“Εἶναι λοιπόν σαφές ὅτι ἡ Οἰκουμενική Κίνηση,
ὅπως τήν ζοῦμε, εἶναι πνευματικός καρπός τοῦ
τεκτονισμοῦ καί τῆς θεοσοφίας καί τά ἄνομα καί
ἀνήθικα σχέδια αὐτῶν καλεῖται νά ὑλοποιήσει. Ἄρχισε
νά ἐφαρμόζεται τόν 19ο αἰ. ἀρχικά στόν προτεσταντικό
χῶρο μέ καθαρά προτεσταντικές ἐκκλησιολογικές
προϋποθέσεις (θεωρία κλάδων-ἀναδενδράδων, δύο
πνευμόνων) καί ἡ Οἰκουμενική Κίνηση προσχώρησε τό
Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως.”
ὅπως τήν ζοῦμε, εἶναι πνευματικός καρπός τοῦ
τεκτονισμοῦ καί τῆς θεοσοφίας καί τά ἄνομα καί
ἀνήθικα σχέδια αὐτῶν καλεῖται νά ὑλοποιήσει. Ἄρχισε
νά ἐφαρμόζεται τόν 19ο αἰ. ἀρχικά στόν προτεσταντικό
χῶρο μέ καθαρά προτεσταντικές ἐκκλησιολογικές
προϋποθέσεις (θεωρία κλάδων-ἀναδενδράδων, δύο
πνευμόνων) καί ἡ Οἰκουμενική Κίνηση προσχώρησε τό
Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως.”
Αυτό είναι το συμπέρασμα του κληρικού της Μητροπόλεως Πατρών Αναστάσιου Γκοτσόπουλου, στο άρθρο του “Οικουμενισμός: Η “παναίρεση” της εποχής μας στην υπηρεσία του τεκτονισμού και της θεοσοφίας”.
Το άρθρο αποτελεί την ύλη του 42ου τεύχους της Περιοδικής Έκδοσης της Αντιαιρετικής Ομάδος της Ι. Μητροπόλεως Πατρών (Νοε. – Δεκ. 2015).
Η έκδοση γίνεται “προνοία του Σεβ. Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου”.
Παραθέτουμε στη συνέχεια το σχετικό τεύχος.
