Τῷ Ἰερωτάτῳ Ἀρχιεπισκόπῳ Χαριουπόλεως κυρίῳ Ἰωάννῃ,
Εἰς Παρισίους.
Ἰερώτατε,
Διά τῶνδε τῶν ἡμετέρων Πατριαρχικῶν Γραμμάτων, κατανοήσαντες τήν βαθείαν ἐπιθυμίαν τῆς ὑμετέρας Ἱερότητος ὅπως ἐνταχθῆτε ὑπό τό ὠμοφόριον τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας καί πάσης Ρωσσίας, ἥντινα καί ἐξεφράσατε πολλάκις καί διά λόγων καί δι’ ἔργων, ἀπολύομεν ὑμᾶς, προσωπικῶς καί μόνον, ἐκ τοῦ καθ’ ἡμᾶς Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καί Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, καί εὐχόμεθα πατρικῶς ὑμῖν ὅπως διάγητε ἐν εὐλογίαις καί τῇ Χάριτι τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, Οὗ τό ἄπειρον ἔλεος εἴη μεθ’ ὑμῶν.
Τοῦτο σημαίνει ὅτι τοὐντεῦθεν ἡ ὑμετέρα Ἱερότης οὐδεμίαν ἁρμοδιότητα ἔχει ἀναμίξεως, καθ’ οἱονδήποτε τρόπον, εἰς τά πράγματα τῶν ἐν Δυτικῇ Εὐρώπῃ Ὀρθοδόξων Παροικιῶν ρωσσικῆς παραδόσεως.
,βιθ΄ Αὐγούστου λ΄
+ Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος
ἀγαπητός ἐν Χριστῷ ἀδελφός
