ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ
ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΙΤΑΛΙΑΣ κ. ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ,
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΒΕΝΕΤΙΑΣ κ. ΜΕΛΙΤΩΝΑ,
ΕΙΔΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΝ,
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΡΙΣΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ
ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟΝ 450 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΩΝ ΕΠΙΣΗΜΩΝ ΘΥΡΑΝΟΙΞΙΩΝ
ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΒΕΝΕΤΙΑ, ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, 16 ΙΟΥΝΙΟΥ 2024
Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Φιλαδελφείας, Ὑπέρτιμε καί Ἒξαρχε Λυδίας καί Πρόεδρε Βενετίας κύριε Μελίτων, Ἐκπρόσωπε τῆς Αὐτοῦ Θειοτάτης Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχου Κυρίου Κυρίου Βαρθολομαίου, τοῦ καί ἀμέσου Προκατόχου Σας, ὡς εὖ παρέστητε εἰς τήν Προεδρικήν Σας Καθέδραν.
Ἀποτελεῖ δι’ ὃλους μας μεγάλην χαράν, τιμήν καί συγκίνησιν τό νά προΐσταται ὁ Μητροπολίτης Φιλαδελφείας καί Πρόεδρος Βενετίας τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων διά τήν συμπλήρωσιν 450 ἐτῶν ἀπό τῆς ἐπισήμου παραδόσεως εἰς τήν ἑλληνορθόδοξον λατρείαν τοῦ περικαλλοῦς, μεγαλωνύμου καί ἱστορικοῦ τούτου Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τῶν Ἑλλήνων εἰς τήν Γαληνοτάτην τῶν Ἑνετῶν Πολιτείαν τοῦ Ἁγίου Μάρκου, ἡ ὁποία ἒλαβε χώραν ἀκριβῶς τήν 11ην Ἰουλίου 1573, ἡμέραν κατά τήν ὁποίαν ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾷ καί γεραίρει τήν μνήμην τῆς Ἁγίας καί πανευφήμου Μεγαλομάρτυρος Εὐφημίας, τῆς Προστάτιδος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας. Τί πλέον φυσιολογικόν ἀπό τό νά ἒχωμεν ἀνάμεσά μας τόν σεβαστόν Πρόεδρόν μας, ἐδῶ εἰς τόν χῶρον αὐτόν πού διά περισσότερον ἀπό 200 ἒτη ὑπῆρξεν ἡ ἓδρα τῶν Μητροπολιτῶν Φιλαδελφείας καί Προέδρων Βενετίας.
Παράλληλα θά ἢθελον νά ἐκφράσω δημοσίως τήν συγκίνησίν μου πού ὡς Μητροπολίτης Ἰταλίας, μέ ἓδραν τήν μεγαλώνυμον καί ἱστορικήν αὐτήν Πλατεῖαν τῶν Ἑλλήνων τῆς Βενετίας, ὑποδέχομαι, εὐλογοῦντα καί ἁγιάζοντά μας, ἓναν πολιόν, λόγιον καί ἐκλεκτόν Ἱεράρχην τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, μέ τόν ὁποῖον συνδέομαι ἀπό τότε πού ἦμουν φοιτητής θεολογίας καί οὗτος Διάκονος-Ὑπογραμματεύς τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, εἰς τήν ἐπισκοπικήν χειροτονίαν τοῦ ὁποίου ὡς Μητροπολίτου Φιλαδελφείας καί Προέδρου Βενετίας συμμετεῖχον ὡς Ἐφημέριος Βενετίας. Σᾶς εὐχαριστῶ διά τήν ὑποστήριξίν Σας καθ’ ὃλην τήν διάρκειαν τῆς 34ετοῦς διακονίας μου ὡς κληρικοῦ τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, 17 ὡς Πρεσβύτερος καί μάλιστα ἐδῶ εἰς τήν Βενετίαν καί 17 ὡς Ἐπίσκοπος, ἐκ τῶν ὁποίων 3 εἰς τήν Γαληνοτάτην.
Τόσον ἡ Σεβασμιότης Σας, ὃσον καί ὁ ἂμεσος Προκάτοχος αὐτῆς, ἡ νῦν Σεπτή Κορυφή τῆς Ὀρθοδοξίας, συνδέεσθε μετά τῆς Πλατείας αὐτῆς τῶν Ἑλλήνων, ἐκτός τοῦ Προεδρικοῦ τίτλου καί μέσῳ τοῦ μεγάλου συμπατριώτου ἀμφοτέρων καί Διδασκάλου τοῦ Γένους Βαρθολομαίου τοῦ Κουτλουμουσιανοῦ, τοῦ καταγομένου ἀπό τό χωρίον Γλυκύ τῆς χαριέσσης καί μαρτυρικῆς Ἲμβρου, ὁ ὁποῖος ἐδίδαξεν εἰς τό Φλαγγινειανόν Κολλέγιον καί ἐδῶ μέ προτροπήν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας προέβη εἰς τήν διόρθωσιν τῶν Μηναίων.
Ἐπίσης, δράττομαι τῆς εὐκαιρίας ὃπως τονίσω δύο πολύ σημαντικά γεγονότα πού ἒχουν σχέσιν μέ τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως-Νέας Ρώμης καί τήν “Ἀδελφότητα τοῦ Ἁγίου Νικολάου καί Ἐκκλησίαν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων Βενετίας”: α) ἡ πρότασις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἰωακείμ Γ’ τοῦ μεγαλοπρεποῦς, κατά τήν α’ Πατριαρχείαν του, ἱδρύσεως Παραρτήματος τῆς Ἱερᾶς Θεολογικῆς Σχολῆς Χάλκης εἰς τό παρακείμενον Φλαγγίνειον Ἑλληνομουσεῖον ἢ Φροντιστήριον, ἡ ὁποία τελικά δέν εὐωδόθη, καί β) ὃταν, κατά τήν β’ Πατριαρχείαν τοῦ ἰδίου μεγάλου Πατριάρχου, τό 1908, παρεχωρήθη ἡ Ἑλληνορθόδοξος Διασπορά εἰς τήν Αὐτοκέφαλον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, μόνη ἐξῃρέθη ἡ Βενετία.
Σεβασμιώτατε Πρόεδρέ μας, Σᾶς παρακαλοῦμεν θερμά ὃπως διαβιβάσητε εἰς τήν Σεπτήν Κορυφήν τῆς Ὀρθοδοξίας καί Πατριάρχην μας, δηλ. τόν Ἀρχηγόν τῆς Πατριᾶς μας, τοῦ Ρωμαϊκοῦ Γένους μας, τήν ἀνυπόκριτον υἱϊκήν ἀγάπην, τόν βαθύτατον σεβασμόν, τήν ἀπόλυτον ἀφοσίωσιν καί τήν ἂπειρον εὐγνωμοσύνην ὃλων τῶν Ἰταλιωτῶν πιστῶν τέκνων Αὐτοῦ καί τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, ἀπό τοῦ Ποιμενάρχου ἓως τοῦ τελευταίου πιστοῦ.
Καί πάλιν καί πολλάκις εὐχαριστοῦμεν Ἐσᾶς προσωπικῶς καί μέσῳ Ὑμῶν τόν προσκυνητόν Αὐθέντην καί Δεσπότην μας, τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην Κύριον Κύριον Βαρθολομαῖον, διά τήν ὑψίστην τιμήν καί εὐλογίαν νά Σᾶς ἒχωμεν ἀνάμεσά μας κατά τόν ἑορτασμόν αὐτῆς τῆς σημαντικῆς ἐπετείου τῆς Ἑλληνορθοδόξου Παροικίας μας, ἀλλά καί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἰταλίας, καί παρακαλοῦμεν ἀμφοτέρους νά μᾶς ἒχητε εἰς τάς προσευχάς Σας, πού τόσον ἀνάγκην τάς ἒχομεν. Ὃπως καί εἰς τήν Καθέδραν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, ἒτσι καί εἰς τήν Καθέδραν τῆς κατά τήν Ἰταλικήν Χερσόνησον καί τάς Νήσους αὐτῆς στρατηγικῆς Ἐπαρχίας αὐτῆς, τήν καί Προεδρικήν συγχρόνως Καθέδραν τῆς Σεβασμιότητός Σας, εἲμεθα ὀλίγοι, ἀλλά, ὃπως ἒλεγε καί ὁ ἀείμνηστος μέγας Πατριάρχης Ἀθηναγόρας διά τούς Ρωμηούς τῆς Πόλεως τῆς Κυρίας Θεοτόκου καί Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου, εἲμεθα ἀναρίθμητοι.
Παρακαλοῦμεν ὃπως διαβεβαιώσητε τήν Αὐτοῦ Θειοτάτην Παναγιότητα ὃτι φυλάττομεν καλῶς τάς Θερμοπύλας τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Γένους μας εἰς τήν Γαληνοτάτην, καθώς καί διά τάς υἱϊκάς προσευχάς μας πρός ἀκώλυτον συνέχισιν ἐπί ἒτη πολλά, μέ ὑγείαν σωματικήν καί πνευματικήν ἀδιάπτωτον, τῆς πολυτίμου, χρησίμου καί ὠφελίμου θυσιαστικῆς διακονίας καί προσφορᾶς Αὐτῆς διά τό καλόν τῆς Ὀρθοδοξίας, τοῦ Γένους μας καί κάθε ἀνθρώπου καλῆς θελήσεως. Τό ἲδιον εὐχόμεθα καί προσευχόμεθα διά τήν Σεβασμιότητά Σας εἰς τόν Ἀμπελῶνα τῆς Μητρός Μεγάλης Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας ἐπίλεκτος, πεπειραμένος καί στρατηγικός Ἱεράρχης τυγχάνει Αὓτη.
Εἰς πολλά ἒτη τιμιώτατε Δέσποτα καί σεβαστέ Πρόεδρέ μας!
