Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος χοροστάτησε σήμερα, Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2018, στη Θεία Λειτουργία που τελέστηκε στο Βατοπαιδινό Μετόχιο του Αγίου Ανδρέα, στον Γαλατά, καθώς πανηγυρίζει η ρωσόφωνη παροικία της Πόλεως την μνήμη του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, κατά το ιουλιανό ημερολόγιο.
Ο Πατριάρχης, στο τέλος της Θ. Λειτουργίας μίλησε εκτενώς προς τους ρωσόφωνους πιστούς, με αφορμή την διακοπή της κοινωνίας από πλευράς του Πατριαρχείου Μόσχας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Ως γνωστόν, η αιτία αυτής της ακοινωνησίας είναι η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να παραχωρήσει αυτοκεφαλία στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας.
Ως γνωστόν, η αιτία αυτής της ακοινωνησίας είναι η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να παραχωρήσει αυτοκεφαλία στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας.
Ο Πατριάρχης είπε πατρικώς προς τους πιστούς:
«Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας. Είμεθα μία οικογένεια, είμαι ο πατέρας σας και είστε τα πνευματικά μου τέκνα.
Αυτή η ανησυχία και αυτό το δίλημμα που επικρατεί ανάμεσα στη Ρωσική παροικία της Πόλεώς μας, και ευρύτερα της χώρας, της Τουρκίας, οφείλεται στην ακραία απόφαση της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ρωσίας, του αδελφού Πατριαρχείου της Μόσχας να διακόψει την Ευχαριστιακή κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, δηλ. με την Μητέρα του Εκκλησία.
Αυτή η ανησυχία και αυτό το δίλημμα που επικρατεί ανάμεσα στη Ρωσική παροικία της Πόλεώς μας, και ευρύτερα της χώρας, της Τουρκίας, οφείλεται στην ακραία απόφαση της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ρωσίας, του αδελφού Πατριαρχείου της Μόσχας να διακόψει την Ευχαριστιακή κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, δηλ. με την Μητέρα του Εκκλησία.
Ημπορεί να έχουμε διαφορές απόψεων ως προς διάφορα προβλήματα τα οποία απασχολούν σύνολον την Ορθόδοξον Εκκλησίαν. Αυτό είναι ανθρώπινο και είναι δημοκρατικό. Αλλά το να διακόπτουμε την Ευχαριστιακή κοινωνία ως μοχλόν πιέσεως και ως εξαναγκασμόν για να συμφωνήσουν και οι άλλοι με τις απόψεις μας, αυτό είναι απαράδεκτον.
Είμαι βέβαιος ότι σύντομα η αδελφή Εκκλησία της Ρωσίας θα μετανοήσει γι’ αυτήν την ακραία απόφασή της.
Το λυπηρόν είναι ότι αυτή η απόφασις έχει πρακτικάς συνεπείας, σκανδαλίζεται ο λαός και εάν θα ακούσει την απόφαση της Μόσχας δεν πρέπει να εκκλησιάζεται ο ορθόδοξος λαός εις τους ναούς που τελούν υπό την άμεσον δικαιοδοσίαν της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως.
Εστάλη από την Μόσχαν άλλος ιερεύς ο οποίος τελεί την Θείαν Λειτουργίαν εις τον Ναόν Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, μέσα εις το θέρετρον του Γενικού Προξενείου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, εδώ εις τον Βόσπορον. Αυτό είναι αντικανονικόν, διότι και αυτός ο ναός ανήκει πνευματικώς, δικαιοδοσιακώς εις το Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως.
Όταν τον εγκαινιάσαμε αυτόν τον ναόν πριν από δέκα χρόνια, μαζί με τον Μακαριώτατον Πατριάρχην Κύριλλον, με είπε ότι θα είναι ο ναός σας, θα μνημονεύεται το όνομά σας, και συναφώς, να σας υπενθυμίσω, αδελφοί, ότι όταν ο εξοχώτατος κ. Πρέσβης της Ρωσίας στην Άγκυρα, απεφάσισε να ιδρύσει ναόν μέσα εις τους χώρους της Ρωσικής Πρεσβείας, εζήτησε γραπτώς την άδειαν και την ευλογίαν του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία και φυσικά εδόθη ευχαρίστως.
Όταν τον εγκαινιάσαμε αυτόν τον ναόν πριν από δέκα χρόνια, μαζί με τον Μακαριώτατον Πατριάρχην Κύριλλον, με είπε ότι θα είναι ο ναός σας, θα μνημονεύεται το όνομά σας, και συναφώς, να σας υπενθυμίσω, αδελφοί, ότι όταν ο εξοχώτατος κ. Πρέσβης της Ρωσίας στην Άγκυρα, απεφάσισε να ιδρύσει ναόν μέσα εις τους χώρους της Ρωσικής Πρεσβείας, εζήτησε γραπτώς την άδειαν και την ευλογίαν του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία και φυσικά εδόθη ευχαρίστως.
Όταν λέγη η αδελφή Εκκλησία της Ρωσίας να μην εκκλησιάζεσθε, να μην εξομολογήστε, να μην κοινωνείτε στους ναούς που είναι υπό το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως, σας δημιουργεί ένα συνειδησιακό πρόβλημα. Να μην ακούτε, μην έχετε καμίαν ανησυχίαν, διότι ο δικός σας ποιμήν, ο δικός σας πνευματικός πατέρας εδώ στην Τουρκία είναι ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης, είναι ο ομιλών.
Και να εκκλησιάζεσθε και να κοινωνείτε και εδώ στον Άγιο Ανδρέα, όπως σήμερα, και σε όλες τις άλλες Εκκλησίες στη χώρα μας, εδώ που ζούμε, χωρίς καμίαν επιφύλαξιν, χωρίς καμίαν αναστολήν.
Και να εκκλησιάζεσθε και να κοινωνείτε και εδώ στον Άγιο Ανδρέα, όπως σήμερα, και σε όλες τις άλλες Εκκλησίες στη χώρα μας, εδώ που ζούμε, χωρίς καμίαν επιφύλαξιν, χωρίς καμίαν αναστολήν.
Για να δείτε το κακόν που έγινε με αυτήν την απόφασιν της Μόσχας, πρόσφατα στην Αττάλεια μία μητέρα ορθόδοξος ρωσίδα, παντρεμένη με Τούρκο μουσουλμάνο, επρόκειτο να βαπτίσει το παιδί της και ρώτησε ένα γνωστό κληρικό της στη Ρωσία τι να κάνει, μετά την απόφαση της Μόσχας, και ο ιερεύς αυτός από τη Ρωσία είπε “να μη το βαφτίσετε στην εκκλησία όπου μνημονεύεται ο Βαρθολομαίος.” Και το παιδί έμεινε αβάπτιστο και μπορεί να μείνει για πάντα αβάπτιστο.
Επίσης, εκεί κάτω στη Νότιο Τουρκία πέθανε μία ρωσίδα και η κόρη της ρώτησε έναμ φίλο ιερέα στη Ρωσία τι να κάνει με την κηδεία της μητέρας της και απάντηση από την Ρωσία ήταν «να μην την κηδέψετε σε εκκλησία του Βαρθολομαίου». Και την έθαψαν σα να ήταν αβάπτιστη, σα να μην ήταν χριστιανή.
Από πού ξεκινούν όλα αυτά τα δυσάρεστα και λυπηρά πράγματα, αδελφοί; Από αυτό το οποίον είπε ο π. Πανάρετος, ο ιερέας σας, προ ολίγου. Ότι ανακατώνομε μέσα στα δικαιοδοσιακά τα καθαρώς εκκλησιολογικά και κανονικά πράγματα της Εκκλησίας μας τον εθνικό παράγοντα, τον φυλετικό παράγοντα.
Ο Εθνοφυλετισμός το 1872, εδώ εις το Πατριαρχείο μας, σε μία μεγάλη Σύνοδο, καταδικάστηκε ως αίρεσις.
Οι Κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας λένε ότι σε κάθε πόλη πρέπει να υπάρχει ένας Επίσκοπος, ο οποίος είναι ο πνευματικός πατέρας όλων των πιστών, όλων των Ορθοδόξων που ζουν σε αυτή την πόλη, ανεξαρτήτως του γεγονότος αν είναι Έλληνες, Ρώσοι, Ρουμάνοι, Ουκρανοί και ούτω καθεξής. Αυτό εφαρμόζουμε εδώ στην Κωνσταντινούπολη. Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως είναι ο Ποιμενάρχης για τους Έλληνες, για τους Ρώσους, όπως εδώ, για τους Ρουμάνους, στους οποίους δώσαμε μία Εκκλησία και εγώ παρακάλεσα τον Πατριάρχη Ρουμανίας και έστειλε ιερέα να τους λειτουργεί στη γλώσσα τους, για τους Βούλγαρους που ζουν στην Πόλη. Όλοι είναι παιδιά του Οικουμενικού Πατριάρχου. Όχι οι Βούλγαροι της Πόλεως να είναι υπό τον Πατριάρχη Βουλγαρίας, οι Ρώσοι εδώ να είναι υπό τον Πατριάρχη Ρωσίας, αυτά δεν είναι ορθόδοξα πράγματα, δεν είναι κανονικά και δεν είναι εκκλησιολογικά.
Εάν υπάρχουν Έλληνες στην Μόσχα, αυτοί είναι πνευματικά τέκνα του Πατριάρχου της Ρωσίας.
Οι Κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας λένε ότι σε κάθε πόλη πρέπει να υπάρχει ένας Επίσκοπος, ο οποίος είναι ο πνευματικός πατέρας όλων των πιστών, όλων των Ορθοδόξων που ζουν σε αυτή την πόλη, ανεξαρτήτως του γεγονότος αν είναι Έλληνες, Ρώσοι, Ρουμάνοι, Ουκρανοί και ούτω καθεξής. Αυτό εφαρμόζουμε εδώ στην Κωνσταντινούπολη. Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως είναι ο Ποιμενάρχης για τους Έλληνες, για τους Ρώσους, όπως εδώ, για τους Ρουμάνους, στους οποίους δώσαμε μία Εκκλησία και εγώ παρακάλεσα τον Πατριάρχη Ρουμανίας και έστειλε ιερέα να τους λειτουργεί στη γλώσσα τους, για τους Βούλγαρους που ζουν στην Πόλη. Όλοι είναι παιδιά του Οικουμενικού Πατριάρχου. Όχι οι Βούλγαροι της Πόλεως να είναι υπό τον Πατριάρχη Βουλγαρίας, οι Ρώσοι εδώ να είναι υπό τον Πατριάρχη Ρωσίας, αυτά δεν είναι ορθόδοξα πράγματα, δεν είναι κανονικά και δεν είναι εκκλησιολογικά.
Εάν υπάρχουν Έλληνες στην Μόσχα, αυτοί είναι πνευματικά τέκνα του Πατριάρχου της Ρωσίας.
Σας είπα ότι εόρτασα τον Άγιο Νικόλαο στην Σεούλ στη Κορέα. Εκεί υπάρχει ένας πολύ καλός και μορφωμένος Μητροπολίτης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο οποίος διδάσκει και εις το Πανεπιστήμιο της Σεούλ και ο οποίος σαν στοργικός πατέρας φροντίζει για τους ολίγους Έλληνας, για τους πολλούς Κορεάτας, που έγιναν ορθόδοξοι και για τους ρώσους, για τους οποίους στην Σεούλ, δίπλα στο ναό του Αγίου Νικολάου έκανε και τον ναό του Αγίου Μαξίμου του Γραικού – τον οποίον σέβονται ως πάτρωνά τους οι Ρώσοι – και διόρισε ιερέα ο οποίος λειτουργεί στα σλαβονικά, αποκλειστικώς για τους σλαβοφώνους αδελφούς μας. Τους φρόντισε όλους, ως ο επιτόπιος ποιμενάρχης.
Και όμως, και πάλι το Πατριαρχείο της Ρωσίας, με βάση τα εθνοφυλετικά κριτήρια, θέλει, χρόνια τώρα προσπαθεί να ιδρύσει ρωσική εκκλησία και να διορίσει δικό της ιερέα. Ωσάν η Θεία Λειτουργία που τελείται στην εκκλησία του Αγίου Μαξίμου του Γραικού, υπό το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, να είναι ανορθόδοξος, να είναι άκυρος, να είναι αντικανονική και πρέπει να γίνει εκκλησία ρωσική, υπαγομένη στο Πατριαρχείο Μόσχας, για την οποία, μάλιστα, ζήτησαν 500.000 δολάρια από τους Προτεστάντας της Κορέας, οι οποίοι δεν τα έδωσαν.
Και όμως, και πάλι το Πατριαρχείο της Ρωσίας, με βάση τα εθνοφυλετικά κριτήρια, θέλει, χρόνια τώρα προσπαθεί να ιδρύσει ρωσική εκκλησία και να διορίσει δικό της ιερέα. Ωσάν η Θεία Λειτουργία που τελείται στην εκκλησία του Αγίου Μαξίμου του Γραικού, υπό το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, να είναι ανορθόδοξος, να είναι άκυρος, να είναι αντικανονική και πρέπει να γίνει εκκλησία ρωσική, υπαγομένη στο Πατριαρχείο Μόσχας, για την οποία, μάλιστα, ζήτησαν 500.000 δολάρια από τους Προτεστάντας της Κορέας, οι οποίοι δεν τα έδωσαν.
Εμείς εδώ οι Ορθόδοξοι στην Κωνσταντινούπολη, όσοι είμαστε, όποιοι είμαστε, όποια και είναι η εθνική μας καταγωγή και προέλευσις, είμεθα μία οικογένεια, η οποία τελεί υπό τον Αρχιεπίσκοπον και Ποιμενάρχην Κωνσταντινουπόλεως που είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
Γνωρίζω ότι ο π. Γεώργιος που εστάλη από την Ρωσία και λειτουργεί τον Άγιο Κωνσταντίνο στο Μπουγιούκντερε, επικοινώνησε με πολλούς από σας, με πολλά μέλη της ενταύθα ρωσικής παροικίας, προσπαθώντας να τους πείσει ότι δεν πρέπει να εκκλησιάζονται στους ναούς του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά να πηγαίνουν στο Μπουγιούκντερε.
Συγχαίρω όλους εσάς, τα πνευματικά μου παιδιά, που δεν ακούσατε αυτές τις σειρήνες, αλλά παραμένετε πιστοί και ήρθατε σήμερα και προσευχηθήκατε μαζί με τον ποιμενάρχη σας και κοινωνήσατε των Αχράντων Μυστηρίων και ζητήσαμε όλοι μαζί την χάριν και την ευλογίαν του Αγίου Ανδρέου.
Ιδιαιτέρως συγχαίρω την χοράρχην την κ. Λίνα Νταβίντοβα, η οποία έδωσε την προσήκουσα απάντηση σε αυτούς που πήγαν να την προσηλυτίσουν, τρόπον τινα.
Αδελφοί μου, «το αυτό φρονείτε, ειρηνεύετε», όπως λέει ο Απόστολος Παύλος «και ο Θεός της ειρήνης και της αγάπης έσται μεθ’ υμών.»
Αδελφοί μου, «το αυτό φρονείτε, ειρηνεύετε», όπως λέει ο Απόστολος Παύλος «και ο Θεός της ειρήνης και της αγάπης έσται μεθ’ υμών.»
Και σήμερα, υπό τας παρούσας συνθήκας, εμείς από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, από την Μητέρα Εκκλησία και των ρώσων Ορθοδόξων, στέλνουμε προς αυτούς, εις την Ρωσίαν και όπου αλλού βρίσκονται διεσπαρμένοι στον υπόλοιπο κόσμο, την ευχήν και την ευλογίαν της Μητρός των Εκκλησίας.
Άλλωστε, οι ρώσοι ορθόδοξοι αδελφοί μας πήραν το βάπτισμα και την χριστιανική πίστη από την Κωνσταντινούπολη και η Εκκλησία της Ρωσίας πήρε, τον 16ο αιώνα, την αυτοκεφαλίαν και την Πατριαρχικήν αξίαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.»
Άλλωστε, οι ρώσοι ορθόδοξοι αδελφοί μας πήραν το βάπτισμα και την χριστιανική πίστη από την Κωνσταντινούπολη και η Εκκλησία της Ρωσίας πήρε, τον 16ο αιώνα, την αυτοκεφαλίαν και την Πατριαρχικήν αξίαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.»
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης υπενθύμισε, επίσης, ότι έστειλε στην Ρωσία τρεις κληρικούς του Οικουμενικού Πατριαρχείου για να μάθουν τη γλώσσα και την ρωσική κουλτούρα. Και οι τρεις ρωσομαθείς κληρικοί διακονούν στο Φανάρι, εξυπηρετώντας τις ανάγκες των ρωσόφωνων πιστών στην Τουρκία.
Τον Πατριάρχη προσφώνησε ο Ιερατικώς Προϊστάμενος της Παροικίας, Μ. Ιεροκήρυξ της Μ.τ.Χ.Ε. Αρχιμ. Πανάρετος, τον οποίον επήνεσε ο Πατριάρχης για το έργο που επιτελεί στην Ρωσική Παροικία της Πόλεως.
