Δρ Αντώνιος Χατζόπουλος
Άρχων Ιερομνήμων της Μ.τ.Χ.Ε.
Η λέξη φανατισμός προέρχεται από το λατινικό fanum=ιερό-ναός και ερμηνεύεται ως υπερβολικός ζήλος υπέρ της θρησκείας. Είναι λοιπόν ο φανατισμός κυρίως θρησκευτικός, προέρχεται από τον στρεβλό ζήλο και πιστεύω ότι είναι από τους πλέον επικίνδυνους. Αλλά και το κράμα θρησκευτικού και εθνικιστικού φανατισμού ακόμη χειρότερο. Και τις δυο παραλλαγές δυστυχώς τις βλέπουμε γύρω μας. Τις παρατηρούμε σχεδόν παντού: στην Εκκλησία, στην κοινωνία, σε αρκετά κόμματα, στην πολιτική. Δεν είναι τρόπος ζωής και σκέψης, είναι πνεύμα αντιλογίας και φιλαρχίας με σκοπό όλοι να ασπαστούμε αυτή την θεώρηση των πραγμάτων. Και το ίδιον του φανατικού: όλοι πρέπει να γίνουμε όπως αυτοί, αυτό είναι το εθνικά και θρησκευτικά ορθό. Δεν ακούμε τους άλλους, δεν μας ενδιαφέρει το τι θα ειπωθεί.
Δυστυχώς αυτές οι νοοτροπίες καλλιεργούνται πολλές φορές και από κάποιους ταγούς της Εκκλησίας: πριν από λίγα χρόνια εκτοξεύτηκαν από χείλη ορθοδόξου Αρχιερέως ακατανόητες και ακατάληπτες θεωρήσεις και ερμηνείες του ολοκαυτώματος των Εβραίων και προσβολή της μνήμης των εκατομμυρίων αθώων θυμάτων. Ούτε λίγο ούτε πολύ θεωρήθηκε ο ίδιος ο εβραϊκός λαός υπεύθυνος για την βάρβαρη και αιμοσταγή πορεία του Χίτλερ, που θανάτωσε εκατομμύρια ανθρώπων!! Αισθάνθηκα τότε ντροπή ως άνθρωπος για τα λόγια αυτά που βγήκαν από τα χείλη ενός ποιμένος που υποτίθεται ότι είναι “εις τύπον Χριστού”. Στις ημέρες μας παρατηρούμε δυστυχώς την επικίνδυνη “επέλαση” του ναζισμού, ακόμη και στην ίδια την Γερμανία, που προκάλεσε τον όλεθρο σε όλο τον κόσμο και όπου κατάφεραν να μπουν ως τρίτο κόμμα και στην ομοσπονδιακή Βουλή (Bundestag).
Και τώρα πάλι φανατικός Αρχιερέας της ελληνικής Εκκλησίας, δήθεν αναθεματίζει, τον Πρωθυπουργό της Χώρας και Υπουργούς. Αλήθεια για ποιους υπάρχει η καθαίρεση; Ξεχνά προφανώς το αποστολικό “ευλογείτε και μη καταράσθε”. Δεν είναι δε και αδίκημα η θρασεία περιύβριση (με πρόσχημα την θρησκεία) ταγών μιας Χώρας; Ας βγάλουμε το χέρι από την τσέπη της αδιαφορίας, ας κρατήσουμε και ας χρησιμοποιήσουμε την “κάλαμο γραμματέως οξυγράφου” προκειμένου να υπάρξει προσπάθεια ενημερώσεως της κοινωνίας.
