Του Αρχιμανδρίτη Γεράσιμου Φραγκουλάκη
Αννόβερο Γερμανίας
“Όταν γιορτάζει η μάνα μας γιορτάζει όλη η πλάση”. Ο στίχος αυτός μου έρχεται στο νου με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου ενδόξου Αποστόλου Ανδρέου, η οποία αποτελεί και την Θρονική εορτή του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου. Γιορτάζει η Αγιωτάτη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, γιορτάζει η Μητέρα Εκκλησία, η Μάνα όλων μας.
Η ημέρα αυτή δεν είναι μόνο ημέρα γιορτής, αλλά και έντονης θύμησης. Μας υπενθυμίζει το μαρτύριο και τη μαρτυρία του Οικουμενικού Θρόνου και του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου, καθώς και όλων εκείνων των ηρωώψυχων που μένουν εκεί στο μαρτυρικό Φανάρι, για να φροντίζουν με “έξωθεν μάχας και έσωθεν φόβους” να κρατούν άσβεστο και ζωηρή τη φλόγα του.
Η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως συνεχίζει να πορεύεται με πανανθρώπινη αναφορά, με αφοσίωση στις αξίες της αμωμήτου Ορθοδόξου Πίστεώς μας και με προσήλωση στις πανανθρώπινες και ουρανευλόγητες αξίες της αγάπης, της ειρήνης, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και του σεβασμού προς τους ανθρώπους, αλλά και προς το περιβάλλον, την κτίση ολόκληρη.
Δεν είναι σκοπός μας να καταγράψουμε με λεπτομέρειες τις πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει το Οικουμενικό Πατριαρχείο προς όλες τις κατευθύνσεις που αφορούν ανθρώπους χριστιανούς και μη, αλλά και το περιβάλλον. Είναι τόσο πολλές που θα χρειαζόταν να γράψουμε πάρα πολλές σελίδες, αλλά και ταυτόχρονα είναι πάρα πολύ γνωστές. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο με τον παρεμβατικό του ρόλο και λόγο δεν έχει καταστεί γνωστό το ίδιο αλλά και η Ορθοδοξία ολόκληρη απ’ άκρη ως άκρη της οικουμένης; Οι παρεμβάσεις του σε θέματα διορθόδοξα, διαχριστιανικά και διαθρησκειακά είναι καταλυτικές. Αποκορύφωμα της ανύστακτης μέριμνας και φροντίδας του Οικουμενικού Θρόνου υπήρξαν οι υπό τον Παναγιότατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο συνάξεις των Προκαθημένων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με αποκορύφωμα την σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης τον Ιούνιο του 2016.
Ας επανέλθουμε όμως στον στίχο που προτάξαμε. Λέει λοιπόν αυτός ο στίχος “Όταν γιορτάζει η μάνα μας, γιορτάζει όλη η πλάση” και συνεχίζει “αυτό το ξέρουν πιο καλά, όσοι την έχουν χάσει”. Μη γένοιτο! Αν ποτέ γινόταν δυνατόν να συμβεί αυτό, θα αποτελούσε μεγάλη και καταλυτική απώλεια για την Ορθοδοξία, για τον κόσμο ολόκληρο. Και είναι λυπηρό ότι υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι θα ικανοποιούνταν να έβλεπαν το μαρτυρικό Φανάρι να σβήνει, το Οικουμενικό Πατριαρχείο να καταποντίζεται. Και γίνεται ακόμη λυπηρότερο ότι, αυτοί που διακατέχονται περισσότερο από αυτή την επιθυμία και την εκφράζουν ως ευχή προέρχονται από το χώρο των Ορθοδόξων!
Όμως ας μη χαλάσουμε το γιορτινό κλίμα που κυριαρχεί λόγω της Θρονικής Εορτής. Ο Άγιος Απόστολος Ανδρέας στηρίζει και γίνεται συγκυρηναίος στο σήκωμα του σταυρού που έχουν στους ώμους τους πρωτίστως ο Οικουμενικός Πατριάρχης μας και μετά οι τίμιοι συνεργάτες του. Τους στηρίζει στους αγώνες τους και τους ενισχύει στην προσπάθειά τους.
Εμείς όλα τα παιδιά της αγαπημένης Μάνας, της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας, στρέφουμε τα μάτια της ψυχής μας κατά Κωνσταντινούπολη πλευρά, περιπλανόμαστε νοερά στους χώρους του ιερού και μαρτυρικού Φαναρίου, εις τας αυλάς της Μητρός Εκκλησίας και από τα βάθη της καρδιάς μας της ευχόμαστε: “Μάνα μας χρόνια πολλά! Χρόνια πολλά προς δόξαν Θεού και προς όφελος της οικουμένης ολόκληρης!».
