Του Αριστείδη Βικέτου
Είναι γνωστό ότι στους κόλπους της Εκκλησίας Κύπρου υπάρχουν ενστάσεις και διαφωνίες αναφορικά με την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να παραχωρήσει (6.1.2019) τον Τόμο Αυτοκεφαλίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας Ουκρανίας. Τα πρακτικά δύο συνεδριάσεων της Ιεράς Συνόδου το βεβαιώνουν, η δε κοινή ανακοίνωση, η οποία εκδόθηκε επιχειρεί να δείξει σεβασμό προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αλλά υιοθετεί και απαράδεκτες θέσεις του Πατριαρχείου Μόσχας.
Μέχρι σήμερα με διάφορα προσχήματα και σοφιστείες ουδεμία από τις κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες δεν έχει αναγνωρίσει την Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία Ουκρανίας και ουδείς προκαθήμενος, πλην του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου μνημονεύει στα εκκλησιαστικά Δίπτυχα τον Αρχιεπίσκοπο Κιέβου και πάσης Ουκρανίας, Επιφάνιο. Ίσως, η πρώτη αναγνώριση, θα έλθει το Φθινόπωρο, παρά τις αντιρρήσεις κάποιων Ιεραρχών, από την Εκκλησία της Ελλάδος. Ο προκαθήμενος της κ. Ιερώνυμος συναντήθηκε στην Πόλη σε εγκάρδιο κλίμα με τον κ. Επιφάνιο, στις 10 Ιουνίου, κατά τον Εσπερινό της μνήμης του Αποστόλου Βαρθολομαίου. Πήγαν και οι δύο στην Πόλη για να τιμήσουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη για την ονομαστική του εορτή.
Ακόμη και αν δεχθούμε για λόγους συζήτησης την άποψη ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης επέδειξε σπουδή, δεν μπορεί να γίνεται ακόμη ανεκτό ότι, πριν δοθεί ο Τόμος, το Πατριαρχείο Μόσχας σε μια επίδειξη δύναμης διέκοψε, χωρίς να υφίσταται δογματική διαφορά την Ευχαριστιακή Κοινωνία με το Φανάρι. Ο νηφάλιος όμως Βαρθολομαίος εξακολουθεί ακόμη να μνημονεύει τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο. Ακόμη χειρότερο ο κ. Κύριλλος έστειλε στους προκαθημένους των άλλων κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών επιστολή- τελεσίγραφο με τον εκβιασμό ότι, αν αναγνωρίσουν την Ορθόδοξη Εκκλησία Ουκρανίας, θα διακόψει την Ευχαριστιακή Κοινωνία και με αυτές.
Αυτοί που «στήνουν στον τοίχο» τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ας δώσουν στην δημοσιότητα την επιστολή του Μόσχας. Ο ωμός εκβιασμός του είναι αυτός, που θέτει σε κίνδυνο την ενότητα της Ορθοδοξίας και όχι το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπως κάποιοι ευκαίρως –ακαίρως μυκτηρίζουν.
Τις τελευταίες μέρες έδειξαν τα «αισθήματα» τους για το Φανάρι και την προσήλωσή τους στα κελεύσματα της Μόσχας οι Μητροπολίτες Κύκκου Νικηφόρος και Λεμεσού Αθανάσιος. Ο τελευταίος πρέπει να πω ήταν πιο προσεκτικός (χθες δημοσιεύσαμε την συνέντευξή του στην Υπηρεσία πληροφόρησης της Εκκλησίας της Ουκρανίας (Πατριαρχείο Μόσχας), αλλά η ουσία δεν αλλάζει, αφού αμφότεροι (για λόγους που πρέπει οι ίδιοι πειστικά να τεκμηριώσουν) υιοθετούν πλήρως τις ιστορικά και εκκλησιολογικά απαράδεκτες θέσεις της Μόσχας.
Πριν μερικές μέρες ο Κύκκου Νικηφόρος έστειλε – και σε αυτό δεν υπάρχει ένσταση –χαιρετιστήριο μήνυμα για τα ονομαστήρια του Μητροπολίτη Κιέβου Ονουφρίου,, ο οποίος παραμένει πιστός στο Πατριαρχείο Μόσχας.
Το ζήτημα είναι ότι ο κ. Νικηφόρος, απευθυνόμενος προς τον κ. Ονούφριο, τον αποκαλεί Ποιμενάρχη της μόνης διορθοδόξως ανεγνωρισμένης τοπικής Εκκλησίας στην Ουκρανία:
”Επί τη ευκαιρία της ονομαστικής Υμών εορτής, ευχόμεθα εκ μέσης καρδίας χρόνους πολλούς και ευλογημένους, διά να εξακολουθήσητε να διαποιμαίνητε, με κενωτικήν αγάπην και υπηρετικήν φιλαδελφίαν, το εμπερίστατον ποίμνιον της φίλης και ομοδόξου χώρας της Ουκρανίας, το οποίον κατά τας ημέρας αυτάς δεινώς δοκιμάζεται, εξαιτίας έξωθεν αντικανονικών ενεργειών, αι οποίαι καταπατούν την μακαραίωνα κανονικήν παράδοσιν της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας, έχουσα ως οδυνηρόν αποτέλεσμα, ουχί την ενότητα της κατά Ουκρανίαν τοπικής Εκκλησίας, αλλά την καταστροφικήν διάσπασιν αυτής, η οποία εκκολάπτει διαφαινόμενον σχίσμα, απειλούν όλον το σώμα της οικουμενικής Ορθοδοξίας, προς άκραν ικανοποίησιν των εχθρών αυτής” υποστηρίζει ο Κύκκου, αφήνοντας σαφείς αιχμές κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Επίσης αναφέρει: ”Η αυτοκεφαλία, Άγιε Αδελφέ, οιασδήποτε τοπικής Εκκλησίας, δέον όπως δίδεται, συμφώνως τοις ιεροίς ημών Κανόσι και της Ορθοδόξου ημών μακραίωνος εκκλησιαστικής παραδόσεως και ουχί διά πράξεων μονομερών και αυθαιρέτων, αι οποίαι είναι απ᾽ αρχής αντικανονικαί και ως τοιαύται χρήζουσι κανονικής θεραπείας. Πιστεύομεν ακραδάντως, ότι μόνον Πανορθόδοξος Οικουμενική Σύνοδος ή ομόθυμος συμφωνία πάντων των Προκαθημένων των κατά τόπους Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών αποτελεί το κανονικόν όργανον του Αυτοκεφάλου Εκκλησίας τινός.Ο πανοικτίρμων και πανάγαθος Κύριος, αγαπητέ και τετιμημένε Αδελφέ, σας διέκρινεν, εν μέσω πολλών αδελφών, ως συνεπή μιμητήν των αρετών του εορταζομένου σήμερον Οσίου Πατρός ημών Ονουφρίου του Αιγυπτίου και ενεπιστεύθη εις τας τιμίας και στιβαράς χείρας Σας το πηδάλιον του δεινώς κλυδωνιζομένου σκάφους της Ουκρανικής Εκκλησίας και δη εν καιροίς χαλεποίς και δυσχειμέροις”- προσθέτει στο μήνυμα ο Μητροπολίτης Κύκκου.
”Διό και ημείς αδιαλείπτως προσευχόμεθα, όπως ο Δομήτωρ της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας Σωτήρ και Λυτρωτής Χριστός διαφυλάττη την Υμετέραν Σεβασμιότητα εσαεί εν ακμή υγιείας σώματος και πνεύματος, διά να συνεχίσητε να διαποιμαίνητε με φρόνημα σταυρικόν και θυσιαστικόν και με καρδίαν ελεήμονα, μεστήν έρωτος θείου, το εμπιστευθέν Υμίν υπ᾽ Αυτού θεοφιλές ποίμνιον”, καταλήγει ο κ. Νικηφόρος.
”Διό και ημείς αδιαλείπτως προσευχόμεθα, όπως ο Δομήτωρ της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας Σωτήρ και Λυτρωτής Χριστός διαφυλάττη την Υμετέραν Σεβασμιότητα εσαεί εν ακμή υγιείας σώματος και πνεύματος, διά να συνεχίσητε να διαποιμαίνητε με φρόνημα σταυρικόν και θυσιαστικόν και με καρδίαν ελεήμονα, μεστήν έρωτος θείου, το εμπιστευθέν Υμίν υπ᾽ Αυτού θεοφιλές ποίμνιον”, καταλήγει ο κ. Νικηφόρος.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του Κύκκου Νικηφόρου όλες οι αυτοκεφαλίες (Νεοπαγή Πατριαρχεία: Ρωσίας, Γεωργίας, Βουλγαρίας, Σερβίας, Ρουμανίας και οι Εκκλησίες Ελλάδος, Αλβανίας, Πολωνίας, Τσεχίας και Σλοβακίας) είναι ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΕΣ! Άραγε σε ποια ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ εδράζεται η προσωποπαγής Μητρόπολη του;
Ο Μητρόπολης Κύκκου δέχεται τακτικά στο Μετόχι της Λευκωσίας και συνομιλεί με τον Ρώσο πρέσβη, Στανισλάβ Οσάτσι. Επίσης, σε κύκλους εκκλησιαστικούς και μη λέγεται ότι οι Κύκκου, Ταμασού και Λεμεσού έχουν άριστες σχέσεις με Ρώσους μεγιστάνες, οι οποίοι κάνουν δωρεές για ανεγέρσεις ναών με χλιδή και τρούλους χρυσούς, που έχουν το σχήμα του κρεμμυδιού, όπως στην Ρωσία. Αν, δηλαδή, οι ναοί είναι πιο λιτοί και σύμφωνα με την κυπριακή παράδοση, δεν θα μπορούν να εκκλησιάζονται οι Ρώσοι Ορθόδοξοι, που ζουν στην Κύπρο; Επίσης, λέγεται ότι για τον ναό στην Μητρόπολη Ταμασού η εισφορά του Ρώσου δωρητή ήταν μικρή και ότι το μεγάλο βάρος για την αποπεράτωση του ανέλαβε η Μονή Κύκκου. Επειδή δε κυκλοφορούν διάφορα, καλό είναι οι αρμόδιες Αρχές να ερευνήσουν μήπως πίσω από τις δωρεές των Ρώσων κροίσων κρύβονται αδικήματα συγκάλυψης ή επί το λαϊκότερο «ξέπλυμα» βρώμικου χρήματος.
Δυστυχώς, Κύκκου και Ταμασού έχουν αγνωμόνως μετατραπεί σε σφοδρούς πολέμιους του Οικουμενικού Πατριαρχείου, για το οποίο ομιλούν απαξιωτικά, και συγχρόνως αναδεικνύονται σε προασπιστές και προπαγανδιστές των θέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας. Αυτό δημιουργεί μείζον θέμα για την Εκκλησία της Κύπρου. Και άλλοι αρχιερείς είναι προβληματισμένοι ή διαφωνούν με το Φανάρι, αλλά δεν έχουν εκτραπεί δημοσίως, όπως οι Κύκκου, Ταμασού και Λεμεσού. Η στάση τους , την στιγμή μάλιστα που λέγεται ότι ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος έχει αναλάβει πρωτοβουλία «ειρήνευσης», μειώνει το κύρος και την αξιοπιστία τόσο του ιδίου , όσο και της Ιεράς Συνόδου. Για τον λόγο αυτό οφείλουν να τους ανακαλέσουν σε τάξη. Άλλωστε , χωρίς να αμφισβητούμε το δικαίωμα στην ελευθερία έκφρασης, πρέπει οι Ιεράρχες να είναι πάρα πολύ προσεκτικοί και φειδωλοί για να μην διχάζουν και σκανδαλίζουν το πλήρωμα της Εκκλησίας.
Κύκκου και Ταμασού μέσα από την χλιδή ο μεν πρώτος της Μονής , ο δε δεύτερος του Επισκοπείου του έχουν αναδειχθεί σε κήνσορες (τιμητές) , που κριτικάρουν και κατακρίνουν με πολύ εμπάθεια τις ενέργειες ή απόψεις του ταπεινού και μαρτυρικού Φαναρίου. Ο λόγος τους στάζει χολή, όταν αναφέρονται στην παραχώρηση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο του Τόμου Αυτοκεφαλίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία Ουκρανίας.
Κύκκου και Ταμασού μέσα από την χλιδή ο μεν πρώτος της Μονής , ο δε δεύτερος του Επισκοπείου του έχουν αναδειχθεί σε κήνσορες (τιμητές) , που κριτικάρουν και κατακρίνουν με πολύ εμπάθεια τις ενέργειες ή απόψεις του ταπεινού και μαρτυρικού Φαναρίου. Ο λόγος τους στάζει χολή, όταν αναφέρονται στην παραχώρηση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο του Τόμου Αυτοκεφαλίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία Ουκρανίας.
Ο κ. Ησαΐας, με στενούς δεσμούς με το κατεστημένο του Πατριαρχείου Μόσχας και ιδιαίτερα με τον πρόεδρο του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων, τον «πολύ» Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα, παρέστη στην εορτή του Μητροπολίτη Ονούφριου, με τον οποίο συλλειτούργησε και στο τέλος του απηύθυνε μήνυμα ως εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας Κύπρου και προσωπικά του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου. Διασταυρωμένες πληροφορίες του γράφοντος αναφέρουν ότι τέτοιο θέμα δεν συζητήθηκε στην Ιερά Σύνοδο. Άρα, δύο τινά συμβαίνουν: Ή υπήρξε κατ΄ιδίαν συνεννόηση Ταμασού-Αρχιεπισκόπου, ή ο Ταμασού πήγε στο Κίεβο χωρίς την έγκριση του προκαθημένου της Εκκλησίας Κύπρου και δημιούργησε τετελεσμένο.
Όπως και να έχει, παρά τα βαρύγδουπα περί αγάπης και στήριξης προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Εκκλησία Κύπρου φαίνεται στην πράξη εν μέρει να είναι πλήρως στρατευμένη με την Αυτόνομη Εκκλησία Ουκρανίας και όχι με την Αυτοκέφαλη Εκκλησία Ουκρανίας.
Σε ένα ρεπορτάζ της Κατερίνας Ηλιάδη στην εφημερίδα «Πολίτης» ο Ταμασού απάντησε, όχι στην ίδια, αλλά με μακροσκελές άρθρο σε θρησκευτική ιστοσελίδα της Αθήνας αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Σε πρόσφατο δημοσίευμα έγκριτης κυπριακής Εφημερίδας, σε σχέση με τις εξελίξεις στην Εκκλησία της Κύπρου, δημοσιογραφικά αναφέρεται, εσφαλμένα, ότι εγώ, ως Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής, είμαι εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Διαψεύδω κατηγορηματικά αυτή την άποψη και δηλώνω με στεντόρεια τη φωνή προς όλες τις κατευθύνσεις, ότι η αγάπη και ο σεβασμός μου προς τον ιερό θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και όλων των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών είναι δεδηλωμένη και ειλικρινής. Ουδέποτε τα εκκλησιαστικά μου κριτήρια στήριξης, ιδιαίτερα προς τον θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου και προσωπικά προς το πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη, τον οποίο ιδιαιτέρως σέβομαι και εκτιμώ, είχαν ή έχουν σχέση με γεωστρατηγικά πολιτικά συμφέροντα τρίτων χωρών, όπως αφήνει να υπονοηθεί το δημοσίευμα.
Μοναδική μου έγνοια και φροντίδα ήταν, είναι και θα είναι το συμφέρον της Αποστολικής Εκκλησίας της Κύπρου και του λαού μας, γενικότερα».
Μοναδική μου έγνοια και φροντίδα ήταν, είναι και θα είναι το συμφέρον της Αποστολικής Εκκλησίας της Κύπρου και του λαού μας, γενικότερα».
Ωστόσο, οι πράξεις του κ. Ησαΐα τον διαψεύδουν πανηγυρικά!
Ο Κύκκου φαίνεται για άλλη μια φορά να πέφτει στην παγίδα κακών συμβούλων, μεταξύ των οποίων και ο Ταμασού. Δεν αντιλήφθηκε ότι λόγω των «συμβούλων- παλιμβούλων» του έχασε τον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο, παρά τα χρήματα, που εδαπάνησε. Τα ίδια συνέχισε και μετά, όταν μέσα στην οικονομική κρίση η Μονή διέθεσε αστρονομικό ποσό, γιατί ο Ταμασού Ησαΐας ήθελε για επισκοπικό μέγαρο ένα μικρό Κρεμλίνο, ή ένα μικρό Πατριαρχείο Μόσχας. Ωστόσο, ούτε ή Μονή Κύκκου, ούτε ο κ. Ησαΐας, ούτε το Ελεγκτικό Τμήμα της Εκκλησίας Κύπρου έχουν δώσει αναλυτικά στοιχεία για τα ποσά, που δαπανήθηκαν.
Αμφότεροι, Κύκκου και Ταμασού με την συμπεριφορά τους αποδεικνύουν ότι προκρίνουν ως τρόπο ζωής την αλαζονεία της εξουσίας και την οικονομική ισχύ του Πατριαρχείου Μόσχας, παρά το υπόδειγμα του ταπεινού και μαρτυρικού Φαναρίου. Όμως σε αυτό το Φανάρι έτρεχαν υποβάλλοντας μετάνοιες για να λύσει το πρόβλημα, που είχε προκύψει με την μακρά ασθένεια του μακαριστού Χρυσοστόμου Α’. Αν αυτό δεν είναι αχαριστία, τότε τί είναι;
Ο ΛΕΜΕΣΟΥ
Η στάση του Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιου νομίζω ότι οφείλεται στο ότι δεν θέλει να δείξει ότι τον «πρώτο λόγο» έχει ο Κύκκου. Επίσης, δέχεται επιρροές από την Μονή Βατοπεδίου, η οποία έχει άριστες σχέσεις με το Πατριαρχείο Μόσχας και τον Πούτιν.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΚΑΙ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ
Προς την Μόσχα φαίνεται ότι κλείνουν και τα πρεσβυγενή Πατριαρχεία Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων, των οποίων οι προκαθήμενοι μαζί με τον Αντιοχείας συναντήθηκαν στην Κύπρο , πριν το Πάσχα, με τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο στο πλαίσιο, όπως λέγεται, του μεσολαβητικού ρόλου της Εκκλησίας Κύπρου.
Σε πρόσφατη συνέντευξη στο «Έθνος» των Αθηνών ο Αλεξανδρείας Θεόδωρος, σε ερώτηση για το θέμα της Ουκρανίας, αφού εξέφρασε τον βερμπαλιστικά τον σεβασμό του, μεταξύ άλλων είπε: «Αν υπάρχουν τα μοναστήρια μας, οι εκκλησίες μας, είναι με τα ρούβλια που έδιναν οι τσάροι της Ρωσίας εκείνη την εποχή. Όλα έχουν ανακαινιστεί με τα χρήματα των μεγάλων βογιάρων της ρωσικής γης. Οι δεσμοί Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και Ρωσικής Εκκλησίας είναι μεγάλοι και δεν μπορούν να σβηστούν». Για τα χρήματα, που δίνει ετησίως το ελληνικό κράτος δεν είπε τίποτε!
Μήπως και σήμερα δίνει στον αναθρεμμένο στην Μόσχα κ. Θεόδωρο χρήματα το Πατριαρχείο Μόσχας και ο Πούτιν για να τον έχουν σύμμαχο; Όταν κάποιος, που έχει άνεση βοηθά έναν εμπερίστατο αδελφό, πρέπει να το πράττει ανιδιοτελώς, διαφορετικά η βοήθεια είναι για αλλότριους σκοπούς. Σε ότι αφορά τον κ. Θεόδωρο θα τρίζουν τα κόκαλα μακαριστού Μικρασιάτη Ιεράρχη της Εκκλησίας Ελλάδος, ο οποίος, όπως έχει πει ο Μακαριώτατος, του έδινε χαρτζιλίκι για να ανταπεξέλθει στις σπουδές του στην Αθήνα.
Ο Ιεροσολύμων Θεόφιλος έχει υποχρέωση στον Πούτιν, γιατί μεσολάβησε στο Ισραήλ και λύθηκε το υδατικό πρόβλημα του Πατριαρχείου. Επίσης, σκέφτεται και τα οικονομικά, αν μειωθούν οι Ρώσοι προσκυνητές στους Αγίους Τόπους.
Ο εδώ έξαρχος του Παναγίου Τάφου, Μητροπολίτης Βόστρων Τιμόθεος, με σπουδές και διακονία στην Μόσχα βρέθηκε στην Ουκρανία για τα ονομαστήρια του Μητροπολίτη Ονουφρίου.
“Ήρθα στην Ουκρανία από του Αγίους Τόπους με την ευλογία του Αγιωτάτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου” – ανέφερε μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Βόστρων.
Επίσης ο κ. Τιμόθεος πρόσθεσε: “Μητροπολίτης Ονούφριος είναι ο κανονικός αναγνωρισμένος ποιμένας της Ουκρανίας, και η χάρη του Αγίου Πνεύματος ενεργεί μόνο εκεί που υπάρχει η κανονικότητα. Αναμφίβολα, βιώνουμε τον πόνο για το τι συμβαίνει εδώ στην Ουκρανία, προσευχόμαστε για την πανορθόδοξη ενότητα, αλλά για την σωστή ενότητα – υπό την κανονική Εκκλησία”, υποστήριξε ο Βόστρων Τιμόθεος.
“Θέλουμε να συνεχίζει η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, χωρίς πολιτικά εμπόδια το σωτηριολογικό της έργο”, είπε και κάλεσε τους πιστούς να παραμείνουν πιστοί στην πνευματική καθοδήγηση του Μητροπολίτη Ονουφρίου, λέγοντας ότι “βρίσκονται στην σωστή Κιβωτό”.
Επίσης ο κ. Τιμόθεος πρόσθεσε: “Μητροπολίτης Ονούφριος είναι ο κανονικός αναγνωρισμένος ποιμένας της Ουκρανίας, και η χάρη του Αγίου Πνεύματος ενεργεί μόνο εκεί που υπάρχει η κανονικότητα. Αναμφίβολα, βιώνουμε τον πόνο για το τι συμβαίνει εδώ στην Ουκρανία, προσευχόμαστε για την πανορθόδοξη ενότητα, αλλά για την σωστή ενότητα – υπό την κανονική Εκκλησία”, υποστήριξε ο Βόστρων Τιμόθεος.
“Θέλουμε να συνεχίζει η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, χωρίς πολιτικά εμπόδια το σωτηριολογικό της έργο”, είπε και κάλεσε τους πιστούς να παραμείνουν πιστοί στην πνευματική καθοδήγηση του Μητροπολίτη Ονουφρίου, λέγοντας ότι “βρίσκονται στην σωστή Κιβωτό”.
Το ερώτημα για τον Κύπρου
Η στάση του Αρχιεπισκόπου Κύπρου έχει προκαλέσει έκπληξη, γιατί φαίνεται ότι έχει κάνει στροφή 180 μοιρών από όσα πρέσβευε από το 2014 μέχρι και την Μεγάλη Σύνοδο του 2016 στην Κρήτη. Κάποιοι λένε ότι τον επηρεάζει, εκμεταλλευόμενος την ευαισθησία του στο Κυπριακό, ο Ρώσος πρέσβης. Άλλοι λένε ότι του ασκούν πίεση οι Κύκκου και Ταμασού και δευτερευόντως ο Λεμεσού. Υπάρχουν και αυτοί , που υποστηρίζουν ότι ο Αρχιεπίσκοπος είναι σε θέση να διαμορφώσει πλειοψηφία στην Σύνοδο και να προχωρήσει στην μνημόνευση του Μητροπολίτη της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας Κιέβου και πάσης Ουκρανίας, Επιφάνιου.
Με επιφύλαξη μεταφέρω δύο πληροφορίες.
Η μια από πηγή της Βουλγαρίας λέει ότι, όταν πρόσφατα ο Αρχιεπίσκοπος συνάντησε τον Πατριάρχη Βουλγαρίας Νεόφυτο, αυτός, αφού τον άκουσε, φέρεται να είπε στον Κύπρου «σχημάτισα την άποψη από όσα άκουσα ότι μας μεταφέρατε τις θέσεις του Πατριαρχείου Μόσχας».
Σύμφωνα με την άλλη πληροφορία από κυπριακή πηγή ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, παρά τα όσα είπε δημοσίως στο τέλος της Θείας Λειτουργίας για την εορτή του Αποστόλου Βαρνάβα, ενοχλήθηκε από το μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Ίσως, αυτός να είναι και ο λόγος, που δεν βρήκα το μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη αναρτημένο στην επίσημη ιστοσελίδα της Εκκλησίας Κύπρου, ούτε στο συλλείτουργο με την συμμετοχή του εκπροσώπου του Οικουμενικού Πατριάρχη, Μητροπολίτη Γαλλίας Εμμανουήλ.
ΥΓ: Αυτά επί του παρόντος. Αν χρειαστεί, θα επανέλθω.