ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΔΙΑΚΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ (ΦΩΤΟ)

Ἀγαπητὲ
Διάκονε τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, Ἀστέριε,

Εὐδόκησε
ὁ πανάγαθος Θεὸς καὶ Κύριος ἡμῶν νὰ εἰσέλθεις εἰς τὸν ἱερὸν κλῆρον. Ἀπὸ αὐτὴν τὴν
στιγμὴν καὶ εἰς τὸ ἑξῆς, καλεῖσαι νὰ τὸν ὑπηρετήσεις, μὲ ὅλη σου τὴν ψυχὴν καὶ
τὴν δύναμιν, θυσιαστικῶς. Καὶ αὐτὸ θὰ γίνει μόνον ὅταν ὑπηρετήσεις τὸν συνάνθρωπόν
σου κατὰ τὸ αὐτὸν τρόπον, ἔχοντας ὑπ’ ὄψιν, ὅτι εἰς τὸ πρόσωπον κάθε συνανθρώπου
σου εὑρίσκεται ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς, τὸν ὁποῖον ἐκλήθης νὰ ὑπηρετήσεις.

Νὰ
εὐχαριστεῖς τὸν πατέρα πάντων ἡμῶν, τὸν Παναγιώτατον Οἰκουμενικὸν
Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαῖον, ὁ ὁποῖος σὲ ἀγκάλιασε, προεῖδε τὴν κλίσιν σου
πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἐφρόντισε νὰ σὲ στείλει ὑπότροφον εἰς τὴν Συμβασιλεύουσαν
Θεσσαλονίκην διὰ νὰ συνεχίσεις τὰς σπουδάς σου εἰς τὴν Θεολογίαν. Θέλω νὰ ἐλπίζω
ὅτι κατηρτίσθης ἱκανῶς εἰς τὴν ἱερὰν αὐτὴν ἐπιστήμην καὶ ἔλαβες ἀρκετὰ ἐφόδια, ὥστε
νὰ τὰ χρησιμοποιήσεις ἐπαρκῶς εἰς τὴν μετέπειταν ἐκκλησιαστικήν – ἱερατικήν σου
πορεία μέσα εἰς τὸν ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου. Νὰ γνωρίζεις ὅμως ὅτι μόνον αὐτὰ δὲν εἶναι
ἀρκετὰ διὰ νὰ σηματοδοτήσουν τὴν νέαν αὐτὴν πορείαν σου. Θὰ πρέπει νὰ εἶσαι πρῶτα
ἀπ’ ὅλα ὑπάκουος πρὸς τοὺς ἀνωτέρους σου, καὶ δὴ εἰς τὸν Γέροντά Σου καὶ
Ποιμενάρχη ὅλων ἡμῶν, τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Γέροντα Χαλκηδόνος κ. Ἀθανάσιον,
ἐδῶ εἰς τὴν ἀσιανὴν καὶ Γεροντικὴν Ἱερὰν αὐτὴν Μητρόπολιν. Νὰ εἶσαι εὐπροσήγορος,
εὐγενικὸς καὶ ἀγαπητικὸς πρὸς ὅλους.

Ὁ
δὲ Γέροντάς μας ἐν τῇ σοφίᾳ καὶ διακρίσει του ἀπεφάσισε νὰ σοῦ δώσει τὸ ὄνομα Ἀστέριος,
νὰ σὲ βαπτίσει ἐκ νέου εἰς Χριστόν. Ἕνα ὄνομα εὔηχον, σπάνιον ἀλλὰ καὶ ἱστορικόν,
καθ’ ὅτι ἔλαβες τὸ ὄνομα τοῦ Ἀστερίου Ἐπισκόπου Ἀμασείας, ὁ ὁποῖος ἐγεννήθη εἰς
τὴν Καππαδοκίαν μεταξὺ τῶν ἐτῶν 330 καὶ 335 καὶ ἐκοιμήθη εἰς τὴν Ἀμάσειαν τοῦ
Πόντου περὶ τὸ 420 μὲ 425. Ἦτο σύγχρονος τῶν Τριῶν Μεγάλων Ἱεραρχῶν, τῶν Μεγίστων
αὐτῶν Φωστήρων τῆς Τρισηλίου Θεότητος. Ἐμελέτησε μὲ ἀφοσίωσιν συγγράμματα ἀρχαίων
φιλοσόφων καὶ ρητόρων, ἰδίως δὲ τοῦ Δημοσθένους. Ἤσκησε μάλιστα διὰ ὁρισμένον
χρονικὸν διάστημα τὴν δικηγορίαν. Τὴν περίοδον 380-390 διετέλεσε Ἐπίσκοπος Ἀμασείας
καὶ διεκρίθη ὡς συγγραφεὺς ὁμιλιῶν καὶ λόγων, ὅπου μὲ εὐφράδεια καὶ σθένος
πραγματεύεται θέματα πίστεως καὶ ὑπερασπίζεται τὰς θέσεις τῶν Ὀρθοδόξων. Ἡ δὲ
11^η ὁμιλία του μὲ τίτλον “Ἔκφρασις εἰς τὴν Ἁγίαν Εὐφημίαν τὴν
μάρτυρα” εἶναι ἄκρως περιγραφικὴ τοῦ διακόσμου ἑνὸς ναοῦ, τοῦ
μαρτυρίου τῆς Ἁγίας Εὐφημίας εἰς τὴν Χαλκηδόνα. Αὕτη δὲ ἡ ὁμιλία του ἐχρησιμοποιήθη
ἀπὸ τοὺς Πατέρας τῆς Ζ΄ ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τὸ 787 διὰ νὰ στηρίξουν
οἱ εἰκονόφιλοι τὰς θέσεις των ἔναντι τῶν εἰκονομάχων, εἰς μίαν περίοδον ποὺ ἐταλάνισε
καὶ ἐσημάδεψε τὴν Βασιλεύουσαν, τὴν Ἀνατολικὴν Ρωμαϊκὴν Αὐτοκρατορίαν καὶ τὴν Ὀρθόδοξον
Χριστιανικὴν Πίστιν ἀλλὰ καὶ τὴν τέχνην καὶ εἰκονογραφίαν ἐν συνόλῳ. Κατὰ τὸν περιώνυμον
δὲ ἱστορικὸν καὶ λόγιον εἰς θέματα τέχνης καὶ ἀρχιτεκτονικῆς τῆς καὶ Βυζαντινῆς
λεγομένης Αὐτοκρατορίας Σύριλ Μάνγκο (Cyril Mango), τὴν ὁμιλίαν αὐτὴν ὁ Ἀστέριος
τὴν ἀπηύθυνε εἰς τοὺς κατοίκους τῆς Χαλκηδόνος, εἰς τὴν ὁποίαν καὶ διέμεινε γιὰ
κάποιο χρονικὸν διάστημα, συμφώνως μὲ τὴν ἱστορικὴν μαρτυρίαν καὶ ἔρευναν τοῦ ἰδίου.

Νὰ
λοιπόν, ποὺ ὁ Σεβασμιώτατος Γέρον Χαλκηδόνος κ. Ἀθανάσιος ἔρχεται καὶ μὲ τὴν ὀνοματοδοσίαν
του αὐτὴν εἰς τὸ πρόσωπόν σου, συνδέει ἐκ νέου τὸ παρελθὸν τῆς Χαλκηδόνος μὲ τὸ
παρόν της, ἐδῶ εἰς τὴν γενέθλιον αὐτὴν πόλιν τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος καὶ
Πανευφήμου Εὐφημίας καὶ συγκεκριμένα εἰς τὴν προάστειον κώμην αὐτῆς, τὸ ὄμορφον
καὶ γραφικὸν Κουσγουντζούκιον.

Εἴθε
ἡ Ἁγία Μεγαλομάρτυς Εὐφημία ποὺ τόσον ἐτίμησεν ὁ διαπρεπὴς καὶ λόγιος Ἀστέριος Ἀμασείας
καὶ ὁ Ἅγιος Μεγαλομάρτυς καὶ Ἰαματικὸς Παντελεήμων εἰς τὸν ἱερὸν ναὸν τοῦ ὁποίου
μόλις πρὸ ὀλίγου ἔλαβες τὸν πρῶτον βαθμὸν τῆς Ἱερωσύνης νὰ σὲ στηρίζουν, νὰ σὲ ὁδηγοῦν
καὶ νὰ σὲ φωτίζουν, καὶ ὁ Ἐπίσκοπος Ἀστέριος Ἀμασείας
νὰ γίνει παράδειγμα εἰς τὸν βίον σου.

Ἔχεις
τὰς εὐχὰς καὶ εὐλογίας τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου
καὶ τοῦ Γέροντός σου καὶ Ποιμενάρχου ὅλων ἡμῶν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γέροντος
Χαλκηδόνος κ. Ἀθανασίου. Πορεύου ὡς ὑπηρέτης Κυρίου, ἐργάσου ἀγαθῶς καὶ τρύγησον
τὸν ἀμπελῶνα Του, τὸν ὁποῖον σοῦ ἐνεμπιστεύθη καί “λάβε τοὺς καρποὺς αὐτοῦ”
(Ματθ. 21-34).

Ἄξιος!