ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Το απόγευμα της Τρίτης, 22 Οκτωβρίου 2024, η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος χοροστάτησε στον Ι. Ναό του Αγίου Γεωργίου Νεοχωρίου Βοσπόρου, Μετόχι του Παναγίου Τάφου, στον εσπερινό της Θρονικής εορτής του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, κατά την οποία τιμάται η μνήμη του Αγίου ενδόξου Αποστόλου Ιακώβου του Αδελφοθέου, πρώτου Επισκόπου Ιεροσολύμων.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Πανοσιολ. Τριτεύων κ. Βαρνάβας.
Στην ομιλία του, ο Πατριάρχης, εξέφρασε τη συγκίνησή του για την επίσκεψή του στον ιερό χώρο του Ιεροσολυμιτικού Μετοχίου, “καθώς η μνήμη μας ανατρέχει στους τόπους εκείνους όπου έζησε και επετέλεσε το σωτηριώδες έργο Του υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας ο Κύριος, αλλά και με έκδηλη αγωνία και συνοχή καρδίας για την εμπόλεμη κατάστασι και τις δραματικές εξελίξεις που βιώνει σήμερα ολόκληρη η εύφλεκτος περιοχή της Μέσης Ανατολής.”
Και ο Παναγιώτατος, αναφερόμενος στα τραγικά γεγονότα που εκτυλίσσονται στoυς Αγίους Τόπους, συνέχισε:
“Δυστυχώς, μετά την παρέλευσι είκοσι ολοκλήρων αιώνων, το κήρυγμα ειρήνης του Ευαγγελίου δεν εκαρποφόρησεν ακόμη στις καρδιές όλων των ανθρώπων. Η θλιβερά αυτή διαπίστωσις μας καθιστά υπευθύνους όλους ανεξαιρέτως, κυρίως, όμως, φέρει προ των ευθυνών μας, εμάς τους διακόνους και λειτουργούς του Θεού του Υψίστου.
Γι᾽ αυτό και απόψε δεόμεθα ιδιαιτέρως του Άρχοντος της ειρήνης να ειρηνεύση άπαξ διά παντός και να γαληνεύση την περιοχή αυτή της υδρογείου, ώστε εκείθεν, ως εκ της φυσικής αυτού πηγής, να εκπέμπεται προς κάθε γωνιά της γης το μήνυμα της αληθούς και γνησίας ειρήνης του Κυρίου, «της πάντα νούν υπερεχούσης», της οποίας τόση ανάγκη έχει σήμερα ολόκληρος ο κόσμος!
Η σκέψις μας στρέφεται ακόμη την στιγμήν αυτήν και προς τον προνομιούχον φύλακα των ιερών εκείνων σκηνωμάτων, την Αγιοταφιτική Αδελφότητα, η οποία επί αιώνας αγραυλεί εκεί φυλάσσουσα φυλακάς ημέρας και νυκτός. Είθε η προσφορά και η θυσία των Αγιοταφιτών Πατέρων να είναι ευπρόσδεκτος παρά του αγιάσαντος τους τόπους εκείνους διά της παρουσίας Του Θεανθρώπου Λυτρωτού μας. Προσευχόμεθα υπέρ ενισχύσεως και παραμυθίας των Αγιοταφιτών αδελφών μας, όλως ιδιαιτέρως δε του Μακαριωτάτου Ηγουμένου αυτών, αδελφού Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου, ευχόμενοι τα έτη αυτού μακρά και ευλογημένα!”
Ακολούθως, υπενθύμισε ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο διαχρονικά στέκεται στο πλευρό της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας στηρίζοντας τους αγώνες της για την διαφύλαξη των Πανάγιων προσκυνημάτων.
“Ο Πάνσεπτος Οικουμενικός Θρόνος ήταν, είναι και θα είναι σταθερός συμπαραστάτης της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος εις τους αγώνας της προς διαφύλαξιν και παράδοσιν εις τας επερχομένας γενεάς των Χριστιανών των ιερωτάτων προσκυνημάτων της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ. Εάν δε, διά την ανθρωπίνην ασθένειαν, ήθελε συμβή ποτε παρεξήγησις και ψυχρότης εις τας σχέσεις ημών των αδελφών Προκαθημένων, ο εν τρισί προσώποις αδιαιρέτως υμνούμενος Θεός ημών «πάσαν διάστασιν και διαίρεσιν αποκρίνων, αυτούς ενίζει, και εαυτώ και αλλήλοις τω λόγω της αγάπης ενοειδή τελειότητα συναπαρτίζει». Άλλωστε, η ιστορία παρέχει πολλές μαρτυρίες συμπράξεως και συμπορείας των δύο παλαιφάτων Πατριαρχείων μας, τα οποία «διά της εν Αγίω Πνεύματι αγάπης εις μίαν σύμπνοιαν και συμφυίαν πνευματικώς ενούμενα, αλλήλων αντελαμβάνοντο» και ούτω «τον δεσμόν της ενώσεως άρρηκτον και αδιάσπαστον συνεφύλαττον».”
Ευχαρίστησε δε θερμώς τον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο Ανθηδώνος κ. Νεκτάριο, Επίτροπο του Παναγίου Τάφου στην Πόλη, για τη σημαντική συμβολή του στη διατήρηση των αγαθών σχέσεων μεταξύ της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας και της Σιωνίτιδος Εκκλησίας.
“Παρακολουθούμε τους κόπους και τους ανυστάκτους αγώνας σας υπέρ των τριών εν τη Πόλει ημών Μετοχίων του Παναγίου Τάφου. Σας συγχαίρομεν διά τον ζήλον και την αυταπάρνησιν επιτελέσεως του καθήκοντος που σας έχει ανατεθή από την Εκκλησία σας, καθώς και για την αφοσίωσί σας προς αυτήν, αλλά και για την συγκινητική αγάπη σας προς την Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία και προς το ταπεινόν πρόσωπον του Προκαθημένου αυτής.”
Στη συνέχεια, ο Παναγιώτατος, αναφέρθηκε στην 33η επέτειο από την εκλογή του στον Πατριαρχικό Θρόνο, η οποία έγινε στις 22 Οκτωβρίου 1991.
“Όπως η εκλογή μας ωφείλετο εις τας ανεξιχνιάστους βουλάς του Δομήτορος της Αγίας ημών Εκκλησίας, ούτω και η ταπεινή Πατριαρχική μας διακονία, κατά τα 33 αυτά έτη, ήταν κυρίως και πρωτίστως έργον Εκείνου, εις τον Οποίον και αποδίδομεν τα πάντα και εξ Ου πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον.
Ευγνωμονούμε, λοιπόν, τον Θεόν και Πατέρα των Φώτων διά την επιδαψιλευομένην ημίν χάριν Αυτού εις διακονίαν Αυτού και της Εκκλησίας Του, και ευχαριστούμε και όλους εσάς, Ιερώτατοι και προσφιλέστατοι αδελφοί και συλλειτουργοί, διά την όντως αδελφικήν συνεργασίαν μας, εις την οποίαν πολλά οφείλομεν ως Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία και ημείς προσωπικώς. Ο Κύριος να σας χαρίζη υγείαν κατ᾽ άμφω εις έτη πολλά, ίνα έκαστος κατ᾽ ιδίαν και πάντες από κοινού μετά του Πατριάρχου σας συνεχίσετε να προσφέρετε τας πολυτίμους υπηρεσίας σας προς την Μητέρα Εκκλησίαν. Το λοιπόν, προσεύχεσθε, αδελφοί και τέκνα, «και περί ημών, ίνα ο Θεός ανοίξη ημίν θύραν του λόγου, λαλήσαι το μυστήριον του Χριστού, δι᾽ ο και δέδεμαι» (Κολ. δ´, 4).
Είθε να τηρή ο Κύριος, διά πρεσβειών του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, πάντοτε πάντας ημάς εν τη αγάπη Αυτού, διά να εργαζώμεθα τας εντολάς Του και να τηρώμεν το άγιον θέλημά Του, εις επικράτησιν της βασιλείας Του ως εν ουρανώ και επί της γης και εις δόξαν του παναγίου Αυτού ονόματος, εν ω δεί σωθήναι πάντας ημάς. Αμήν!”
Προηγουμένως, τον Παναγιώτατο, προσφώνησε εγκαρδίως ο Επίτροπος του Πανάγιου Τάφου, ο οποίος του προσέφερε ένα εγκόλπιο ως δώρο για την επέτειο εκλογής του.
Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι Ιεράρχες του Θρόνου, μέλη της συνεδριάζουσας κατά τις ημέρες αυτές Αγίας και Ιεράς Συνόδου, Άρχοντες οφφικιάλιοι, πιστοί από την Πόλη και προσκυνητές από την Αμερική.
Παραθέτουμε, στη συνέχεια, την προσφώνηση του Αρχιεπισκόπου Ανθηδώνος κ. Νεκταρίου.
Παναγιώτατε Δέσποτα
Άγιοι Αρχιερείς
Αδελφοί και Πατέρες
Ευλαβές εκκλησίασμα
Ευφροσύνως σήμερον η Εκκλησία του Θεού στολίζεται, αγαλλομένη κράζουσα, ελαμπρύνθη μου το κάλλος υπέρ πάσαν Πόλιν, ιδού γαρ των Αρχιερέων το Μέγα Κειμήλειον, Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, την πορείαν προς ουρανόν εποιήσατο.
Δεύτε ουν άπαντες οι πιστοί τον του Κυρίου αδελφόν Απόστολον ύμνοις εγκωμιάζοντες είπωμεν. Χαίρε των Ιεροσολύμων ο πρώτιστος Ποιμήν και Αρχιερεύς, της τελειωτικής Ιερουργίας ο πρώτος μυσταγωγός και συγγραφεύς.
Την μνήμην του πρώτου Ποιμένος της Αγιωτάτης Σιωνίτιδος Εκκλησίας και πάτρωνος του Παλαιφάτου Πατριαρχείου εν ανειπώτω χαρά εορτάζοντες, συνήχθημεν σήμερον εν τω ιερώ τούτω μετοχίω Αυτού, ίνα ψάλλωμεν άσματα και ωδάς εις τον στύλον της Εκκλησίας ημών, εις την κρηπίδαν των δογμάτων της Πίστεως ημών, το του Παρακλήτου Θείον Όργανον, Ιάκωβον τον Θεσπέσιον.
Και η χαρά ημών πλουτίζεται δια της παρουσίας εις τον κατάφορτον ιστορικώς τούτον τόπον, της Υμετέρας Προσκυνητής Παναγιότητος μετά της Ιεράς Αυτής Συνοδείας, η οποία ακολουθούσα παράδοσιν αρχαίαν προκατόχων Αυτής Οικουμενικών Πατριαρχών προΐσταται της συνάξεως χοροστατούσα εις θρόνον μαρτυρικόν.
Θρόνον ο οποίος εκλεΐσθη υπό πλειάδος Πατριαρχών Ιεροσολύμων τη κανονική εκχωρήσει των προκατόχων Υμών, και οι οποίοι κατά τους κάτω χρόνους ηνάλωσαν τον βίον αυτών περιπολούντες ανά την Οθωμανικήν Αυτοκρατορίαν, αλλά και πάσαν την Ρωσίαν και την Ιβηρίαν και τας παριστρίους ηγεμονίας προς συλλογήν ελεών, δίκην επαιτών, δια τον Πανάγιον Τάφον, κοινήν πάντων των χριστιανών κληρονομίαν και θησαυρόν ατίμητον της Αγιωτάτης ημών πίστεως και ευσεβείας, αλλά και δι’ άπαντα τα εν τη Αγία Γή ιερά προσκυνήματα, τα οποία χάριν εις τους καθημαγμένους αυτών αγώνας εδιατηρήθησαν εις τας χείρας του βασιλικού γένους των ρωμαίων, πνευματικός αρχηγός του οποίου τυγχάνει η Υμετέρα Σεπτή Κορυφή Παναγιώτατε Δέσποτα.
Και επέστρεφον εκ της Ιεράς αυτών αποδημίας εις τον ιερόν αυτόν τόπον. Επέστρεφον εις την Πόλιν. Εις το Φανάριον.
Εφημίσθη η Ρώμη ως τόπος ανειπώτου μαρτυρίου των ομολογητών της πίστεως εις τους αρχαίους χρόνους.
Φημίζεται αιώνας όμως τώρα η Νέα Ρώμη ως τόπος νέου μαρτυρίου και μαρτυρίας της Αγιωτάτης Μητρός Εκκλησίας και των προκαθημένων Αυτής Οικουμενικών Πατριαρχών, αλύσεως βαρυτίμου της οποίας κρίκος υπάρχει και η Υμετέρα Παναγιότης.
Ήλθατε και πάλιν εκ του Ιερού Φαναρίου. Τόπος σιωπηλός, μυστηριώδης, αινιγματικός, φύλαξ αιωνίων παραδόσεων και πολυτίμου παρακαταθήκης, σκηνή αμετρήτων ανθρωπίνων δραμάτων και πόνου αλλά μήτρα και συγχρόνως λίκνον του Γένους.
Άνευ αυτών θα ήτο μία ασήμαντος και ακαλαίσθητος συνοικία αυτής της Πόλεως, η οποία ακόμη και φόβον δύναται να προκαλέση εις τους την σήμερον περιπολούντας εν αυτή, ιδία κατά την νύκταν.
Όμως πάντα ταύτα μεταλλάσσει η παρουσία εις τον τόπον αυτόν της Μητρός Εκκλησίας, οι ιεροί ναοί, τα Αγιάσματα, τα Μετόχια, η Μεγάλη του Γένους Σχολή.
Αλλ’ ώ του θαύματος, εις τον τόπον αυτόν έπαλλε και συνεχίζει να πάλλει η καρδία της ορθοδόξου ημών πίστεως, ο συνεκτικός δεσμός της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, η εγγύησις της ενότητος εν τω συνδέσμω της αγάπης.
Εν άλλαις λέξεσι πάλλει η καρδία της Μητρός Εκκλησίας, Μητρός πολλών τέκνων ευγνωμόνων αλλά και αγνωμόνων, τα οποία πολλάκις κινούν την πτέρναν αυτών κατά της ευεργέτιδος, αλλά η καρδία αυτής ως τεράστιος ωκεανός αγάπης δέχεται τα επαφρίζοντα, άγρια πολλάκις, κύματα της αγνωμοσύνης, κατευναζόμενα δε εν καιρώ, εφαπλώνει την αγαπητικήν αυτής γαλήνην εις πάσαν την επιφάνειαν αυτού.
Διαβιβάζομεν Παναγιώτατε Δέσποτα εις την Υμετέραν αγάπην τους αδελφικούς ασπασμούς της Αυτού Θειοτάτης Μακαριότητος, του Προσκυνητού ημών Πατρός και Δεσπότου και Πατριάρχου της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ και πάσης Παλαιστίνης κυρίου κυρίου Θεοφίλου, και εις το ευλαβές εκκλησίασμα τας ευχάς Αυτού και την ευλογίαν του Παναγίου και Ζωοδόχου Τάφου.
Εύχεσθε και Υμείς Παναγιώτατε, ίνα ο εν Τριάδι Θεός σκέπει και φρουρεί πάντας ημάς, στηρίζει δε Υμάς εν τη διακονία Υμών εις τον ευλογημένον αυτόν τόπον.
Συνεπληρώθησαν σήμερον 33 έτη ευλογητής παρουσίας της ΥΘΠ εις την οιακοστρόφησιν της νοητής νηός της Μητρός Εκκλησίας. Τον υπολογισμόν της πλεύσεως αυτής θα εκτιμήση η Ιστορία, αναμφησβήτητα θετικώτατα. Εις ημάς απομένει να ευχαριστώμεν τον Θεόν ευχόμενοι υπέρ της Υμετέρας μακροημερεύσεως και κατ’ άμφω υγείας, ίνα επί πολλά έτη συνεχίσητε την σταυρικήν Υμών πορείαν υπέρ της Ορθοδόξου ημών πίστεως και του Γένους.
Είησαν τα έτη Υμών πολλά και ευλογημένα.
Φωτογραφίες: Απόστολος Ντόβας
