ὑπὸ
Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου
Ὡς γνωστόν, ἓν τῶν σοβαροτέρων καὶ ὀδυνηροτέρων παγκοσμίων φαινομένων, ἰδιαιτέρως τῆς ἐποχῆς μας, εἶναι ἡ τρομοκρατία (Terrorism). Ὁ ὅρος προερχόμενος ἐκ τοῦ τρόμος καὶ κράτος -κάθε ἄλλο παρὰ ἑλκυστικός- δηλοῖ τήν “συστηματικήν” χρῆσιν, ἢ τὴν ἀπειλὴν χρήσεως βίας ὡς ἀντιδράσεως εἰς τὴν ἄσκησιν πιέσεως ὑπὸ ὀργανωμένων ὁμάδων μετὰ πολιτικῶν, θρησκευτικῶν ἢ ἑτέρων ἰδεολογικῶν κινήτρων, ἢ κρατικῶν μηχανισμῶν ἐναντίον ἀτόμων, ὁμάδων ἢ περιουσιῶν, μὲ ἀπώτερον στόχον τὰς κυβερνήσεις ἐκ τῶν ὁποίων προσδοκοῦν ἀντίστοιχα ὠφέλη.
Ἱστορικῶς ἐνεμφανίσθη διὰ πρώτην φοράν, ὡς μὴ ὤφελεν, εἰς τὴν ἰσραηλιτικὴν αἵρεσιν Ναζάρι, πρᾶγμα ἀξιοσημείωτον.
Εἰς τὰς τρομοκρατικὰς πράξεις περιλαμβάνονται: ἀνατινάξεις κτηρίων κ.ἄ., ἐμπρησμοί, καταλήψεις σχολῶν, πειρατεῖαι, ὁμηρίαι, φόνοι, ἀπαγωγαί, ληστεῖαι, δολιοφθοραί, βιασμοὶ τοῦ πνεύματος -τὸ χειρότερον ἀπ’ ὅλα-, πλήγματα ἐκφοβισμοῦ ὅπως δολοφονίαι, βομβιστικαὶ ἐνέργειαι, διὰ τῶν συγχρόνων ἀνθρώπων-βομβῶν, οἱ ὁποῖοι ἐνσπείρουν τὸν φόβον καὶ τὸν τρόμον εἰς τοὺς κατοίκους τῶν μεγαλουπόλεων καὶ τῶν πολυσύχναστων χώρων, ὅταν ἐκρήγνυνται διὰ τῶν καταστρεπτικῶν ὑλῶν αἱ ὁποῖαι “ἐναγκαλίζουν” ἀσφυκτικῶς τὸ σῶμα των, οἵτινες καὶ κατατεμαχίζονται αὐτοκτονοῦντες. Συγχρόνως ὅμως πληγώνουν ἢ φονεύουν καὶ τοὺς περὶ αὐτοὺς εὑρισκομένους!
Εἶναι δὲ ἡ τρομοκρατία γενική, συνήθως ὅμως μερικὴ καὶ τοπική, ἐμφανιζομένη κατὰ τὴν ἐποχήν μας εἰς διάφορα σημεῖα τῆς ὑφηλίου, συγχρόνως ἢ οὔ.
Ποικίλα δὲ τὰ γενεσιουργὰ αἴτια αὐτῆς: Ἡ χαίνουσα κοινωνικὴ ἀδικία, ἡ ὕπαρξις πολλῶν πτωχῶν καὶ ἡ ἐκμετάλλευσις αὐτῶν ὑπὸ τῶν ἀδιστάκτων πλουσίων καὶ ἡγετῶν, ἡ οἰκονομικὴ δυσπραγία, ἡ ρατσιστικὴ πολιτικὴ καὶ αὐθαιρεσία, ὁ δεσποτισμός (δικτατορία) τῶν ὁλοκληρωτικῶν καθεστώτων ἀλλὰ καὶ τῶν θρησκευτικῶν θεσμῶν, ὁ ὁποῖος πηγάζει ἐκ τῆς παραμορφωτικῆς ἑρμηνείας τῶν σχετικῶν Πηγῶν καὶ τῆς Παραδόσεως, ἀναφορικῶς πρὸς τὸ ἔργον καὶ τὰ δικαιώματα τῶν ἁρμοδίων φορέων, ἡ γεωγραφικὴ εἰσπήδησις καὶ ὁ νοσφισμὸς δικαιοδοσιῶν, ἡ παγκοσμιοποίησις κ.ἄ.
Βεβαίως αἱ ἀπόψεις αὐταὶ συνήθως ἐφαρμόζονται ὑπὸ θρησκευτικῶν θεσμῶν, οἱ ὁποῖοι κατευθύνονται διαχρονικῶς ὑπὸ τῶν καθεστώτων τούτων καὶ ἀποσκοποῦν εἰς τὴν πραγμάτωσιν αἰωνίων των πόθων, χωρὶς νὰ λαμβάνουν ὑπ’ ὄψιν τὸ τί ὀφείλουν εἰς τὴν γεννήσασαν αὐτοὺς μητέρα, ἀποβαίνοντες μητραλοῖαι! Διαθέτουν δὲ πρὸς τοῦτο ὑψηλόβαθμους “ἐμπρηστάς”, διακινουμένους ἀνὰ τὴν Ὑφήλιον.
Οὕτως ἡ τρομοκρατία ἐμφανίζεται ὑπὸ διαφόρους μορφάς, ὅπως: ἡ πολιτική, οἰκονομική, πολεμική, νοσφιστική, θρησκευτική, ἐκ διαθρησκειακῶν διενέξεων, μετὰ δῆθεν θρησκευτικοῦ προσωπείου, δικονομική, καλλιτεχνική, ΜΜΕ, πολιτισμική, σωματικὸς καὶ πνευματικὸς βιασμὸς κ.ἄ. Ἐξ οὗ καὶ ἡ φρικτὴ ἐκδικητικὴ αὐτῆς χροιά, ἡ ὁποία ἰδιαιτέρως σήμερον ἔχει λάβει ἐξωφρενικὰς καὶ ἐκφοβιστικὰς διαστάσεις.
Βασικὰ χαρακτηριστικὰ τῆς τρομοκρατίας εἶναι ἡ ἀνωνυμία, ἡ μυστικότης τῶν μελῶν καὶ οὐχὶ τῶν ὀργανώσεων, αἱ ὁποῖαι συχνάκις σπεύδουν νὰ δημοσιοποιήσουν τὰς ἑκάστοτε πράξεις των διὰ νὰ διατηρήσουν τό “γόητρόν” των, τὸ αἰφνίδιον καὶ ὕπουλον αὐτῶν, τὸ ἀπρόβλεπτον καὶ δαιμονικόν, προκαλοῦν πάντοτε ἀποδιοργάνωσιν καὶ συχνάκις προσβάλλουν ἀθώους καὶ ἀνυποψίαστους πολίτας καὶ ἐνσπείρουν τὸν πανικόν, ὁ ἰδεολογικὸς καὶ θρησκευτικὸς φανατισμὸς κ.ἄ. Συντελεῖ δὲ εἰς λῆψιν πολλῶν ἀποτρεπτικῶν καὶ προληπτικῶν μέτρων. Ἐφαρμόζεται δὲ εἰς κτήρια, ναούς, γεφύρας καὶ ἀλλαχοῦ, ἐκ ξηρᾶς, θαλάσσης καὶ ἀέρος.
Διὰ τὴν ὑλοποίησιν αὐτῆς ἀπαιτεῖται πρόσβασις εἰς οἰκονομικοὺς πόρους, διὰ τῶν ὁποίων ὑπάρχουν πολλοὶ δίοδοι τοῦ διεθνοῦς ἐμπορίου, ὡς τὸ ἐμπόριον ὅπλων, τῶν ναρκωτικῶν κ.ἄ. Ὑλοποιεῖται δὲ αὕτη ὑπὸ ἀνδρῶν, γυναικῶν καὶ παιδιῶν τὰ ὁποῖα ἐνίοτε πωλοῦν οἱ γονεῖς των!, εἰσέτι καταλλήλως ἐκπαιδευομένων εἰς εἰδικὰ στρατόπεδα καὶ δὴ διὰ τῆς πλύσεως τοῦ ἐγκεφάλου, προσώπων πολλάκις δῆθεν θρησκευομένων καὶ συχνάκις ἐμποτιζομένων δι’ ἰσχυρῶν δόσεων ναρκωτικῶν πρὸ τῆς ἐκτελέσεως καὶ οὐχὶ μόνον, ἐλπιζόντων “καλὸν παράδεισον” καθ’ ἃ διδάσκονται!
Χρησιμοποιοῦνται πρὸς τοῦτο διάφοροι μέθοδοι ἐκτελέσεως καὶ μέσα ἰδίᾳ σήμερον, ὅλως ὀδυνηρά, τῇ βοηθείᾳ τῆς συγχρόνου τεχνολογίας, αὐτὸ τοῦτο ἐφιαλτικῶν.
Ἡ τρομοκρατία θὰ πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζεται κυρίως διὰ τῆς διακρατικῆς συνεργασίας -καίτοι αὕτη συνήθως προωθεῖται καὶ ὑπὸ κρατῶν- μετ’ ἀνταλλαγῆς πληροφοριῶν, καθὼς καὶ δι’ ἀστυνομικῶν καὶ προληπτικῶν μέτρων, τὰ ὁποῖα ὅμως πολλάκις τυγχάνουν ἀδύναμα, λόγῳ τοῦ ἰδιαιτέρου χαρακτῆρος αὐτῆς.
Εἴθε ὁ Κύριος νὰ συνετίσει πάντας τοὺς προγραμματίζοντας καὶ ὑλοποιοῦντας ταῦτα, παρέχων εἰρήνην εἰς τὸν κόσμον, ἀγάπην, συναλληλίαν καὶ δικαιοσύνην μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων.
