Του Θεοδώρου Καλμούκου
14 Φεβρουαρίου, 2020
Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος διεμήνυσε στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο ότι δεν θα συμμετάσχει στη Σύναξη των Προκαθημένων που συγκαλεί στο Αμμάν της Ιορδανίας όπως έγραψε ο «Ε.Κ.».
Επί τέλους ο Αναστάσιος στην προκειμένη περίπτωση πράττει συνετά και ορθά, σε αντίθεση με τον Θεόφιλο ο οποίος «ουκ ηβουλήθη συνιέναι», αλλά επέτρεψε στον εαυτό του να γίνει «δορυφόρος» του Μοσχοβίτη Κυρίλλου και προχωρεί δυστυχώς, σε διασπαστική κίνηση και σε απροκάλυπτη υπόσκαψη του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Φοβερό!
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, όπως γράψαμε την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2020, στην απαντητική του επιστολή προς τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο με ημερομηνία 8 Ιανουαρίου 2020 τού ανέφερε ξεκάθαρα ότι η κίνησή του θα βλάψει παρά θα ωφελήσει. Συγκεκριμένα, του έγραψε πως: «Η Υμετέρα, όμως, πρότασις διά συνάντησιν εις Ιορδανίαν, όπως πλέον είναι πρόδηλον, αντί να συμβάλη εις την βελτίωσιν της ενότητος θα περιπλέξη έτι πλείον την επιβαλλομένην θεραπευτικήν αγωγήν. Διό δεν δυνάμεθα να μετάσχωμεν εις την προτεινομένην συνάντησιν».
Ομως ο Θεόφιλος «αγρόν ηγόρασεν» και προχωρεί για λόγους που ο ίδιος γνωρίζει και οι οποίοι κάποτε ελπίζω «φανεροί γενήσονται». Το θέμα είναι πολύ πιο σοβαρό από όσο φαίνεται και ιδού γιατί:
Από την «Σύναξη» του Θεόφιλου θα απουσιάσουν όλες οι Ελληνόφωνες Ορθόδοξες Εκκλησίες και θα παραστούν μόνο οι Σλαβικές καθότι είναι γνωστό ότι εν πολλοίς είναι «εξαπτέρυγα» της Μόσχας, όπως άλλωστε αποδείχθηκε με την αποχή ενίων εξ’ αυτών από τη Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης τον Ιούνιο του 2016. Θα πρέπει να είναι κάποιος συνειδητά αφελής να περιμένει, λόγου χάρη, από τον Πατριάρχη Αντιοχείας Ιωάννη να μην μεταβεί στο Αμμάν. Αλλωστε ένας από τους λόγους που ο Θεόφιλος επέλεξε το Αμμάν ήταν και αυτός για να μπορέσει να παραστεί ο Ιωάννης διότι στο Ισραήλ δεν θα πατούσε.
Κι έτσι αμέσως θα επέλθει η ορατή διάσπαση ανάμεσα στις Σλαβόφωνες και Ελληνόφωνες Εκκλησίες, αφού ό,τι και αν αποφασιστεί σ’ αυτή την αντικανονική και μονομερή Σύναξη δεν θα έχει καμία αξία και βαρύτητα για το όλον της Ορθόδοξης Εκκλησίας τη στιγμή μάλιστα που δεν θα είναι παρών να προεδρεύσει ο Πρώτος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.
Δίνεται μία ανέλπιστη ευκαιρία στους Ρώσους να εμφανιστούν ως «ρυθμιστές» των εκκλησιαστικών πραγμάτων, παραγκωνίζοντας με τις γνωστές προπαγανδιστικές και δημοσιοσχεσίτικες μεθόδους το Οικουμενικό Πατριαρχείο, με το οποίο το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων είναι ομογενές, όμαιμον και ομόγλωσσο.
Οι Ρώσοι θα αδράξουν της ευκαιρίας να «εισβάλλουν» ακόμα πιο πολύ στους Αγίους Τόπους –ήδη έχουν εισβάλλει ουκ ολίγον– και δεν θα πρέπει να εκπλαγεί κανείς αν κάποια στιγμή θέσουν και θέμα δικαιοδοσίας των Αγίων Τόπων ανταπεξερχόμενοι πολιτικά, οικονομικά και άλλα μέσα. Αραγε δεν μπορεί να συλλάβει ο Θεόφιλος ότι εν προκειμένω διακυβεύονται μέγιστα και ουσιώδη του Γένους; Αραγε δεν υπάρχει κανείς να τον ταρακουνήσει και να τον φέρει εις εαυτόν προτού είναι αργά ώστε να ματαιώσει έστω την εσχάτη στιγμή αυτή την ανίερη διατεταγμένη κίνηση του; Δυστυχώς όπως δείχνουν τα πράγματα από τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια στη συνέντευξή του για τον Οικουμενικό Πατριάρχη, αλλά και από το μέγεθος της αγνωσίας του νέου υφυπουργού Εξωτερικών υπεύθυνου για τον Απόδημο Ελληνισμό και τις Εκκλησίες της Ορθόδοξης Διασποράς, Κωνσταντίνου Βλάση, ο οποίος δεν γνωρίζει ούτε καν βασικά του πρωτοκόλλου όπως συνέβη στην Αμερική πρόσφατα, ισχύει το θυμώδες «τρεις λαλούν και δυο χορεύουν». Ελπίζω όμως ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αντιλαμβάνεται το μέγεθος των θεμάτων και των όσων διακυβεύονται.
Και κάτι άλλο ακόμα έτσι σαν κατακλείδα, ο Αναστάσιος οφείλει να ξεφύγει από τα κηρυγματίδια και τις προφάσεις και να ταχθεί στο πλευρό του Οικουμενικού Πατριαρχείου τώρα, αναγνωρίζοντας την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου χορήγησης Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησίας της Ουκρανίας. Ούτε Σύναξη Προκαθημένων τον εξέλεξε, ούτε Πανορθόδοξη Σύνοδος, αλλά η Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπό τον Πατριάρχη και η ευγνωμοσύνη είναι σημάδι ήθους. Ολα τα άλλα είναι υποκρισίες.