ΑΥΤΟΠΡΟΒΟΛΗΣ ΕΠΙΔΗΜΙΑ (2)

Άρχων Ιερομνήμων της Μ.τ.Χ.Ε.

Από ότι φαίνεται εφέτος θα εορτάσουμε νοερώς το Άγιον Πάσχα στα σπίτια μας, στην κατ’οίκον Εκκλησία, παρακολουθώντας τις σωτήριες αναμεταδόσεις από Πατριαρχείο και Μητρόπολη Αθηνών. Για τους πιστούς φυσικά το Πάσχα δεν είναι το μη «ψήσιμο του οβελία», με το οποίο συχνά εξομοιώνεται δυστυχώς η εορτών Εορτή, αλλά η μυσταγωγική φυσική συμμετοχή σε όλες τις εξαίσιες Ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας και της Αναστάσεως. 

Το τελευταίο χρονικό διάστημα γινόμαστε όλο και περισσότερο κοινωνοί απόψεων τινών, οι οποίες ούτε λίγο ούτε πολύ θεωρούν την Εκκλησία υπό ιδιότυπο διωγμό (!), λόγω των απαγορεύσεων τελέσεως των ιερών Ακολουθιών. Ορισμένοι Κληρικοί και λαϊκοί διατείνονται ότι κακώς ελήφθησαν τα μέτρα, κακώς σταμάτησαν οι Λειτουργίες δίχως τους πιστούς και ότι στις αποφάσεις αυτές υπήρξε ενδεχόμενος δόλος. Εν αρχή η ατυχής συζήτηση για την Θ. Ευχαριστία, εν συνεχεία ορισμένες παράνομες τελέσεις Ακολουθιών με πιστούς-οπαδούς που εισέρχονται δήθεν ιεροκρυφίως στο Ναό από τις πλάγιες πύλες και τώρα τα περί μη εορτασμού του Πάσχα. Όντως είναι λυπηρά η παροδική κατάσταση του μη εορτασμού, της μη τέλεσης Ακολουθιών. Σκληρός νόμος, αλλά νόμος! 

Κληρικοί όμως που καλούνται να εφαρμόσουν όσα η Εκκλησία τους αποφάσισε προκειμένου να προστατευθεί το ύψιστο δώρο του Θεού, η ίδια η ζωή, καθίστανται επίορκοι, θέτουν σε κίνδυνο εαυτούς και αλλήλους, δεν κάνουν υπακοή στον Επίσκοπό τους, αρέσκονται να προβάλλουν την διαρκή δήθεν θυματοποίησή τους. Σκοπεύουν όμως να εμφανιστούν αργότερα ως αντιστασιακοί σούπερ ορθόδοξοι, ως φατριάζοντες “σωτήρες” με “πιστούς” οπαδούς. Η διαρκής θυματοποίηση στην οποία αρέσκονται τους καθιστά και επιθετικούς εναντίον όλων, αλλά απώτερος σκοπός τους δυστυχώς είναι η αυτοπροβολή και η άγρα πειθήνιων οπαδών. Σε όλους αυτούς που μιλούν με πάθος για το κλείσιμο των Ναών και για την δήθεν στέρηση της θρησκευτικής ελευθερίας θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι δισεκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε κατ’ οίκον εγκλεισμό ορθόδοξοι και μη, οι ευκτήριοι οίκοι δεν λειτουργούν, Τεμένη, Συναγωγές και Ναοί ανέστειλαν όλες τις τελετές, δίχως να υπάρχον τα καθ΄ημάς λυπηρά φαινόμενα της παράνομης συμμετοχής.

Κάποιοι επιμένουν να λειτουργήσουν όλες οι Εκκλησίες της Επικράτειας κεκλεισμένων των θυρών. Φρονώ ότι και αυτό ενέχει κινδύνους καθότι πολλοί ίσως θα σπεύσουν και θα παραβιάσουν τον νόμο. Δεν μας αρκεί αλήθεια η κατ΄ οικονομίαν αναμετάδοση λόγω περιστάσεων (Πατριαρχείο, Μητρόπολη Αθηνών) με ευεργετική επίδραση στους πιστούς και φυσικά στους μη λειτουργούντας ιερείς; Το «μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε» έχει νόημα μόνο με Εκκλησίασμα άλλωστε. Λίαν ευστόχως, σήμερα, ο επιστήθιος φίλος και ιερέας της Μητροπόλεως Γερμανίας στην Κολωνία Κωνσταντίνος Μύρων ανήρτησε στην προσωπική του σελίδα το εξής: “Ἀνοιγέσθω ὁ ναός ὁ τοῦ Θεοῦ γὰρ νῦν ἐπέστη ναός, ναοὺς ἡμᾶς ποιῆσαι, τοῦ ἁγίου αὐτοῦ Πνεύματος.” (Μηναῖο, Α’ Φεβρουαρίου, Τὰ προεόρτια τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου, Κανών Προεόρτιος, Ωδὴ γ’). Ας μην σχολιάσω την πλέον εύγλωττη απάντηση που δίνει ο υμνωδός στους «ανησυχούντας» για το κλείσιμο των Ναών και για το τι θα μπορούσε να είναι ο Ναός. Όσον αφορά τώρα την εορτή του Πάσχα, είναι γνωστό ότι κάθε Δεσποτική εορτή τιμάται και εορτάζεται δύο φορές. Η μία την κυριώνυμο ημέρα (Πάσχα εν προκειμένω) και η άλλη στην Απόδοσή της, που είναι η απαράλλακτη επανάληψη της Ιερής Ακολουθίας του Πάσχα. Αν όλα πάνε καλά και αρθούν τα μέτρα θα έχουμε την Τετάρτη 27 Μαΐου και πάλι Ανάσταση! Ας εορτάσουμε τότε την μεγάλη Εορτή, ας κηρυχτεί αργία και ως τότε (αν φυσικά γίνει) και όσο χρειαστεί ας οπλιστούμε με υπομονή: «η θλίψις υπομονήν κατεργάζεται, η δε υπομονή δοκιμήν, η δε δοκιμή ελπίδα, η δε ελπίς ου καταισχύνει, ότι η αγάπη του Θεού εκκέχυται εν ταις καρδίαις ημών δια Πνεύματος Αγίου του δοθέντος ημίν» (Ρωμ. 5, 3-5).