Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Απεστάλη, λέει, προς τους Προκαθημένους των Ορθοδόξων Εκκλησιών η επιστολή – πρόσκληση του Πατριάρχου Ιεροσολύμων Θεοφίλου για την σύγκληση τάχα και Πανορθοδόξου Συνόδου στο Αμμάν της Ιορδανίας, με αφορμή την χορήγηση του Τόμου της Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, πριν ένα χρόνο (6-1-2019).
Φυσικά οι έχοντες την πρωτοβουλία για μια τέτοια σύναξη θα έχουν «μελετήσει» τις κινήσεις τους, αλλά παρ’ όλα αυτά υπάρχουν και μερικά – θεωρητικά, τουλάχιστον – ανυπέρβλητα εμπόδια.
Ο Ιεροσολύμων πήρε την πρωτοβουλία για την σύγκληση της Συνόδου, καλώντας και τον τρίτο τη τάξει Πατριάρχη της Ανατολής, Αντιοχείας Ιωάννη.
Ο Ιεροσολύμων πήρε την πρωτοβουλία για την σύγκληση της Συνόδου, καλώντας και τον τρίτο τη τάξει Πατριάρχη της Ανατολής, Αντιοχείας Ιωάννη.
Ο Αντιοχείας Ιωάννης μάλλον θα πάει στην σύναξη αυτή, στοιχούμενος στην πολιτική της Μόσχας. Η επιλογή του Αμμάν δεν είναι τυχαία. Ο Αντιοχείας δεν μπορεί να μεταβεί στην Ιερουσαλήμ ως Σύρος. Αν μεταβεί δεν θα μπορεί να επιστρέψει στην Συρία, για τους γνωστούς πολιτικούς λόγους. Άρα, το Αμμάν βολεύει, αν και δεν έχουμε μαρτυρία ότι κάποιος προκάτοχος του Αντιοχείας στον 20ό αιώνα επισκέφθηκε το σχετικά νέο κράτος της Ιορδανίας.
Αν, λοιπόν, πάει ο Αντιοχείας στην Σύνοδο αυτή, θα είναι υπό τον Ιεροσολύμων; Θα προεδρεύσει ο Ιεροσολύμων Θεόφιλος, ως ο συγκαλών, και ο Αντιοχείας που προηγείται στα πρεσβεία (τρίτος τη τάξει), θα είναι απλό μέλος;
Κι ακόμα, κάθε τέτοια Σύνοδος επισφραγίζεται με το Συλλείτουργο των Προκαθημένων, για να φανεί η ενότης εν τη ευχαριστία. Άραγε, δεν θα γίνει συλλείτουργο; Αν γίνει ποιος θα προεξάρχει; Ο Αντιοχείας και ο Ιεροσολύμων είναι σε ακοινωνησία μεταξύ τους, λόγω της έριδας για το Κατάρ, η οποία δεν έχει αρθεί επισήμως.
Αλλά κι αν συλλειτουργήσουν, θα προεξάρχει ο Αντιοχείας ως έχων τα πρεσβεία, αλλά της Συνόδου θα προεδρεύει ο Ιεροσολύμων;
Ο Ρωσίας, ο οποίος «καίγεται» γι’ αυτήν την Σύνοδο δεν έχει μοίρα, ως πέμπτος τη τάξει…
Όμως, φαίνεται πως η υποταγή των δύο προκαθημένων της Ανατολής στην «ρωσική αρκούδα» είναι μεν δεδομένη, αλλά – εκ των πραγμάτων – καθίσταται όχι και τόσο …διαχειρίσιμη…
