύναμιν. Ευχαριστώ όλην την οικογένειαν της, την σεβαστήν μητέρα μας Ελένην, τον Αρτέμιον, τον Ιωάννην, την Ελένην, δια την αμέριστη συμπαράστασιν και την στήριξιν των.
Παναγιώτατε
Αποδέχομαι την γενομένην υψίστην τιμήν, με επίγνωσιν της σημασίας της αποστολής και του καθήκοντος το οποίον από σήμερα αναλαμβάνω. Προσέρχομαι εις τα Πατριαρχικά αναλόγια, ίνα διακονήσω με συνέπεια, εργατικότητα, υπευθυνότητα και σοβαρότητα και να προάγω με όλας μου τας δυνάμεις την Πατρώαν ημών Εκκλησιαστικήν Μουσικήν Παράδοσιν, όπως την έχω διδαχθεί και μου την έχουν μεταλαμπαδεύσει όλοι οι διδάσκαλοι μου.
Προς συνέχισιν της πατρώας ψαλτικής τέχνης εν τω Σεπτώ Κέντρω της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, επιθυμώ και προτίθεμαι να συνεργασθώ τόσον με τον Άρχοντα Πρωτοψάλτην, πλησίον του οποίου καλούμαι να υπηρετήσω, όσον και με τον Άρχοντα Λαμπαδάριον καθώς και τον Άρχοντα Β’ Δομέστικον εν πνεύματι συναδελφικότητος, κατανοήσεως, αλληλοσεβασμού και αγάπης, προτάσσοντας τον κοινόν μας προαναφερθέντα σκοπόν, ούτως ώστε τα Πατριαρχικά Αναλόγια να αποτελούν πάντοτε σημείον αναφοράς διά τα αναλόγια απανταχού της Ορθοδοξίας.
Κατακλείων, εκφράζω την δια βίου ευγνωμοσύνην μου προς Υμάς, τον Πνευματικόν Πατέρα και Πατριάρχην του Γένους, κατασπαζόμενος ευλαβικώς και γονυκλινώς την Υμετέραν Σεπτήν Δεξιάν, μεθ’ υιϊκής αταλαντεύτου αφοσιώσεως.
Εν Φαναρίω, τη 13η Νοεμβρίου 2020
