Στη σειρά των εκδόσεων της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, και μάλιστα στα παραρτήματα του περιοδικού «Λαογραφία», εκδόθηκε ένα δίτομο έργο με μελέτες του Καθηγητή Λαογραφίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και Κοσμήτορα της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών Μανόλη Γερ. Βαρβούνη. Πρόκειται για δύο πολυσέλιδους τόμους με επιστημονικές μελέτες, που ανήκουν στον χώρο της Ελληνικής Λαογραφίας.
Ο πρώτος τόμος έχει τίτλο: Λαογραφικά Σπουδάσματα. Μελέτες για τον παραδοσιακό και σύγχρονο ελληνικό λαϊκό πολιτισμό 1. Ιστορικά, θεωρητικά, μεθοδολογικά και εκπαιδευτικά, εθιμική ζωή και τελετουργίες. Αθήνα 2025, σσ. 518 (εκδ. Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία – Λαογραφία. Δελτίον της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, παράρτημα αρ. 24).
Ο τόμος αυτός αποτελείται από άρθρα που γράφτηκαν για συλλογικούς τόμους και επιστημονικά περιοδικά και κείμενα ανακοινώσεων σε επιστημονικά συνέδρια, που είτε έχουν δημοσιευθεί, είτε είναι υπό δημοσίευση. Σε κάθε περίπτωση, καταβλήθηκε προσπάθεια να επικαιροποιηθεί η βιβλιογραφία, ενώ όπου κρίθηκε αναγκαίο έγιναν διορθώσεις, προσθήκες και συμπληρώσεις, με στόχο την βελτίωση κάθε μελέτης. Όπως και με άλλη ευκαιρία στο παρελθόν έχουμε σημειώσει η συγκεντρωτική αυτή δημοσίευση γίνεται στα πλαίσια μια γνωστής επιστημονικής πρακτικής, που αποτελεί παλιά παράδοση της επιστημονικής βιβλιογραφίας, σύμφωνα με την οποία η συγκέντρωση δημοσιευμένων και αδημοσίευτων επιστημονικών μελετών σε τόμους εξυπηρετεί κατά κανόνα χρηστικούς σκοπούς και διευκολύνει ομοτέχνους και ερευνητές. Η θεματολογία των μελετών του τόμου απεικονίζει όχι μόνο τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του γράφοντος, αλλά και τους αντίστοιχους προσανατολισμούς της Ελληνικής Λαογραφίας, δεδομένου ότι τα κείμενα αυτά, όπως και η επιστήμη μας συνολικά, κινούνται στο μεταίχμιο μεταξύ παλαιότερων και νεότερων θεματικών, ουσιαστικά δε αποτελούν πραγμάτευση παλαιότερων θεμάτων με τα σύγχρονα μεθοδολογικά εργαλεία της επιστήμης μας, και στο πλαίσιο της τρέχουσας λαογραφικής θεωρίας, όπως αυτή διαμορφώνεται τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, αφού η Λαογραφία αποτελεί επιστήμη αυτοτελή με διεθνή παρουσία.
Ο δεύτερος τόμος έχει τίτλο Λαογραφικά Σπουδάσματα. Μελέτες για τον παραδοσιακό και σύγχρονο ελληνικό λαϊκό πολιτισμό 2. Λαϊκές τέχνες και έντεχνος λαϊκός λόγος – Ακριτικά και Μικρασιατικά. Αθήνα 2025, σσ. 432 (εκδ. Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία – Λαογραφία. Δελτίον της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, παράρτημα αρ. 25).
Στις μελέτες του τόμου αυτού, οι οποίες είναι καταταγμένες σε μέρη με θεματολογικά κριτήρια, καταφαίνεται η πρόοδος της Λαογραφίας, αλλά και το γεγονός ότι ουσιαστικά αποτελεί, όπως ο δάσκαλος των περισσοτέρων σύγχρονων Ελλήνων λαογράφων Καθηγητής Μ. Γ. Μερακλής έχει υποστηρίξει, κρίκο συνδετικό μεταξύ των ιστορικών, των φιλολογικών και των κοινωνικών επιστημών, από επιστημολογική άποψη. Στις μέρες μας, το επιστημονικό λαογραφικό έργο ασκείται σε ένα περιβάλλον διαρκώς μεταβαλλόμενο, τόσο από κοινωνική και οικονομική, όσο και από πολιτισμική και επιστημολογική άποψη, με τις ανθρωπιστικές επιστήμες γενικότερα να παραθεωρούνται ως «μη παραγωγικές» από την τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα, η οποία εν τέλει διαμορφώνει και το πλαίσιο των δράσεών μας. Έτσι, στην εποχή μας πολλά έχουν αλλάξει, τόσο στην επιστήμη μας, τη Λαογραφία, όσο και στο ελληνικό και διεθνές ακαδημαϊκό τοπίο: νέοι στόχοι και σκοποί, νέες θεωρίες και μέθοδοι, αναπροσανατολισμός των λαογραφικών ερευνητικών ενδιαφερόντων, εντονότερη και συστηματικότερη στροφή στον αστικό χώρο, χρήση και αξιοποίηση των δυνατοτήτων που παρέχουν οι τεχνολογίες αιχμής, διεθνοποίηση των ελληνικών λαογραφικών σπουδών και επέκταση των λαογραφικών ενδιαφερόντων σε σύγχρονα θέματα, όπως λ.χ. η άυλη πολιτιστική κληρονομιά και η δημόσια Λαογραφία, αποτελούν τις βασικότερες από τις αλλαγές αυτές.
