ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ: ΟΥΡΑΝΟΕΣΣΑ ΑΡΩΜΑΤΟΧΥΣΙΑ

Ὁ οὐρανός1, μία κατ’ ἐξοχὴν ἔκφρασις τῆς εὐτυχίας, ἀπεραντοσύνης καὶ τῆς νοσταλγίας τῶν ἰχνῶν του εἰς τὴν καρδίαν μας. Μὲ τὰ ἀνεξιχνίαστα μυστήριά του. Ἡ πηγὴ ἐμπνεύσεως γενεῶν καλλιτεχνῶν καὶ ἐπιστημόνων, ὁ δημιουργὸς τρομακτικῶν καταστροφῶν, ὁ κεντημένος μὲ ἀμέτρητα ἀστέρια, ποὺ δὲν γνωρίζομεν τὴν ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος του. Αὐτὸς ποὺ ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων ἐθεωρεῖτο ὡς ἕδρα τῶν θεῶν. Πρὸς αὐτὸν ὕψωνον τὰ χεῖρας των οἱ ἄνθρωποι προσευχόμενοι, καὶ τὸν ἀτένιζον δειλὰ καὶ πλήρεις νοσταλγίας. Ἀκόμη καὶ αἱ ὄρνεις ὅταν πίνουν νερό “στρέφονται” πρὸς τὸν οὐρανόν! Τὴν εὐλαβῆ ὅμως ταύτην ἁπλότητα μὲ τὴν ὁποίαν οἱ πρόγονοί μας ἐθεῶντο αὐτόν, ἔχομεν ἡμεῖς σήμερον κατὰ τὴν μηχανοκρατούμενη ἐποχή μας ἀπωλέσει. Καὶ ὅμως εἰσέτι μᾶς γοητεύει. Ἡ ἐλαφρότης καὶ ἡ ὡραιότης ποὺ τὸν διακρίνουν, ἀλλὰ δὲν χρειάζονται ὑψηλαὶ πτήσεις διὰ νὰ τὸν βιώσωμεν, οὔτε βαβελικοὶ οὐρανοξύσται διὰ νὰ τόν “φθάσωμεν”. Εἰς τὰς μυστικὰς παραδόσεις τῶν θρησκειῶν ὑπάρχει ἡ πίστις, ὅτι ἕκαστος ἠμπορεῖ νὰ τὸν ἀναζητήσει καὶ νὰ τὸν εὕρει.
Βλέπει τις τὸ ὑπερπέραν εἰς αὐτόν, τὸ ὁποῖον ἐνθυμίζει πως τήν “διαπλανητικήν”, ὀνειρικήν, ποιητικὴν καί “ἐσχατολογικήν” ζωγραφικὴν τῆς διαπρεποῦς φίλης καλλιτέχνιδος Ἀντιγόνης Χαζαράκη.
Ἐτοῦτος λοιπὸν ὁ οὐρανός “ὄζει” σήμερον δυστυχῶς, ἔστω καὶ τοπικῶς, ἀπὸ τοὺς σταύλους καὶ τὰ περιττώματα ἑκατομμυρίων χοίρων καὶ μυρίων τόσων πουλερικῶν (200 ἑκατομμύρια τόνοι), τὰ ὁποία κατόπιν ἁπλώνονται ὡς κόπρος “φυσική” εἰς τὰ λειβάδια, ἐκπέμποντα εἶτα ἀρώματα “παρισινά”. Ἐδῶ λοιπὸν δὲν ἔχομεν καταστροφὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πρὸς τὴν γῆν, ἀλλὰ ἐκ τῆς γῆς πρὸς τὸν οὐρανόν. Οὔτε αὐτὸς ἄρα ἔχει ἡσυχίαν. Καὶ ἀκόμη τί θὰ εἴδομεν! Ἂς ἀφήσωμεν τὰ ἀπορρίμματα τῆς γῆς, τὰ ὁποῖα “ὀρχοῦνται” ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ περὶ τῆν γῆν, τὸν χορὸν τοῦ Ἡσαΐου, εἰς αἰῶνα τὸν ἄπαντα! Βεβαίως ἡ ἀνάμειξις τῶν περιττωμάτων, οὐρίας χοίρων, βοοειδῶν καὶ πουλερικῶν εἶναι καθ’ ἑαυτὴν βιολογικῶς “σύννομος” ἀπὸ τὰ σύγχρονα χημικὰ λιπάσματα. Ὅμως εἰς τοὺς ἀγροβιομηχανικοὺς σταύλους ζώων, συσσωρεύεται κόπρος πολὺ περισσοτέρα ἀπὸ ἐκείνην, τὴν ὁποίαν ἐκ τοῦ ἐδάφους δύνανται νὰ ἀπορροφήσουν τὰ διάφορα φυτά. Συνέπεια: Τὸ εἰς αὐτὴν ἐμπεριεχόμενον ἄζωτον καταλήγει εἰς τὸ ὕδωρ καὶ αὐξάνει σημαντικῶς εἰς τὰς περιοχὰς μεγάλων κτηνοτροφικῶν μονάδων. Οὕτω εἰς ἐκτάσεις τῆς Βορείου Ρηνανίας – Βεστφαλίας, 40% τοῦ ὕδατος εὑρίσκεται εἰς λυπηρὰν κατάστασιν, τοῦθ’ ὅπερ καθίσταται ἐπικινδυνότερον διὰ τῶν εἰσαγωγῶν κόπρου ἐκ τῶν Κάτω Χωρῶν. Καθ’ ὅτι ἐκεῖ ἡ ποσότης αὐτῆς ἔχει περιορισθεῖ νομικῶς, ἐμπορευομένη ἀκολούθως εἰς τοὺς γερμανικοὺς ἀγρούς. Τοιουτοτρόπως αἱ τιμαὶ τοῦ ποσίμου ὕδατος αὐξάνουν εἰς τὴν χώραν ταύτην.
Τὸ ἄζωτον ἐξάλλου διὰ τῆς μεταβολῆς του εἰς νιτρίτην εἶναι βλαβερὸν διὰ τὴν ὑγείαν. Ἀλλὰ καὶ λίμναι, ποταμοὶ καὶ θάλασσαι προσβάλλονται ἐξ αὐτοῦ, διότι ἐνισχύει τὴν ἀνάπτυξιν τῆς ἄλγης, ἡ ὁποία ἀφαιρεῖ τὸ ὀξυγόνον ἐκ τοῦ ὕδατος οὕτως ὤστε νὰ καταστρέφονται τὰ πολύτιμα ἐνάλια προϊόντα των.
Προσέτι ἐκπέμπεται ὑπερβολικῶς καὶ τὸ καταστρεπτικὸν ἀέριον νιτρώδους ὀξειδίου εἰς τὴν ἀτμόσφαιραν. Δύο δὲ τρίτα τῶν δένδρων εἰς τὴν Δυτικὴν Γερμανίαν παρουσιάζουν ἀσθενείας. Διὰ τοῦτο καὶ ἀπαιτεῖται αὐστηροτέρα νομικὴ ρύθμισις τοῦ ἐλέγχου τῆς ποσότητος τῶν περιττωμάτων, ἀπαγόρευσις παροχῶν εἰς τὰ ἐργοστάσια παραγωγῆς λιπασμάτων καὶ ἐνισχυμένη γεωργικὴ καὶ οἰκολογικὴ καλλιέργεια τῶν ἀγρῶν2. Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω. Ἀλλέως θὰ μεταβάλλομεν τὴν πανέμορφον ὑφηλίον σταδιακῶς, εἰς “κόπρον τοῦ Αὐγείου”.
______________________________________
1- V. M De Fabianis, ἐκδ., Οὐρανός, Ἀθήνα 2006.
2- B. Tambour, Es stinkt zum Himmel, Publik-Forum ἀρ. 12 (2017) 11. –, Brandenburg: 240.000 Tiere täglich töten?, Ἔνθ. ἀνωτ. ἀρ. 7 (2017)