«Η Ίμβρος σάς αναμένει, η Μεγάλη Εκκλησία σάς αναμένει, ο Πατριάρχης σάς αναμένει… Να έρχεσθε, αγαπητοί συμπατριώται, διότι η Ίμβρος και το Πατριαρχείον είναι το σπίτι σας, όπου φυλάσσονται οι πολυτιμότατοι θησαυροί της πίστεως και της Ρωμηοσύνης … Να έρχεσθε, διότι η Ίμβρος έχει την ανάγκη να ακούωνται αι φωναί των παιδιών των Ρωμῃών, τα τραγούδια των Ρωμηών ακόμη και τα θρηνώδη άσματα επί τη κλίνη των νεκρών, διότι η Ρωμηοσύνη και τον θάνατο τον κάμει τραγούδι και εις την πραγματικότητα τον περιγελά, διότι εκεί όπου βασιλεύει ο Αναστάς Κύριος ουκέτι ο θάνατος αιωνίζει, και τούτο είναι το μήνυμα της Ίμβρου, το μήνυμα της Αναστάσεως. Η Ρωμηοσύνη είναι ο πολιτισμός, ο τρόπος και το ήθος της Αναστάσεως, της χαράς και της αισιοδοξίας».
Ένα συγκινητικό προσκλητήριο απηύθυνε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος προς τους Ιμβρίους της Μελβούρνης και, ευρύτερα, της Πολιτείας της Βικτώριας. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης συναντήθηκε με τα μέλη του Συλλόγου Ιμβρίων, με επικεφαλής τον Πρόεδρό τους, κ. Αθανάσιο Πινήρο, το Σάββατο, 12 Οκτωβρίου, στις εγκαταστάσεις της Ενορίας – Κοινότητας Αγίων Αρχαγγέλων, στο προάστιο Mentone της Μελβούρνης. Στη συνάντηση ήταν παρόντες ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος και ο Ποιμενάρχης της Ίμβρου, ο Μητροπολίτης Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλος.
Μιλώντας στους συμπατριώτες του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης διεμήνυσε ότι «η απαισιόδοξος θέασις των πραγμάτων, η παραίτησις και η ηττοπάθεια δεν είναι χαρακτηριστικά των Ρωμηών». Στο πνεύμα αυτό, αφού μετέφερε όλους νοερά στην αιγαιοπελαγίτικη νήσο και περιέγραψε συνοπτικά τις σκληρές εποχές που βίωσε η εκεί Ρωμηοσύνη, στη συνέχεια επικέντρωσε στην αισιόδοξη διάσταση, ότι «απέμεινεν η μικρά ζύμη που όλον το φύραμα ζυμοί και επί των ήμερών μας έσχομεν την ευλογίαν να δωμεν τον τόπον μας να αναθάλλη, να αποκτά και πάλιν ζωήν, να ανοίγουν τα Σχολεία μας, αι Εκκλησίαι μας να αποκτούν εκκλησίασμα και τα πανηγύρια μας να σφύζουν από νέους. Δόξα τω Θεώ!».
Έπειτα, αναφέρθηκε στα ξενιτεμένα τέκνα της Ίμβρου, δηλώνοντας βέβαιος ότι παραμένει καίουσα στην ψυχή τους η φωτιά του νόστου της επιστροφής. «Οι Ίμβριοι ως αποδημητικά πτηνά του ουρανού», σημείωσε, «εν μέσω θυέλλης και χαλάζης και χιόνος, αφήκαν την γην των προγόνων και έκτισαν τας φωλεάς των εις τας νέας πατρίδας ανά την οικουμένην». «Και κατέφθασαν και εδώ εις την μεγαλούπολιν Μελβούρνην», συνέχισε, «την πόλιν της Ελληνικής Ομογενείας, και επρόκοψαν και εμεγαλούργησαν, αλλ’ όμως δεν ελησμόνησαν, διότι ημείς οι Ίμβριοι όπου και αν ευρεθούμε η Ίμβρος μάς ακολουθεί και ο νόστος της επιστροφής ουδέποτε σβήνει αλλά πυρπολεί την ύπαρξιν κάθε ξενιτεμένου Ιμβρίου».
Τέλος, ο Πατριάρχης έκανε ειδική αναφορά στο πρόσωπο του Μητροπολίτου κ. Κυρίλλου, τονίζοντας ότι «το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, η Μεγάλη Εκκλησία, απέστειλεν εις την Ίμβρον Ποιμένα άξιον και ικανόν, όστις με ιερόν ζήλον και ακατάβλητον εργατικότητα κατέστη ο φύλαξ και φρουρός της Ρωμῃοσύνης της Ίμβρου, και χαιρόμεθα ιδιαιτέρως διότι μάς συνοδεύει εις την αποστολικήν αυτήν επίσκεψιν και σάς φέρνει την ιδικήν του μαρτυρίαν δι’ όσα θαυμαστά, χάριτι Θεού, επιτελούνται εις το νησί μας, μετά από μακράν και παρατεταμένην περίοδον σιωπής, πόνου, παρακμής και, κάποτε, απαισιοδοξίας».
Να σημειωθεί ότι με μεγάλη συγκίνηση ο Οικουμενικός Πατριάρχης παρουσίασε τους Ιμβρίους συμπατριώτες του που μετέχουν στην Πατριαρχική Συνοδεία· πέραν του Μητροπολίτου Ίμβρου και Τενέδου κ. Κυρίλλου, τον Άρχοντα Διδάσκαλο του Γένους κ. Κωνσταντίνο Δεληκωσταντή, Διευθυντή του Α’ Πατριαρχικού Γραφείου, και τον κ. Θεμιστοκλή Καρανικόλα, εκ του προσωπικού του Πατριαρχείου. Μάλιστα, ο Πατριάρχης έδωσε τον λόγο στον Μητροπολίτη Ίμβρου και στον Καθηγητή κ. Δεληκωσταντή, οι οποίοι ομίλησαν με θερμούς λόγους για την πολύπαθη Ίμβρο.
Στη συνάντηση με τους Ιμβρίους, αλλά Τενεδιούς της Μελβούρνης και της Βικτώριας, τον Οικουμενικό Πατριάρχη συνόδευαν, εκτός των προαναφερθέντων προσώπων, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος, οι Μέγας Πρωτοσύγκελλος κ. Γρηγόριος και Μέγας Εκκλησιάρχης κ. Αέτιος, Διευθυντής του Ιδιαιτέρου Πατριαρχικού Γραφείου, ο Πατριαρχικός Διάκονος κ. Ευλόγιος, Κωδικογραφεύων της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, η Μοναχή Ιακώβη, Ηγουμένη του Ιερού Ησυχαστηρίου του Τιμίου Προδρόμου Ακριτοχωρίου, ο Άρχων Διδάσκαλος της Εκκλησίας κ. Θεόδωρος Γιάγκου, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο κ. Νικόλαος – Γεώργιος Παπαχρήστου, Διευθυντής του Πατριαρχικού Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας, καθώς επίσης οι Μητροπολίτες Δέρβης κ. Ιεζεκιήλ και Σεβαστείας κ. Σεραφείμ, και οι Επίσκοποι της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας. Παρίσταντο, επίσης, ο Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας κ. Μύρων, οι Γενικοί Πρόξενοι της Ελλάδος στη Μελβούρνη κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης και στην Αδελαΐδα κ. Αλεξάνδρα Θεοδωροπούλου, ο κατά σάρκα αδελφός του Οικουμενικού Πατριάρχη, κ. Νικόλαος Αρχοντώνης, και οι γονείς του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας, Εμμανουήλ και Φωτεινή Γρινιεζάκη.
Φωτογραφίες: Νίκος Παπαχρήστου
ΟΜΙΛΙΑ τῆς Α.Θ.Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ κατά τήν συνάντησιν Αὐτοῦ μετά τῶν μελῶν τοῦ Συλλόγου Ἰμβρίων Μελβούρνης καί Βικτωρίας [Ἱερός Ναός Ἀρχαγγέλων, Σάββατο 12 Ὀκτωβρίου 2024]
Ἱερώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Αὐστραλίας κ. Μακάριε,
Ἱερώτατοι καί Θεοφιλέστατοι Ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς,
Ἐντιμότατε κ. Ἀθανάσιε Πινῆρο, Πρόεδρε τοῦ Συλλόγου Ἰμβρίων Μελβούρνης καί Βικτωρίας,
Ἀγαπητοί πατέρες,
Ἀδελφοί καί τέκνα Ἴμβριοι, συμπατριῶτες καί συνοδοιπόροι,
Καί σᾶς ἀποκαλοῦμε συνοδοιπόρους, διότι γνωρίζουμε καλῶς καί ἐκ πείρας ὅτι οἱ Ἴμβριοι ἀγαποῦν ἰδιαιτέρως τόν Πατριάρχη τους καί αἰσθάνονται ἐγγύτητα πρός αὐτόν καί ὅτι οἱ εὐχές καί οἱ προσευχες τους τόν συνοδεύουν παντοῦ καί πάντοτε, ὅπου καί ἄν μεταβαίνῃ. Γιά τόν λόγο αὐτόν, ἐπιτρέψατέ μας νά ποῦμε, παραφράζοντας τόν ποιητή, «ὅπου καί ἄν ταξιδέψω ἡ Ἴμβρος μέ ἀκολουθεῖ». Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὅπου καί ἄν πηγαίνουν οἱ συμπατριῶτες μας ἡ Ἴμβρος τούς ἀκολουθεῖ, ἀκόμη καί ἐδῶ στούς ἀντίποδες τῆς Γῆς, στή μακρυνή Αὐστραλία, στήν ἄλλη ἄκρη τοῦ κόσμου. Εἶναι ἀπερίγραπτη ἡ συγκίνησι καί ἡ χαρά μας, διότι βρισκόμαστε σήμερα μαζί σας, ἀδελφοί καί τέκνα ἀγαπημένα. Σᾶς εὐλογοῦμε ὅλους πατρικῶς καί Πατριαρχικῶς, κομίζοντας τήν χάρι καί τήν φωτοχυσία ἀπό τό ἀειλαμπές Φανάρι. Καλῶς βρεθήκαμε – ὁ Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν!
Ἡ Ἴμβρος ἡ μικρά καί μεγίστη, ἡ ταπεινή καί μεγαλόπρεπη, ἡ πληγωμένη ἀλλά πάντοτε ζωντανή, ζῇ καί ὑπάρχει στίς καρδίες τῶν τέκνων της, ὅπου γῆς, ὡς ὄνειρο καί πραγματικότητα, ὡς ἀναπόλησι καί παρόν, ὡς αὔρα λεπτή τοῦ Αἰγαίου Πελάγους καί ὡς μοιρολόι γιά ὅσα χάθηκαν, ἀλλά καί ὡς ᾆσμα χαρμόσυνο γιά τήν ἐλπίδα τοῦ μέλλοντος. Τό γνωρίζετε, ἀδελφοί καί τέκνα, ὅτι ἡ Ἴμβρος βίωσε σκληρές ἐποχές, ὅτι ἡ Ὁμογένεια ὑπέστη δεινά καί ἀδικίες, ὁ πληθυσμός της συρρικνώθηκε μέχρις ἐξαφανίσεως, ἀλλά δέν χάθηκαμε! Ἀπέμεινε ἡ μικρά ζύμη πού ὅλον τό φύραμα ζυμοῖ, καί στίς μέρες μας ἔχουμε τήν εὐλογία νά βλέπουμε τόν τόπο μας καί πάλι νά ἀνακάμπτῃ, νά ἀποκτᾷ καί πάλι ζωή, νά ἀνοίγουν τά Σχολεῖα μας, οἱ Ἐκκλησίες μας νά ἀποκτοῦν ἐκκλησίασμα καί νά ξαναζωντανεύουν οἱ παραδόσεις καί τά πανηγύρια μας. Δόξα τῷ Θεῷ!
Τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἀπέστειλε στή γενέτειρά μας Ποιμένα ἄξιο καί ἱκανό, τόν Ἱερώτατο Μητροπολίτη Ἴμβρου καί Τενέδου κ. Κύριλλο, τόν Μυτιληνιό, ὁ ὁποῖος μέ ἱερό ζῆλο καί ἀκατάβλητη ἐργατικότητα ἔγινε ἀμέσως ὁ φύλακας καί φρουρός τῆς Ρωμῃοσύνης τῆς Ἴμβρου. Χαιρόμαστε ἰδιαιτέρως διότι μᾶς συνοδεύει στήν ἐπίσκεψί μας στήν Αὐστραλία καί σᾶς φέρνει τήν δική του μαρτυρία γιά ὅσα θαυμαστά, μέ τήν χάρι τοῦ Θεοῦ, ἐπιτελοῦνται στό νησί μας, μετά ἀπό μακρά περίοδο σιωπῆς, πόνου, καί κάποτε, καί ἀπαισιοδοξίας.
Ὅμως, ἡ ἀρνητική θέασι τῶν πραγμάτων, ἡ παραίτησι καί ἡ ἡττοπάθεια δέν εἶναι χαρακτηριστικά τοῦ Γένους μας. Καί ἄν ἀκόμη ἐπικρατεῖ γιά λίγο ἡ ἀπαισιοδοξία, ἡ Ρωμῃοσύνη γνωρίζει νά ἀναγεννᾶται ἀπό τήν τέφρα της καί νά πορεύεται διά τοῦ Γολγοθᾶ της, πρός τήν λαμπροφόρο Ἀνάστασι. Ἔτσι καί οἱ Ἴμβριοι, ὡς ἀποδημητικά πτηνά τοῦ οὐρανοῦ, μέσα στή θύελλα καί τόν χαλασμό, ἐγκατέλειψαν τήν γῆ τῶν προγόνων τους καί ἔκτισαν τίς φωλιές τους στίς νέες πατρίδες τους ἀνά τήν οἰκουμένην καί κατέφθασαν καί ἐδῶ στήν Μελβούρνη τῆς Αὐστραλίας. Πρόκοψαν καί μεγαλούργησαν, χωρίς ὅμως ποτέ νά λησμονήσουν τήν Παιπαλόεσσα, τήν ἐρατεινή Ἴμβρο, χωρίς ποτέ νά σβήσῃ ὁ νόστος τῆς ἐπιστροφῆς μέσα τους.
Ἡ Ἴμβρος σᾶς ἀναμένει, ἀγαπητοί συμπατριῶτες, ἡ Μεγάλη Ἐκκλησία σᾶς ἀναμένει, ὁ Πατριάρχης σᾶς ἀναμένει… Νά ἔρχεσθε καί νά ξαναέρχεσθαι, διότι ἡ Ἴμβρος καί τό Πατριαρχεῖο εἶναι τό σπίτι σας. Ἡ Ἴμβρος ἔχει ἀνάγκη νά ἀκούγωνται οἱ παιδικές φωνές, τά παραδοσιακά μας τραγούδια, γεμάτα ἀναστάσιμη χαρά καί αἰσιοδοξία, γεμάτα ἐμπιστοσύνη στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ καί στήν δύναμη τῆς ψυχῆς τοῦ Ρωμιοῦ. Ἡ Ρωμιοσύνη εἶναι ὁ πολιτισμός τῆς ἐλπίδας, ὁ τρόπος καί τό ἦθος τῆς χαρᾶς τῆς Ἀναστάσεως.
Πάλιν καί πολλάκις ἐκφράζουμε τήν συγκίνησί μας, γιατί βρισκόμαστε μεταξύ τῶν συμπατριωτῶν μας, ἐδῶ στή Μελβούρνη, ὅπως πρίν ἀπό 28 χρόνια, καί ἐνθυμούμαστε καινούρια καί παλαιά καί ἀναπολοῦμε τά περασμένα, λησμονοῦμε τά πικρά καί κρατοῦμε τά εὐχάριστα, ὀνειρευόμαστε τά μέλλοντα καί ἐλπίζουμε τά ἀνέλπιστα… Σάν Ἴμβριος καί σάν Πατριάρχης παρακαλοῦμε ὅλους τούς Ἰμβρίους, νά μή λησμονοῦν τό νησί μας. Μή λησμονᾶτε τήν πατρίδα μας, πού ἀξίζει κάθε θυσία ἀπό μέρους μας. Τό ἔχουμε ξαναπεῖ καί τό ἐπαναλαμβάνουμε: Πατρίδα σάν τήν Ἴμβρο δέν πρόκειται νά βροῦμε πουθενά! Ἄν ἐμεῖς δέν ἐνδιαφερθοῦμε γιά τό νησί μας, ποιός ἄλλος θά τό πράξῃ; Ὅσο ἐμεῖς ἐπιστρέφουμε στόν τόπο μας, ὅσο ἀνακαινίζονται τά σπίτια μας καί οἰκογένειες ἐγκαθίστανται μόνιμα στό νησί, τόσο ἡ κανδήλα τῆς πατρίδας μας δέν θά στερεῖται τό λάδι της καί δέν θά σβήσῃ ποτέ.
Ὁ Θεός νά εὐλογῇ τά καλά ἔργα σας καί τίς οἰκογένειές σας! Ἡ Παναγία νά σᾶς σκεπάζῃ! Ἡ Ἴμβρος καί ὁ Πατριάρχης σᾶς περιμένουν!
